تلاوت صفحه 99 :

قطره ای از دریای بیکران کلام الهی:
آیات 13و 14 و 15  از سوره مبارکه فرقان
وَ إِذَا أُلْقُواْ مِنهْا مَکاَنًا ضَیِّقًا مُّقَرَّنِینَ دَعَوْاْ هُنَالِکَ ثُبُورًا*  لَّا تَدْعُواْ الْیَوْمَ ثُبُورًا وَاحِدًا وَ ادْعُواْ ثُبُورًا کَثِیرًا*  قُلْ أَ ذَالِکَ خَیرْ أَمْ جَنَّةُ الْخُلْدِ الَّتىِ وُعِدَ الْمُتَّقُونَ کاَنَتْ لهَمْ جَزَاءً وَ مَصِیرًا
و هنگامی که در جای تنگ و محدودی از آن افکنده شوند در حالی که در غل و زنجیرند، فریاد واویلای آنان بلند می‏ شود! *(به آنان گفته می‏ شود:) امروز یک بار واویلا نگویید، بلکه بسیار واویلا بگویید! * (ای پیامبر!) بگو: «آیا این بهتر است یا بهشت جاویدانی که به پرهیزگاران وعده داده شده؟! بهشتی که پاداش اعمال آنها، و قرارگاهشان است.»
1- دوزخیان با غل و زنجیر بسته مى‏ شوند. «مقرنین»
2- دوزخیان با تحقیر به دوزخ پرتاب مى ‏شوند. «اُلقوا» و نفرمود: «اُدخلوا»
3 - ناله و فریاد دوزخیان از راه دور به گوش مى ‏رسد. «دَعَوا هُنالک ثبورا» («هنالک» براى راه دور بکار مى‏ رود)
4-در قیامت، براى کفّار فریاد رسى نیست. «وادعوا ثبوراً کثیرا»
5- بهشت، جاودانى است. «جنّة الخلد»
6- وعده‏ ى بهشت، قطعى است. «جنّة الخلد الّتى وعد المتّقون»