"لا یقصر عن الحق"
و آدم علیه السلام هر چه دارد از همینجاست. او به دنبال لغزش خود، سریع دست حاجت را بسوی خداوند دراز کرد، و خداوند نیز از هیچ چیز دریغ نکرد.
"فَتَلَقَّی آدَمُ مِن رّبِّهِ کلِمَاتٍ": پس آدم از پروردگارش کلماتی دریافت کرد
خداوند به او کلماتی داد و سخن هایی آموخت که اگرچه خود به او آموخته بود، اما برای خود او هم شنیدن داشت، و رحمت و عشقش را به جوش می آورد.
درست مثل طوطی که کلمات را از شما آموخته است، ولی وقتی همانها را به زبان می آورد چه قیمتی پیدا کرده و چه مهر و علاقه ای از آن در دل شما می افتد.
یاد ده ما را سخن هـای دقیق که ترا رحم آورد آن ای رفیق
کلماتی که به قول حافظ اگر کسی دریابد گویی دُر یافته است.
"هرگاه عصبانى و خشمگین شدید، قدرى آب به سر و صورت خود بزنید."
البته به دنبال این کار باید موقتاً جاى خود را تغییر داده مثلاً اگر در خانه اى به بازار رفته و یا اگر در بازارى، براى ساعتى هم که شده قدم زنان به جاى دیگرى بروى؛ اگرنه باز خشم به سوى تو خواهد آمد؛ همان طور که باید ظرف آب را از روى محل آتش کنار گذاشت؛ اگرنه باز جوش مى آورد.پیامبر اکرم (ص)
أمّا الحُسَینُ فَإنَّهُ مِنّی وَ هُوَ ابنی وَ وَلَدی وَ خَیرُ الخَلقِ بَعدَ أخیهِ وَ هُوَ إمامُ المُسلِمینَ وَ مَولى المُؤمِنینَ وَ خَلیفَةُ رَبِّ العالَمینَ
امّا حسین، او از من است. او پسر من و زاده من است و بهترین انسانها پس از برادرش مىباشد. او امامِ مسلمانان است و مولاىِ مؤمنان و خلیفه پروردگار جهانیان ...
الأمالی للصدوق : ص ١٠١