حدیث دهم - باب 49

عن امیرالمؤمنین علیه السلام قال : بین الکفر على اربع دعائم الفسق و الغلو و الشک و الشبهه و الفسق على اربع شعب على الجفاء و العمى و الغفله و العتو و الغلو على اربع شعب على التعمق بالراى و التنازع فیه و الزیغ و الشقاق و الشک على اربع شعب على المریه و الهوى و التردد و الاستسلام و الشبهه على اربع شعب اعجاب بالزینه و تسویل النفس و تاول العوج و لبس الحق بالباطل و النفاق على اربع دعائم على الهوى و الهوینا و الحفیظه و الطمع و الهوى على اربع شعب على البغى و العدوان و الشهوه و الطغیان و الهوینا على اربع شعب على الغره و الامل و الهینه و المماطله و الحفیظه على اربع شعب على الکبر و الفخر و الحمیه و العصبیه و الطمع على اربع شعب الفرح و المرح و اللجاجه و التکاثر.

ترجمه :امیرالمؤمنین علیه السلام فرمود: اى پسرم ! کفر بر چهار ستون استوار است : یکى هرزگى و بیراهه رفتن ، دیگرى زیاده روى و دیگرى دودلى و دیگرى پوشیدگى و مبهم بودن کار. و هرزگى خود بر چهار بخش ‍است : بر ستمگرى و روى گردانى (از حق ) و کورى و غفلت و سرکشى . و زیاده روى نیز بر چهار شاخه است : بر کنجکاوى (ناصواب ) و نزاع و درگیرى در راى و انحراف (از حق ) و دشمنى و زیر بار حق نرفتن . دو دلى نیز بر چهار پایه است : بر جدال (گفت و شنود باطل ) و خواهش نفسانى و سرگردانى و خودباختن (گردن نهادن به گمراهى ). و پوشیدگى و ابهام در کار نیز بر چهار بخش است : بر شگفت زده شدن به سبب زینت و آرایش ‍ظاهرى و آراستن نفس چیزى را و باز گرداندن (امور و آراء) به کجى و پوشاندن حق به باطل . و دو رویى بر چهار پایه استوار است : بر خواهش ‍نفسانى و رفق و مدارا (ملایمت نابجا) و نخوت و شهوت و نافرمانى . و ملایمت (نابجا) بر چهار بخش است : بر امید بیهوده و آرزو و آهستگى و سهل انگارى . و نخوت و غرور بر چهار شاخه است : بر خود بزرگ بینى و به خود نازیدن و غیرت (بى جا) و سرسختى نمودن . و طمع نیز بر چهار بخش ‍است : بر شادمانى و خوش خرامیدن و لجاجت و زیاده طلبى .

 جهت دریافت فایل صوتی اینجا کلیک کنید.
حجم: 16.3 مگابایت