تلاوت صفحه 184:
قطره ای از دریای بی کران کلام الهی:
آیهشماره 41 ازسوره مبارکه فرقان
وَ إِذَا رَأَوْکَ إِن یَتَّخِذُونَکَ إِلَّا هُزُوًا أَهَذَا الَّذِى بَعَثَ اللَّهُ رَسُولاً
وهنگامی که تو را می بینند، تنها به باد استهزایت می گیرند (ومی گویند:) آیا این همان کسی است که خدا او را بعنوان پیامبر برانگیخته است؟!
نکات تفسیری:
1-کسى که لجاجت و غرور دارد، حقّ را نمى پذیرد. «الاهزواً»
2- تمسخر و تحقیر انبیا، شیوه ى دائم ىکفّاراست. «واذارأوک... أهذا الّذى...»
3- کفّار با انکار شخص پیامبر، رسالت را زیر سؤال مى بردند. «أهذا الّذى بعث...»
حضرت فاطمه سلام الله علیها
فَرَضَ اللّهُ الإِیمانَ تَطهیراً مِنَ الشِّرکِ... وَالزَّکاةَ زِیادَةً فِی الرِّزقِ.
خداوند ایمان را پاک کننده از شرک... و زکات را افزاینده روزى ساخت.
کتاب من لا یحضره الفقیه : ج ٣