نماز عید چند جمله است. یکی می‌گوید: «اللَّهُمَّ أَهْلَ الْکِبْرِیَاءِ وَ الْعَظَمَةِ» کلمه عظمت از «عظم» است. «عظم» یعنی «استخوان». عظمت یعنی کسی که استخوان‌دار و قوی است. خدایا بزرگی و کبریایی از توست. «وَ أَهْلَ الْجُودِ وَ الْجَبَرُوتِ» خدایا هر کس که ندارد تو به او می‌بخشی. «جبروت» یعنی هر کس که کم دارد، تو جبران می‌کنی. «وَ أَهْلَ الْعَفْوِ وَ الرَّحْمَةِ» هرکس بد است عفو می‌کنی و هر کس که خوب و محسن است به او لطف و رحمت می‌کنی. «وَ أَهْلَ التَّقْوَى وَ الْمَغْفِرَةِ» «مغفره» از «یغفر» است «یغفر» یعنی «کلاه‌خود». هرکس در جبهه کلاه خود داشته باشد سرش ضربه نمی‌بیند. خدایا یعنی تو با یک پوشش ایمانی ما را از ترکش‌های شیطان حفظ کن. بعد می‌گوید خدایا بحق این روز «أَسْأَلُکَ بِحَقِّ هَذَا الْیَوْمِ»
علامه طباطبایی یک بحثی در المیزان دارد به نام «نحوست الایام» یعنی بعضی روز‌ها نحس است. روز‌ها همه مثل هم هستند منتها روز مبارک حوادث خیر است و روز نحس حوادث شر است.
در نماز عید ما به سه جهت بند هستیم. رابطه ما با خودمان که غسل و عطر و لباس تمیز است. رابطه با خدا که نماز عید است و رابطه با مردم و خلق محروم که عید فطر به شکم سیر کردن است. «ذُخْراً وَ شَرَ فاً [وَ کَرامَةً] وَ مَزیدَ اً» همانی است که در ماه رمضان هم گفتیم «هذا شهر شرفته و عظمته و کرمته و فضلته على الشهور» (المصباح کفعمی، ص‏630) حالا در عید هم می‌گوییم که خدایا همانطور که در ماه رمضان «شرفته کرمته فضلته» این ماه را هم «شرفاً و کرامةً» برای ما قرار بده. و لذا داریم شب عید فطر مثل شب قدر است و بخشش خدا در شب عید فطر به اندازه بخشش خدا در طول ماه رمضان است.
بعد می‌گوید خدایا عید را برای ما «ذُخْراً» قرار بده. همه شما کلمه ذخیره را می‌دانید. یعنی فعلاً که وضعمان خوب است برای روز مبادا ذخیره می‌کنیم. ای مسلمان‌ها و ‌ای کسانیکه در طول ماه رمضان عقب مانده‌اید و نتوانستید که مورد بخشش قرار بگیرید. عید فطر برای شما ذخیره شده ‌است.

برگرفته از سخنان حجت الاسلام والمسلمین قرائتی

خدایا! ترا به آبروی آن عزیزانی که روزه‌ شان را قبول کردی، لطف کن و عیدی همه ما را سرفرازی ایران و ایرانیان قرار بده!
خدایا عیدی ما را ظهور آن امامی‌ که نماز عید می‌خواند و تمام کره زمین با او نماز می‌خوانند  قرار بده.و ایشان را از ما راضی بدار!
ما را از زمینه‌سازان ظهوراین آقا قرار بده.
ایمان و تقوایی به ما بده که وقت گناه، روسفید بیرون بیاییم.
توطئه‌‌ها علیه نظام اسلامی‌ را خنثی و توطئه گران را نابود بفرما.
آمین یا رب العالمین

امام سجاد می‌فرماید: «أَنْتَ الَّذِی فَتَحْتَ لِعِبَادِکَ بَاباً إِلَى عَفْوِکَ، وَ سَمَّیْتَهُ التَّوْبَة» (صحیفه سجادیه، دعاى‏45) خدایا! دری را باز کردی به نام در توبه. بعد هم گفتی: «بفرمایید داخل» «تُوبُوا إِلَى اللَّهِ» (نور/31) حالا اگر کسی وارد نشد مقصر خودش است. ساعات آخر ماه رمضان را آدم باید به ساعات آخر عمر تشبیه کند. دقیقه به دقیقه ماه رمضان از انسان جدا می‌شود. و وقتی دستور به عبادت دادی، فرمودی: «هرکس عبادت کند دوتا ثواب به او می‌دهم.» و فرمودی: «مثل کسانی که در راه خدا انفاق می‌کنند، مثل دانه‌ای است که خوشه می‌شود و در هر خوشه صد تا دانه است.»
خدایا! ماه رمضان آمد و توبه آوردی، به ما هم فرمودی: «بفرمایید داخل» خودت میزبان و ما هم میهمان شدیم. حالا اگر کسی دراین مهمانی شرکت نکرد، مقصر خودش است.
خدایا تو گفتی: «فَاذْکُرُونی‏ أَذْکُرْکُمْ» (بقره/152) یاد من باشید، من هم یادتان هستم. مومنین و مومنات در این ماه رمضان یاد خدا بودند و خدا هم یاد آن‌ها بود. خدایا! گفتی: «دعا کنید مستجاب می‌کنم» خیلی‌‌ها دعا کردند و مستجاب شد. دارم از ماه رمضان جدا می‌شوم.
ماهی به اندازه تو نیست و به تو نمی‌رسد. خداحافظ‌ ای شب قدر! خداحافظ‌ ای برکات! خداحافظ ‌ای ماهی که نیامده، سید سجاد منتظرت بود. خداحافظ ‌ای ماهی که نرفته، سید سجاد دل از تو نمی‌کند. خداحافظ‌ ای الطافی که دستم به شما نرسید.

«السَّلَامُ عَلَیْکَ مَا أَکْثَرَ عُتَقَاءَ اللَّهِ فِیکَ، وَ مَا أَسْعَدَ مَنْ رَعَى حُرْمَتَکَ بِکَ» (صحیفه سجادیه،دعاى 45) خداحافظ ای ماهی که خداوند در تو خیلی از مجرمین را بخشید.
زمان امام سجاد (علیه السلام) خیلی مشکلات برای امام بود. چون پدرش امام حسین (علیه السلام) را در کربلا کشته بودند حکومت غاصب بنی امیه و یزید نه سخنرانی نه جلسه درس نه نماز جماعت نه خطبه تمام راه های تعلیم و تربیت بسته بود. وقتی امام حسین (علیه السلام) را کشتند، 5 نفر در روی کره زمین بودند که می گفتند امام سجاد (علیه السلام) امام است که معتقد بودند و وفادار. بعد امام سجاد (علیه السلام) و امام پنجم بودند. زمان امام صادق (علیه السلام) وقتی درس می داد 4 هزار طلبه داشت. طلبه فاضل شاگرد خوب. 5 نفر شدند 4 هزار تا ما اگر حساب کنیم از هر 10 یا 20 نفر یکی شان شاگرد امام صادق (علیه السلام) باشد 4 هزار ضربدر 10 می شود 40هزار. 4تا شده اند 40هزار. آن هم در زمان خفقان؛ باید دید فرمول تربیت شیعه چه فرمولی است که با اینکه همه درها روی او بسته ولی می تواند افرادی را از 4تا به 40هزار برساند. این فرمول را باید کشف کرد!

امام سجاد (علیه السلام) در مناجات خمسة عشر می فرماید «إِلَهِی أَنْتَ الَّذِی فَتَحْتَ لِعِبَادِکَ بَاباً إِلَى عَفْوِکَ سَمَّیْتَهُ التَّوْبَةَ فَقُلْتَ تُوبُوا إِلَى اللَّهِ تَوْبَةً نَصُوحاً فَمَا عُذْرُ مَنْ أَغْفَلَ دُخُولَ الْبَابِ بَعْدَ فَتْحِهِ» (بحارالأنوار،ج‏91،ص‏142) دری باز کردی و نامش را توبه گذاشتی ، دیگر اگر کسی نیامد تقصیر صاحبخانه چیست؟
هزار چراغ دارد و بی راهه می رود                         بگذار تا بیفتد و بیند سزای خویش.
پیغمبر (صلی الله علیه و آله) فرمود ماهی است شب هایش بهترین شبها، روزهایش بهترین روزها ، نفس کشیدن در این ماه ثواب سبحان الله دارد، خوابتان در این ماه عبادت است، یک آیه قرآن خواندن در ماه رمضان ثواب بک ختم قرآن دارد. اعمال قبول می شود. یک شب قدرش تقریباً مساوی با 84 سال یعنی 1000 ماه است. ماه عزیزی است منتهی هر چیزی بلوغ می خواهد. افرادی هستند مزه عبادت را می چشند. افرادی هم مزه عبادت را نمی چشند. عبادت یک حلاوتی دارد. (حلاوةَ عبادتک) یعنی عبادتش شیرینی دارد. اگر برای کسی عبادت مزه نمی دهد، گیر خودش است. این زُکام است که بوی زعفران برای او مضر است یا لذت ندارد. اولیاء خدا از ماه رمضان لذت می بردند. به استقبال ماه رمضان می رفتند. افراد نااهل می گویند کِی تمام می شود؟! خوب شد تمام شد . چند روز دیگر از ماه رمضان ؟ چند روز بیشتر نمانده!! خوب الحمدلله دارد تمام می شود. افرادی که می دانند می گویند حیف که تمام شد.

امیر المؤمنین علیه السلام ضربت خورد فرقش شکافته شد آقا را آوردند توی بستر آقا در آستانه‌ی شهادت است دارد وصیت می کند و آخرین حرفهایش را می زند. همیشه وصیت حرفهای آخر است و آدم حرفهای مهمش را در آخرین لحظات می زند. حالا ببینیم امیرالمؤمنین علیه السلام آن دنیای معرفت چه می گوید: «أُوصِیکُمَا بِتَقْوَى اللَّهِ وَ أَلَّا تَبْغِیَا الدُّنْیَا وَ إِنْ بَغَتْکُمَا وَ لَا تَأْسَفَا عَلَى شَیْ‏ءٍ مِنْهَا زُوِیَ عَنْکُمَا وَ قُولَا بِالْحَقِّ وَ اعْمَلَا لِلْأَجْرِ وَ کُونَا لِلظَّالِمِ خَصْماً وَ لِلْمَظْلُومِ عَوْناً أُوصِیکُمَا وَ جَمِیعَ وَلَدِی وَ أَهْلِی وَ مَنْ بَلَغَهُ کِتَابِی بِتَقْوَى اللَّهِ وَ نَظْمِ أَمْرِکُمْ وَ صَلَاحِ ذَاتِ بَیْنِکُمْ» (نهج‏البلاغه،نامه‏47) «أُوصِیکُمَا» حسن جان، حسین جان «وَ جَمِیعَ وَلَدِی» و به بچه های دیگرم هم وصیت می کنم «وَ مَنْ بَلَغَهُ کِتَابِی» به تمام کسانی که نامه‌ی من به دستشان می رسد و ناله و فریاد من را می شنوند وصیت می کنم که «بِتَقْوَی اللَّهِ» سفارش می کنم به تقوای خدا.

از عالمی می پرسند تقوا چیست؟ می گوید: شده که شما در زمینی که گِل و آب است خواسته باشی که راه بروید یا پر از تیغ است چگونه مراقبت می کنی تیغها به پایت فرو نرود تقوا یعنی اینکه انسان در زندگی

آثار و برکات و فلسفه‌ی روزه چیست؟

ماه رمضان ماه گناه سوزی است. «رَمَضَ» به معنی سوزاندن است.

پیغمبر اکرم(ص) راجع به ماه مبارک رمضان خطبه‌ای دارند. من این خطبه را برایتان می‌خوانم. ایشان فرمود: «قَدْ أَقْبَلَ إِلَیْکُمْ شَهْرُ اللَّهِ بِالْبَرَکَةِ وَ الرَّحْمَةِ وَ الْمَغْفِرَةِ شَهْرٌ هُوَ عِنْدَ اللَّهِ أَفْضَلُ الشُّهُورِ وَ أَیَّامُهُ أَفْضَلُ الْأَیَّامِ وَ لَیَالِیهِ أَفْضَلُ اللَّیَالِی وَ سَاعَاتُهُ أَفْضَلُ السَّاعَاتِ هُوَ شَهْرٌ دُعِیتُمْ فِیهِ إِلَی ضِیَافَةِ اللَّهِ وَ جُعِلْتُمْ فِیهِ مِنْ أَهْلِ کَرَامَةِ اللَّهِ أَنْفَاسُکُمْ فِیهِ تَسْبِیحٌ وَ نَوْمُکُمْ فِیهِ عِبَادَةٌ وَ عَمَلُکُمْ فِیهِ مَقْبُولٌ وَ دُعَاؤُکُمْ فِیهِ مُسْتَجَابٌ» (بحارالأنوار، ج‏93، ص‏356) ‌ای مردم! ماه رمضان می‌آید و با خودش برکت و رحمت و مغفرت می‌آورد. ماه رمضان از بهترین ماه‌ها است. ایامش از بهترین ایام است. شب‌هایش‌از بهترین شبها‌ است. ساعاتش از بهترین ساعات است. شما در این ماه به مهمانی خدا دعوت شده‌اید. «دُعِیتُمْ فِیهِ إِلَی ضِیَافَةِ اللَّهِ» راجع به مهمانی خدا نکاتی را خدمت شما عرض می‌کنم. میزبان کیست؟ خدا میزبان است. خدا در این ماه از ما دعوت کرده است. گاهی اوقات آدم به پسرش می‌گوید: برو به فلانی بگو به منزل ما بیاید. در این مهمانی خدا میزبان است و شخصا هم از ما دعوت کرده است. وقتی ما شخصی را دعوت می‌کنیم، چند حالت دارد:

توبه یعنی چه؟ تاب یعنی برگشت توبه کرده یعنی از کار غلط برگشته و کسانی توفیق توبه پیدا می کنند که مورد لطف خدا قرار بگیرند چون اول تا خداوند به انسان نظر نکند انسان توفیق توبه پیدا نمی کند. قرآن می فرماید «ثُمَّ تابَ عَلَیْهِمْ لِیَتُوبُوا» توبه/18 «تاب الله» یعنی خدا توبه کرد یعنی لطفش را که قطع کرده بود به ایشان لطفش را به ایشان برگرداند حالا که خدا لطف خودش را به اینها برگرداند اینها توفیق پیدا کردند که خودشان توبه کنند. کسانی که گناه می کنند و به فکر توبه هم نیستند پیداست که خدا سیم اینها را قطع کرده یکی از سیلی هایی که خداوند به آدم می زند اینست که آدم حالیش نباشد که چه می کند سیلی خدا صدا ندارد معنایش اینست که قرآن می فرماید «نَسُوا اللَّهَ فَأَنْساهُمْ أَنْفُسَهُمْ» حشر/19 اینها خدا را فراموش کردند خدا هم به اینها سیلی زد چه کردند؟ اینها خودشان را فراموش کردند انسان گاهی وقتها خودش را هم فراموش می کند اصلاً نمی فهمد کجا بود؟ چه کرد؟

گاهی مریض با اولین حالتی که برای او پیش می آید می فهمد که مریض است گاهی وقت ها هم مدتها مریض است و اصلاً به مریضی اش توجه ای ندارد که به دکتر برود. بنابراین کسانی که در شب بیست و سوم رمضان عذرخواهی می کنند پیشانی به خاک می مالند اشکی می ریزند پیداست که خدا اینها را دوست داشته و خدا گناهکارها را دوست دارد در یکی از مناجاتها داریم «یا اله الْعَاصِینَ» ای خدای معصیت کارها حدیث داریم وقتی گناهکار به در خانه خدا می آید خدا به قدری راضی است مثل کسی که

توبه، انقلاب درونی
اصولاً توبه یعنی دگرگون شدن و انسان تا خودش دگرگون نشود نمی‌تواند جامعه را دگرگون بکند. ریشه همه ظلم‌های بیرونی موتورش در خودماست. موتور همه انقلاب‌های بیرونی در خودماست. انقلاب در خود، رمز انقلاب در بیرون است. تمام حوادث بیرونی کلید و موتورش در خود ماست و توبه معنایش هم این است. یعنی خودت را عوض کن و تغییر مسیر بده. تجدید نظر کن و به گذشته‌هایت مراجعه کن نقاط ضعف را بسنج و تصمیم بگیر خودت را اصلاح کنی. این یک انقلاب درونی است و واجب است «تُوبُوا إِلَى اللَّه»(نور/31)
بنابراین توبه یعنی بازگشت یعنی انقلاب درونی، منتها یک دید کجی درباره توبه است که آن دید کج این است که خیال می‌کنند توبه فقط مال مرگ است. معنای توبه این است که انسان از کارهای زشت خودش عذرخواهی کند. اگر به خلق ظلم کرده است به سوی خلق برگردد، بگوید ایها الناس معذرت می‌خواهم. اگر نسبت به خودش، خودش را اتلاف کرده است به خودش ظلم کرده است. اگر نسبت به حقوق الهی است از خدا عذر خواهی کند، از مردم عذر خواهی کند و تصمیم بگیرد خودش را عوض کند.
شخصی گفت: «استغفروالله ربی و اتوب الیه» امیرالمومنین دید دارد با زبان توبه می‌کند و هیچ انقلاب درونی تویش نیست. تغییر جهت نداده و زبانش می‌گوید: «استغفروالله» فرمود مادرت به عزایت بنشیند خدا مرگت بدهد این چه توبه‌ای است؟ گفت آقا استغفار می‌کنم. گفت این کلک است. امام رضا(ع) می‌فرماید کسی که زبانش می‌گوید استغفروالله و هیچ دگرگونی باطنی ندارد

دهه آخر ماه مبارک رمضان خیلی مهم است. حضرت رسول در این دهه یک برنامه خاص داشت. هر چه ماه رمضان به طرف آخر می‌رفت، دلهره پیغمبر بیشتر می‌شد و اضطراب و توجه به دعا و جدا شدن از زندگی‌های روزمره را بیشترمی‌کرد و از نظر معنوی برنامه زیاد تری برای خودشان می‌چیدند. چون روایات زیادی داریم که شب قدر در دهه سوم ماه رمضان است. حتی اولیای خدا نمی‌ گذاشتند بچه‌هاشان شب بیست و سوم بخوابند. حتی گاهی خوابشان می گرفت با آب به صورت اینها می‌پاشیدند و می‌گفتند امشب شب بیست و سوم است. امشب نخوابید.
شخصی خدمت حضرت رسول آمد گفت: من خانه‌ام دور از شهر است، من بیشتر از یک شب نمی‌توانم بیایم. بگو: شب قدر کدام است. بگو یک شب بیایم. پیغمبر فرمود: اگر بیش از یک شب نمی‌توانی بیایی شب بیست و سوم بیا.
چون یک فلسفه‌ای دارد معلوم نیست شب قدر کدام یک از شبهاست. معلوم نیست دعای مستجات کدام یک از دعاهاست. گناهی که آدم را می‌پیچاند معلوم نیست که کجاست. یک میانبرهایی در این عالم است که اگر آدم بتواند آن­ها را پیدا کند خیلی موفق است. اگر کسی بتواند آن میانبرها را بشناسد و دنبال کند سعادت دنیا و آخرتش تأمین می‌شود و برای اینکه آن میانبرها معلوم شود باید از خود خدا کمک گرفت. ما نه راه پول در آوردن را می‌دانیم و نه اینکه چگونه باید پول خرج کنیم. امام سجاد(ع) در دعاهای مکارم الاخلاق می‌فرماید: «وَ أَصِبْ بِی سَبِیلَ الْهِدَایَةِ لِلْبِرِّ فِیمَا أُنْفِقُ مِنْهُ» (صحیفه سجادیه، دعاى 20) یعنی خدایا به من یاد بده که پولم را در کجا خرج کنم. گاهی یک کلمه یا یک درهم پول در یک‌جا خیلی ارزش دارد. گاهی صدها برابر آن در جای دیگر ارزش ندارد.
در دعای شعبان می‌خوانیم: «وَ بِیَدِکَ لَا بِیَدِ غَیْرِکَ زِیَادَتِی وَ نُقْصَانِی» (مصباح‏ المتهجد، ص‏395) خدایا زیادی من و نقص من به دست توست. اگر همه کره زمین جمع شوند تا یک کسی را خام کنند، اگر خدا نخواسته باشد ، عزیزتر می‌شود.
یک روایت داریم که شب نوزدهم تقدیر می‌شود، شب بیست و یکم بسته می‌شوند، شب بیست و سوم

سوره دخان نیز مربوط می‌شود به شب قدر، اعوذ بالله من الشیطان الرجیم، «بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحیمِ ‏حم وَ الْکِتابِ الْمُبینِ إِنَّا أَنْزَلْناهُ فی‏ لَیْلَةٍ مُبارَکَةٍ إِنَّا کُنَّا مُنْذِرینَ» دخان/3-1. «حم». حروف مقطعه شروع شده، معنی زیادی هم شده ولی شاید بهترین معنی که خدا رحمت کند آیت‌الله حاج سید مهدی روحانی را او اصرار داشت و دلیل خوبی هم می‌آورد می‌گفت، بهترین معنی توی اینها همین است که می‌خواهد بگوید قران از همین حروف درست شده است. دلیلش هم سوره شوری است .سوره‌ی شورا می‌گوید: «حم عسق کَذلِکَ یُوحی‏ إِلَیْکَ وَ إِلَى الَّذینَ مِنْ قَبْلِکَ اللَّهُ الْعَزیزُ الْحَکیمُ» شورى/3-1. بعد پشت سرش می‌گوید که «کَذلِکَ یُوحی‏ إِلَیْکَ» ، یعنی وحی ای که ما فرستادیم به این شکل می‌فرستیم. یعنی وحی ما با قران ما «کَذلِکَ» همین طور است. چون پشت سر این حروف می‌گوید «کَذلِکَ یُوحی‏ إِلَیْکَ» ، وحی ما این شکلی است. ایشان می‌گفت از این «کَذلِکَ یُوحی» استفاده می‌شود که می‌خواهد بگوید قران از همین حروف است، شما از خاک چه درست می‌کنید؟ خشت و سفال و سرامیک.خدا از این خاک سه رقم رنگ و گل و بلبل و میوه، خاک همین خاک است. من و شما از خاک خشت و آجر درست می‌کنیم. خدا از این خاک سه رقم میوه درست می‌کند.
«وَ الْکِتابِ الْمُبینِ» دخان/2 ، قسم به این کتاب روشنگر، قران کتابی است که خدا را به آن قسم خورده به غیر خدا هم می‌شود قسم خورد. مبین روشنگر، قران نور، قران روشن، قران مفهوم. البته در قران ایات مشابه هست که چند تا معنا دارد.
آیات متشابه هم با توجه به آیات دیگر روشن می‌شود. قران نور است. به کتاب روشنگر قسم، چون در شب قدر ما بیشتر با «إِنَّا أَنْزَلْناهُ فی‏ لَیْلَةِ الْقَدْرِ» قدر/1 آشنا هستیم.با یک آیه دیگر هم آشنا شوید. «إِنَّا أَنْزَلْناهُ فی‏ لَیْلَةٍ مُبارَکَةٍ» دخان/3 ،