روزى زینب(س) در کلاس تفسیرش براى بانوان , سوره کهیعص را تفسیر مى کرد.
امام على (ع ) وارد شد و از دخترش پرسید: کهیعص را تفسیر مى کنى ؟!.
زینب (س) عرض کرد: آرى .
امام على (ع ) فرمود: اى نور دیده !.
ایـن حـروف , رمـزى است در مصیبت وارده بر شما عترت پیغمبر و شاید فرموده باشد: کاف , رمز کربلا است , هاء اشاره به هلاکت عترت دارد, یاء یعنى یزید,آن که بر حسین ستم مى کند, عین کنایه از عطش ابى عبداللّه است , و صاد اشاره به صبر دارد.
زینب در زیر تازیانه روزگار آبدیده مى شود تا پیام رسان عاشورا باشد.
پس از واقعه کربلا و بازگشت کاروان کربلا ، در مدینه نیز زینب ^(س)، پیام آور شهیدان، ساکت ننشست. او با فریادش مردم مدینه را بر ضد حکومت یزید شوراند. حاکم مدینه در پى تبعید حضرت زینب ^(س)برآمد. به نوشته برخى حضرت به شام سفر نمود و در همان جا درگذشت. برخى دیگر گفته اند: حضرت به مصر هجرت نمود و در تاریخ پانزدهم رجب سال 62 هجرى درگذشت.(1) برخی معتقدند بعد از ورود کاروان اهل بیت^(ع) به مدینه، دلیل روشنی نداریم که حضرت زینب^(س)از مدینه بیرون رفته باشد، بنابر این در مدینه درگذشت و در قبرستان بقیع دفن شد، اما مکان دفن او در بقیع مشخص نیست، همان طور که شخصیت‌های بزرگ دیگری از اهل بیت^(ع)در بقیع مدفون هستند و مکان قبر آنان مشخص نمی‌باشد.(2) امروزه حضرت^(س)در دمشق و قاهره بارگاه مجلل دارد و زائران زیادی از شیعه و سنی به زیارت وی می روند.
1ـ مهاجرانى، زینب پیام‌آور عاشورا، ص 287، 347 348 352.
2ـ اعیان الشیعه، ج 7، ص 140.

....یزید بن قعنب می گوید ما دیدیم فاطمه بنت اسد پس از این مناجات از سمت چپ شروع به طواف کرد ، در شوطی که در آن قرار داشت، دور زدن او به درازا کشید . ما نگران شدیم و همین نگرانی باعث شد من و عباس بن عبد المطلب و بزرگان بنی عبد العزّی بلافاصله به حرکت درآییم .
(توجه داشه باشید؛ این قضیه را در یک نگاه عاطفی خاوادگی فرض نکنید که خانمی در حریم خانه خودش وضعیت حمل دارد و خانواده او نگرانش هستند و چنین عکس العملی نشان می دهند . اول اینکه مجمع عمومی است ، دوم اینهایی که این دغدغه و نگرانی را پیدا کردند ، نزدیکترینشان به او عباس بن عبد المطلب است که برادر شوهر اوست . آن هم در اجتماعی که زن جزء میراث مرد است ، اینها نه تنها محل مفاخره و اعتنا نیست بلکه جزء معایب یک خانواده و سر شکستگی یک خانواده می تواند باشد . اما وقتی به مادر امیرالمؤمنین می رسد بزرگان عرب و قریش نمی توانند آرامش پیدا کنند .)
می گوید ما به سرعت حرکت کردیم . وقتی نزدیک شدیم دیدیم که از ناحیه رکن یمانی پهلوی کعبه شکافته شده و فاطمه بنت اسد در نهایت آرامش و وقار وارد بیت عتیق و محترم الهی شد و قبل از اینکه ما فرصت اقدامی داشته باشیم پهلوی خانه به همان شکلی که باز شده بود بسته شد و تا سه روز و سه شب صحن مسجدالحرام محل حضور و اجتماع مردان و زنانی بود که نگران فاطمه بنت اسد بودند . یک طرف ماجرای ورود او به خانه و یک طرف نگرانی برای او محرک افکار و اندیشه های مردم شد برای اینکه متوجه شوند چه اتفاقی دارد می افتد ، این ولادت یک ولادت معمولی نیست ، آن اتفاقی که بعد از این ورود، عالم را به خودش مشغول می کند یک موضوع غیبی است ،... کار مردم مکه خمودگی پیدا کرد ، هیچ کس از جای خود تکان نمی خورد تا ببیند چه اتفاقی خواهد افتاد .....


برای دانلود کردن اینجا کلیک کنید.

تلاوت صفحه101:

قطره ای از دریای بیکران کلام الهی:
آیه شماره 21  از سوره مبارکه مومنون
وَ إِنَّ لَکمُ‏ْ فىِ الْأَنْعَامِ لَعِبرْةً نُّسْقِیکمُ مِّمَّا فىِ بُطُونهِا وَ لَکمُ‏ْ فِیهَا مَنَافِعُ کَثِیرَةٌ وَ مِنهْا تَأْکلُونَ
و برای شما در چهارپایان عبرتی است; از آنچه در درون آنهاست ( از شیر) شما را سیراب می‏ کنیم; و برای شما در آنها منافع بسیاری است; و از گوشت آنها می‏ خورید;
نکات تفسیری : 1- چهارپایان براى انسان آفریده شده‏ اند. (در آیه دوبار کلمه «لکم» آمده است)
2- حتّى حیوانات را ساده ننگریم. (لَعِبره) استخراج آهن از خاک نیاز به صدها کارشناس، متخصّص وابزار دارد، ولى خداوند شیر را از دل علف بیرون
مى‏ کشد و با همین قدرت در قیامت انسان ها را از دل خاک بیرون خواهد کشید. (لَعِبرَه)
3- میوه ها و روغن گیاهی، بر غذاهاى حیوانى مقدّم است. اوّل نام (نَخیل، اَعناب، زَیتون) بعد فرمود: (نُسقیکم، تأکلون)
4 - شیر، گوشت و سواری، قسمتى از منافع حیوانات است. (لکم فیها منافعُ کثیره)
به راه افتادن کارخانجات لبنیات، چرم سازی، کنسروسازی، ریسندگی، بافندگى و ایجاد اشتغال و بهره دهى براى میلیون ها انسان، منافع جنبى حیوانات است.

در آیات دهم تا دوازدهم سوره تحریم خداوند متعال عاقبت زنان خائن و مؤمن را بیان نموده و به مقایسه عاقبت همسر فرعون و حضرت مریم (ع) با همسر حضرت لوط  ونوح علیهما السلام می پردازد . البته نباید اینگونه تصور کرد که که اینها مرتکب خیانت شده اند چون در حدیث صریحی از پیامبر نقل شده که همسر هیچ پیامبری عمل منافی عفت مرتکب نشده است . پس اینان  چه جرمی مرتکب شدند که پیوند همسری آن دو زن با بندگان شایسته خدا هیچ سودی به حالشان نداشت و از یاری خدا ذره ای بی نیازشان نساخت و به آن دو گفته شد:همراه سایر کافران (که هیچ نسبتی با سایر پیامبران نارند ) داخل آتش شوید؟؟؟
 

برای دانلود کردن اینجا کلیک کنید.

تلاوت صفحه100 :


قطره ای از دریای بیکران کلام الهی:
آیه شماره 6  از سوره مبارکه عنکبوت
وَ مَن جَاهَدَ فَإِنَّمَا یجُاهِدُ لِنَفْسِهِ إِنَّ اللَّهَ لَغَنىِ‏ٌّ عَنِ الْعَالَمِینَ
کسی که جهاد و تلاش کند، برای خود جهاد می‏ کند; چرا که خداوند از همه جهانیان بی نیاز است.
نکات تفسیری : 1-خداوند به تلاش ما نیاز ندارد. «و مَن جاهد فانّما یجاهد لنفسه»
من نکردم خلق تا سودى کنم‏                     بلکه تا بر بندگان جودى کنم‏
2- براى تشویق مردم به تلاش‏هاى مثبت، از گرایش‏هاى درونى و فطرى، همچون حبّ نفس استفاده کنیم. (انسان فطرتاً به دنبال سود و منافع خویش است) «و مَن جاهد فانّما یجاهد لنفسه»
3- بى ‏نیازى خداوند، واقعى و حتمى است. (بر خلاف اظهار بى ‏نیازى ما که در عین نیاز است.) «انّ اللَّه لغنىّ عن العالمین»
4- خداوند، هم از انسان‏ها بى نیاز است و هم از فرشتگان و هم دیگر موجودات. «لَغنىّ عن العالَمین»

آب تماشایی است چه وقتی که فواره می شود و بالامی رود، چه وقتی که آبشار می شود و فرو می ریزد،چه وقتی هم که در جوی یا نهری جاری می شود. صدای آب خیلی آرام بخش است و به انسان آرامش می دهد به شرطی که آب صاف و زلال باشد. آبی که گل آلود هست اصلا تماشایی نیست. وقتی که سیل آب می آید و گل آلود است هیچ تماشایی ندارد، صدای خوشی هم ندارد. صدای آب گل آلود نه تنها به شما آرامش نمی دهد بلکه خیلی هم کسل کننده و خسته کننده است.
انسانها هم دقیقا مثل آب هستند و چنین تقسیم بندی دارند. بعضی از آنها زلال و صاف هستند و یک صفایی دارند. انسان وقتی کنار این افراد می‌نشیند آرامش پیدا می‌کند. رفتار، کلام و نگاه آنها به عالم و هستی خیلی تماشایی است. بعضی ها هستند که مثل آب آلوده هستند و اصلا تماشایی نیستند. شما دوست دارید که اصلا این انسان را نبینید و اگر او را دیدید کنار او ننشینید و وقتی او کنار شما می نشیند اذیت می شوی و دوست داری که زود از او فاصله بگیری. خوب است که اگر انسان می خواهد کنار کسی بنشیند آن فرد کسی باشد که مثل آب زلال و گوارا باشد مثل امیرالمؤمنین. چه کسی از امیرالمؤمنین بهتر که کنار او بنشینیم. ما که می خواهیم حرفی و سخنی بشنویم، چه سخن و حرفی زلال تر از کلام امیرالمؤمنین است.
در حکمت 158 نهج البلاغه آمده: برادرت را با احسانی که در حقش می‌کنی سرزنش کن و شر او را با بخشش به او برگردان. بعضی ها مثل «چای تلخ» هستند،هر کاری که با چای تلخ می‌کنی باید با آنها هم بکنی. ما چای را با قند یا شکر می خوریم. امیر المومنین می فرماید که اگر کسی تلخ بود شما با شیرینی با او برخورد و صحبت کن. حالا بعضی ها بدتر از چای هستند، قهوه هستند. هرچقدر هم که در قهوه شکر بریزید شیرین نمی‌شود؛اما قابل تحمل می‌شود و تلخی آن قابل کنترل می‌شود،حتی اگر مثل قهوه باشد. با او تلخ صحبت نکن و تلخ رفتار نکن. نگویید که او باید چوب بخورد. مگر نمی‌خواهی که او دردش بیاید. این کاری را که می‌گویم اگر انجام بدهید او بیشتر دردش می‌آید. یعنی وقتی کسی به شما لطمه‌ای زد، اگر شما به او خدمت کنی شرمسار می‌شود. او حاضر است که به او توهین بکنی ولی این کار را نکنی. پس معلوم می شود که سختی این خیلی بیشتر است. لذا امیرالمومنین راه سرزنش کردن را به ما یاد می‌دهد و می گوید که اگر برادرت به تو آسیب رسانده و به تو بدی کرده، تو به او خوبی کن. اگر به شما گفتند که فلانی هرجا می‌نشیند بدی تو را می گوید، شما بگویید که نه او انسان درستی است. شر او را با یک نعمت برگردان. یعنی به تو سرایت نمی‌کند.
اگر لباس شما چاک بخورد چاک آن را که بیشتر نمی کنی بلکه آن را می دوزی. اگر می‌خواهی شر او به تو نرسد دهان او را ببند.” سخن تلخ نخواهی دهانش شیرین کن.” سعدی می‌گوید که اگر کسی دهانش را باز کرده و دارد به شما فحش می دهد، اگر یک شیرینی در دهانش بگذاری دیگر نمی‌تواند حرفی بزند. جواب خوبی را خوبی دادن سگ کاری است. جواب بدی را بدی دادن خرکاری است. اگر شما به الاغ یک لگد بزنی او هم به شما یک لگد می زند؛ ولی جواب بد را نیکو دادن کار خواجه عبدالله انصاری است. یعنی این کار انسان است و اگر کسی بخواهد آقا باشد باید یک کاری از خودش نشان بدهد. در حکمت قبلی داشتیم که اگر کسی به شما خوبی کرد شما پاسخ خوب تری به او بده. حالا می گوید که اگر کسی بدی کرد شما به او خوبی کن.

تلاوت صفحه 99 :

قطره ای از دریای بیکران کلام الهی:
آیات 13و 14 و 15  از سوره مبارکه فرقان
وَ إِذَا أُلْقُواْ مِنهْا مَکاَنًا ضَیِّقًا مُّقَرَّنِینَ دَعَوْاْ هُنَالِکَ ثُبُورًا*  لَّا تَدْعُواْ الْیَوْمَ ثُبُورًا وَاحِدًا وَ ادْعُواْ ثُبُورًا کَثِیرًا*  قُلْ أَ ذَالِکَ خَیرْ أَمْ جَنَّةُ الْخُلْدِ الَّتىِ وُعِدَ الْمُتَّقُونَ کاَنَتْ لهَمْ جَزَاءً وَ مَصِیرًا
و هنگامی که در جای تنگ و محدودی از آن افکنده شوند در حالی که در غل و زنجیرند، فریاد واویلای آنان بلند می‏ شود! *(به آنان گفته می‏ شود:) امروز یک بار واویلا نگویید، بلکه بسیار واویلا بگویید! * (ای پیامبر!) بگو: «آیا این بهتر است یا بهشت جاویدانی که به پرهیزگاران وعده داده شده؟! بهشتی که پاداش اعمال آنها، و قرارگاهشان است.»
1- دوزخیان با غل و زنجیر بسته مى‏ شوند. «مقرنین»
2- دوزخیان با تحقیر به دوزخ پرتاب مى ‏شوند. «اُلقوا» و نفرمود: «اُدخلوا»
3 - ناله و فریاد دوزخیان از راه دور به گوش مى ‏رسد. «دَعَوا هُنالک ثبورا» («هنالک» براى راه دور بکار مى‏ رود)
4-در قیامت، براى کفّار فریاد رسى نیست. «وادعوا ثبوراً کثیرا»
5- بهشت، جاودانى است. «جنّة الخلد»
6- وعده‏ ى بهشت، قطعى است. «جنّة الخلد الّتى وعد المتّقون»

پیامبر عزیز اسلام (ص) از راهى عبور مى‏ کرد، یکى از یارانش به نام سعد مشغول وضو گرفتن بود و آب زیاد بر اعضایش مى‌ریخت، حضرت فرمود: چرا اسراف مى‌کنى اى سعد!
عرض کرد: آیا در آب وضو نیز اسراف است؟
حضرت فرمود: بله، هر چند در کنار نهر آب باشى.!
تذکر: وسواسی ها باید خیلی دقت کنند تا گرفتار اسراف نشوند.

حسین انصاریان، تفسیر و شرح صحیفه سجادیه، ج‏10، ص 131

تلاوت صفحه 98 :

قطره ای از دریای بیکران کلام الهی:
آیه شماره 8  از سوره مبارکه لقمان
إِنَّ الَّذِینَ ءَامَنُواْ وَ عَمِلُواْ الصَّالِحَاتِ لَهُمْ جَنَّاتُ النَّعِیمِ
(ولی) کسانی که ایمان آورده و اعمال صالح انجام داده ‏اند، باغهای پرنعمت بهشت از آن آنهاست.
تفسیر : 1- بهشت، مخصوص اهل ایمان و عمل صالح است. «انّ الّذین آمنوا و عملوا الصّالحات لهم جنّات...»
2- تحقیر و تمسخرِ مستکبران، با وعده‏ ها و بشارت‏هاى الهى براى مؤمنان واقعى جبران مى‏ شود. «انّ الّذین آمنوا... لهم جنّات...»
3- ایمان همراه با عمل صالح، شرط بهره ‏گیرى از الطاف الهى است. «آمنوا و عملوا الصالحات لهم جنّات النعیم»

تلاوت صفحه 97 :

قطره ای از دریای بیکران کلام الهی:
آیه شماره 4 از سوره مبارکه فرقان
وَ قَالَ الَّذِینَ کَفَرُواْ إِنْ هَاذَا إِلَّا إِفْکٌ افْتَرَئهُ وَ أَعَانَهُ عَلَیْهِ قَوْمٌ ءَاخَرُونَ فَقَدْ جَاءُو ظُلْمًا وَ زُورًا
و کافران گفتند: «این فقط دروغی است که او ساخته، و گروهی دیگر او را بر این کار یاری داده ‏اند.» آنها (با این سخن،) ظلم و دروغ بزرگی را مرتکب شدند.
تفسیر : 1- کفّار، کفر خود را با دروغ خواندن کتب آسمانى توجیه مى ‏کنند. «اِنْ هذا الاّ اِفک افتراه»
2- تحقیر کتاب، «اِنْ هذا» و تحقیر پیامبران، «افتراه» شیوه‏ ى کفّار است.
3- عظمت قرآن را مخالفان نیز پذیرفته‏ اند. «اعانه علیه قومٌ»
4- عوام ‏فریبى از طریق تحقیر وتهمت و مانع هدایت دیگران شدن، از بدترین گناهان است. «ظلماً و زوراً»