تلاوت صفحه 190 :

 
قطره ای از دریای بی کران کلام الهی:
آیه شماره 62  ازسوره مبارکه مومنون
وَ لَا نُکَلِّفُ نَفْسًا إِلَّا وُسْعَهَا وَ لَدَیْنَا کِتَابٌ یَنطِقُ بِالْحَقّ‏ِ وَ هُمْ لَا یُظْلَمُونَ
وما هیچ کس را جز به اندازه تواناییش تکلیف نمی‏ کنیم ;  و نزد ما کتابی است که (تمام اعمال بندگان را ثبت کرده و) بحق سخن می‏ گوید; و به آنان هیچ ستمی نمی‏ شود.
نکات تفسیری:
1- تکلیف همه‏ ى انسانها یکسان نیست. هر کس به مقدار توانِ جسمی، فکرى و مالیش مکلّف است و خداوند تکلیف غنى را از فقیر نمى‏ خواهد. (لانکلّف نفساً الاّ وسعها)
2- در جهان بینى الهی، هیچ کس گرفتار عقده و احساس حقارت نمى‏ شود، چون بیش از توانش تکلیفى ندارد. (الاّ وسعها) (آرى هر کس توانى دارد و وظیفه‏ ای، پس باید آرامش داشته باشیم)
3- نظام آفرینش، حساب و کتاب دارد. (و لَدَینا کتاب)
4- برخى از شرایط مدیریّت در این آیه ذکرشده است، از جمله :
الف : آشنایى به توانایى افراد و واگذارى کار به مقدار توان آنان.(وسعها)
ب : نظارت دقیق بر کار و وظایف آنان. (کتاب ینطق بالحقّ)
ج : عدالت در تنبیه یا تشویق آنان. (وهم لا یظلمون)