حضرت عیسى علیه السلام

إنَّ الحِکمَةَ نورُ کُلِّ قَلبٍ، وَالتَّقوى‏ رَأسُ کُلِّ حِکمَةٍ، وَالحَقُّ بابُ کِلّ خَیرٍ، ورَحمَةُ اللَّهِ بابُ کلِّ حَقٍّ، ومَفَاتِیحُ ذَلِکَ الدُّعاءُ وَالتَّضَرُّعُ وَالعَمَلُ، وکَیفَ یُفتَحُ بابٌ بِغَیرِ مفتاحٍ؟!

حکمت، روشنگر هر دلى، و خداترسى، سرآمد هر حکمتى است، و حق، درِ هر خیرى و رحمت خدا درِ هر حقّى است، و کلیدهاى آن، دعا و زارى و کردار (نیک) است، و چگونه درى بدون کلید، باز می‌‏شود؟!

تحف العقول

   امام کاظم علیه السلام :

ما تَقَرَّبَ المُؤمِنُ إلَى اللّهِ عز و جل بِشَیءٍ أفضَلَ مِن مُواساةِ المُؤمِنِ ، وهُوَ قَولُهُ تَعالى : «لَن تَنَالُواْ الْبِرَّ حَتَّى تُنفِقُواْ مِمَّا تُحِبُّونَ» .

مؤمن با چیزى برتر از مواسات نسبت به مؤمن ، به خداوند عز و جل نزدیک نشده است ، و این ، همان سخن خداى متعال است که : «هرگز به نیکوکارى نخواهید رسید ، تا این که از آنچه دوست دارید ، انفاق کنید» .

. جامع الأحادیث للقمّی (الغایات) : ص ۱۹۲

امام صادق علیه السلام

خِیارُکُم سُمَحاؤُکُم ، وشِرارُکُم بُخَلاؤُکُم ، ومِن خالِصِ الإِیمانِ البِرُّ بِالإِخوانِ وَالسَّعیُ فی حَوائِجِهِم،

بهترینِ شما سخاوتمندان شمایند و بدترینتان ، بخیلانتان. از خلوص ایمان است : نیکى کردن به برادران و کوشش براى رفع حوائج آنان.

الکافی : ج ٤

امام علی علیه السلام

اِرحَم مِن أهلِکَ الصَّغیرَ ، ووَقِّر مِنهُمُ الکَبیرَ .

امام مهدی علیه السلام:

إجعَلوا قَصدَکُم إلَینا بِالمَوَدَّةِ عَلَى السُّنَّةِ الواضِحَةِ ؛

گرایش خود را به ما، با دوست داشتن سنّت روشن همراه کنید .

بحار الأنوار ج ٥٣

امام رضا علیه السلام :

أذِّن فی بَیتِکَ فَإِنَّهُ یَطرُدُ الشَّیطانَ ، ویُستَحَبُّ مِن أجلِ الصِّبیانِ

در خانه ات اذان بگو؛ زیرا این کار، شیطان را مى راند و براى کودکان نیز، خوب (مفید) است .

امام علی علیه السلام :

حُسنُ الأَدَبِ خَیرُ مُوازِرٍ وأفضَلُ قَرینٍ .

ادبِ نیکو ، بهترین یار است و برترین همدم.

 غرر الحکم: ج ۳

امام علی علیه السلام :

نِظامُ الدّینِ خَصلَتانِ : إنصافُکَ مِن نَفسِکَ ، ومُواساةُ إخوانِک

شیرازه دین ، دو چیز است : انصاف داشتن ، و مواسات با برادرانت .

غرر الحکم: ج ۶ ص ۱۷۹ ح ۹۹۸۳

امام علی علیه السلام :

شَرطُ الاُلفَةِ تَرکُ الکُلفَةِ.

شرط الفت ، ترک تکلّف است .

المواعظ العددیّة : ص ۵۷

امام علی علیه السلام:

مَن حَسُنَت نِیَّتُهُ کَثُرَت مَثوبَتُهُ، وطابَت عیشَتُهُ، ووَجَبَت مَوَدَّتُهُ .

هر کس نیّتش نیکو باشد، پاداشش فراوان و زندگی‌‏اش خوش مى‌شود و دوست داشتنش [بر دیگران‏] لازم مى‌آید .

غررالحکم : ج ٥ ص ٤٤٤