تلاوت صفحه 97 :

قطره ای از دریای بیکران کلام الهی:
آیه شماره 4 از سوره مبارکه فرقان
وَ قَالَ الَّذِینَ کَفَرُواْ إِنْ هَاذَا إِلَّا إِفْکٌ افْتَرَئهُ وَ أَعَانَهُ عَلَیْهِ قَوْمٌ ءَاخَرُونَ فَقَدْ جَاءُو ظُلْمًا وَ زُورًا
و کافران گفتند: «این فقط دروغی است که او ساخته، و گروهی دیگر او را بر این کار یاری داده ‏اند.» آنها (با این سخن،) ظلم و دروغ بزرگی را مرتکب شدند.
تفسیر : 1- کفّار، کفر خود را با دروغ خواندن کتب آسمانى توجیه مى ‏کنند. «اِنْ هذا الاّ اِفک افتراه»
2- تحقیر کتاب، «اِنْ هذا» و تحقیر پیامبران، «افتراه» شیوه‏ ى کفّار است.
3- عظمت قرآن را مخالفان نیز پذیرفته‏ اند. «اعانه علیه قومٌ»
4- عوام ‏فریبى از طریق تحقیر وتهمت و مانع هدایت دیگران شدن، از بدترین گناهان است. «ظلماً و زوراً»