تلاوت صفحه 503 :
آیه
شماره 106 از سوره مبارکه بقره
ما نَنْسَخْ مِنْ آیَةٍ أَوْ نُنْسِها نَأْتِ بِخَیْرٍ مِنْها أَوْ مِثْلِها
أَ لَمْ تَعْلَمْ أَنَّ اللَّهَ عَلى کُلِّ شَیْءٍ قَدیرٌ
هر حکمى را نسخ کنیم، و یا نسخ آن را به تأخیر اندازیم، بهتر از آن، یا همانند آن
را مى آوریم. آیا نمى دانستى که خداوند بر هر چیز توانا است؟
نکات تفسیری :
در ماه مبارک رمضان و ماه مهمانی خدا بر آنیم تا جرعه ای از معارف الهی قرآن برگرفته و توشه راه نماییم.در این راستا بهتر دیدیم با رهنمودهای رهبر معظّم انقلاب اسلامی که خود از ابتدای عمر شریفشان با قرآن انس داشتند در هر فرصت و مناسبتی مردم، مسئولین، ملت های دیگر و ... را به رجوع به قرآن و انس با آن و تدبر در آن توصیه می نمایند، همراه شویم.
از بیانات ایشان می توان به روشنی مراحل و برنامه های رسیدن به جامعه قرآنی را تنظیم کردکه به صورا اجمالی عبارتند از :
1. تلاوت قرآن
قدم اول ، یاد گرفتن متن قرآن است و این باید روز به روز زیاد شود. اگر بخواهیم همه قرآن بیاموزند ، عدّه ای باید در اوج قرار گیرند – مثل همه چیز دیگر – اگر بخواهید قرآن در خانه ها ، بین بچه ها ، بین بزرگترها ، بین زنها و مردها رواج پیدا کند ، بایستی قهرمانان قرآنی را احترام کنید...
2. انس با قرآن
عزیزان من! باید با قرآن انس پیدا کنید.
اگر جوان مسلمان با قرآن انس پیدا کند و فرصت تدبر در قرآن را به خود بدهد ، بسیاری از شبهات دشمنان بی اثر خواهد شد.
اگر ملتی بتواند از طریق انس با قرآن ، خود را در فضای قرآنی قرار دهد ، در فضای معرفتی قرآن قرار دهد ، خواهد توانست مشکلات خود را برطرف کند. مشکل بزرگ مسلمانان دنیا دوری از قران است؛ علاج هم برگشت به قرآن است.
گوینده آن ذات اقدس الهی است . کلمات آن هم مال ذات اقدس الهی است. لذا بایستی در آن دقت کرد ، باید آن را فهمید در آن غور کرد. اینها حاصل نمی شود مگر با انس با متن قرآن .
اگر بتوانیم با قرآن انس بگیریم ، معارف قرآن را در دل و جان خودمان نفوذ بدهیم ، زندگی ما و جامعه ی ما قرآنی خواهد شد؛ اصل این است که دلمان ، جانمان و معرفتمان حقیقتاً قرآنی باشد...
ادامه دارد
تلاوت صفحه 502 :
آیه
شماره 29 از سوره مبارکه فرقان
لَّقَدْ أَضَلَّنىِ عَنِ الذِّکْرِ بَعْدَ إِذْ جَاءَنىِ وَ کَانَ
الشَّیْطَنُ لِلْانسَنِ خَذُولًا
او مرا از یادآوری (حق) گمراه ساخت بعد از آنکه (یاد حق) به سراغ من آمده بود!» و
شیطان همیشه خوارکننده انسان بوده است!
نکات تفسیری :
تلاوت صفحه 501 :
آیه
شماره 44 از سوره مبارکه بقره
أَ تَأْمُرُونَ النَّاسَ بِالْبِرِّ وَ تَنْسَوْنَ أَنْفُسَکُمْ وَ
أَنْتُمْ تَتْلُونَ الْکِتابَ أَ فَلا تَعْقِلُونَ
آیا مردم را به نیکى (و ایمان به پیامبرى که صفات او آشکارا در تورات آمده) دعوت
مى کنید، اما خودتان را فراموش مى نمایید؛ با اینکه شما کتاب (آسمانى) را
مى خوانید! آیا نمى اندیشید؟
نکات تفسیری :
1-
آمران به معروف، باید خود عامل به معروف باشند. «تأمرون الناس بالبرّ و تنسون
انفسکم»
2- اگر مقدّمات فراموشى را خود فراهم کرده باشیم، معذور نیستیم. عذر آن فراموشکارى
پذیرفته است که بى تقصیر باشد. «تنسون، تتلون»
3- تلاوت کتاب آسمانى کافى نیست، تعقّل لازم است. «تتلون الکتاب افلا تعقلون»
تلاوت صفحه 500:
قطره ای از دریای بیکران کلام الهی :
آیه شماره ۱۵ از سوره مبارکه نحل
وَأَلْقَى فِی الأَرْضِ رَوَاسِیَ أَن تَمِیدَ بِکُمْ وَأَنْهَارًا وَسُبُلًا لَّعَلَّکُمْ تَهْتَدُونَ
و در زمین کوههایى استوار افکند تا شما را نجنباند و رودها و راهها [قرار داد] تا شما راه خود را پیدا کنید
نکات تفسیری :
1- کوهها چون ثابت و استوار هستند، مى توانند مانع اضطراب و مایه آرامش زمین و ساکنانِ آن شوند. «رواسى ان تمید بکم» (آرى کسى مى تواند جلوى ناآرامى و اضطرابِ جامعه را بگیرد که خود ثابت قدم و استوار باشد.)
2- کوهها با سراشیبى دامنه هاى آن، سبب جریان آب در نهرها مى شوند. «انهاراً» 3- کوهها هم مایه ى هدایت ظاهرى اند وهم معنوى. «لعلّکم تهتدون»
(کوهها بهترین علامت راه در بیابان است و همچنین بهترین راه خداشناسى و توجّه به عظمت و قدرتِ خالق اند.)
تلاوت صفحه 499:
آیه
شماره 45 از سوره مبارکه بقره
وَ اسْتَعینُوا بِالصَّبْرِ وَ الصَّلاةِ وَ إِنَّها لَکَبیرَةٌ إِلاَّ
عَلَى الْخاشِعینَ
از صبر و نماز یارى جوئید؛ (و با استقامت و مهار هوسهاى درونى و توجه به پروردگار
، نیرو بگیرید؛) و این کار، جز براى خاشعان، گران است.
نکات تفسیری :
-
هر چه در آستان خدا اظهار عجز و بندگى بیشتر کنیم، امدادهاى او را بیشتر دریافت
کرده و بر مشکلات پیروز خواهیم شد. «استعینوا بالصبر و الصلوة»
- استعانت از خداوند در آیه ى «ایّاک نستعین» منافاتى با استعانت از آنچه به دستور
اوست، ندارد. «استعینوا بالصبر»
- سنگین بودن نماز، نشانه ى تکبّر در برابر خداست. «لکبیرة الاّ على الخاشعین»
تلاوت صفحه 498 :
آیه
شماره 9 از سوره مبارکه فاطر
وَاللَّهُ الَّذِی أَرْسَلَ
الرِّیَاحَ فَتُثِیرُ سَحَابًا فَسُقْنَاهُ إِلَى بَلَدٍ مَّیِّتٍ فَأَحْیَیْنَا
بِهِ الْأَرْضَ بَعْدَ مَوْتِهَا کَذَلِکَ النُّشُورُ؛
و خدا همان کسى است که بادها را روانه مى کند پس [بادها] ابرى را برمى انگیزند و
[ما] آن را به سوى سرزمینى مرده راندیم و آن زمین را بدان [وسیله] پس از مرگش
زندگى بخشیدیم رستاخیز [نیز] چنین است
نکات تفسیری :
1- وزش بادها حرگت ابرها و ریزش
بارانها تصادفى نیست با اراده الهى است. الله ارسل الریاح فتثیر...فسقناه»
2- در هستى، برنامه و نظم و تدبیر حاکم است. «ارسل... فتثیر... فسقناه... فاحیینا»
3- براى فهم غیب، از شهود استفاده کنید. «کذلک النشور»
تلاوت صفحه 497 :
آیه
شماره 19 از سوره مبارکه لقمان
وَاقْصِدْ فِى مَشْیِکَ وَاغْضُضْ مِن صَوْتِکَ إِنَّ أَنکَرَ الْأَصْوَاتِ
لَصَوْتُ الْحَمِیرِ
و در راه رفتن (و رفتارت)، میانه رو باش و از صدایت بکاه، زیرا که ناخوشترین
صداها، آواز خران است.
نکات تفسیری :
1-در آیین الهى، عقاید و اخلاق در
کنار هم مطرح است. «لاتشرک باللّه... واقصد فى مشیک»
2- میانه روى، دورى از افراط وتفریط، و متانت در راه رفتن، سفارش قرآن است. «واقصد
فى مشیک »
3- نه فقط در راه رفتن، بلکه در همه ى کارها میانه روى را مراعات کنیم. «واقصد فى
مشیک»
4- صداى خود را کوتاه کنیم، از فریاد بیهوده بپرهیزیم و بیانى نرم و آرام داشته
باشیم. «واغضض من صوتک»
5- فریاد کشیدن و بلند کردن صدا، امرى ناپسند و نکوهیده است. «واغضض من صوتک انّ
انکر الاصوات لصوت الحمیر»
تلاوت صفحه 496 :
وَلَا
تُصَعِّرْ خَدَّکَ لِلنَّاسِ وَلَا تَمْشِ فِى الْأَرْضِ مَرَحاً إِنَّ اللَّهَ
لَا یُحِبُّ کُلَّ مُخْتَالٍ فَخُورٍ
و روى خود را از مردم (به تکبّر) بر مگردان، و در زمین مغرورانه راه مرو، زیرا
خداوند هیچ متکبّر فخر فروشى را دوست ندارد.
نکات تفسیری :
1-با مردم، چه مسلمان و چه غیر
مسلمان، با خوشرویى رفتار کنیم. «لاتصعّر خدّک للنّاس»
2- تکبّر ممنوع است، حتّى در راه رفتن. «لاتمش فى الارض مرحا»
3- از عامل خشنودى خداوند براى تشویق و از ناخشنودى او براى ترک زشتى ها و گناهان
استفاده کنیم. «انّ اللّه لایحبّ»
4- به موهومات، خیالات و بلندپروازى ها خود را گرفتار نسازیم. «مُختال»
5- بر مردم فخر فروشى نکنیم. «انّ اللّه لایحبّ کلّ مُختال فَخور»
تلاوت صفحه
495 :
آیه
شماره 16 از سوره مبارکه لقمان
یَا بُنَىَّ إِنَّهَآ إِن تَکُ مِثْقَالَ حَبَّةٍ مِّنْ خَرْدَلٍ فَتَکُن
فِى صَخْرَةٍ أَوْ فِى السَّمَوَاتِ أَوْ فِى الْأَرْضِ یَأْتِ بِهَا اللَّهُ
إِنَّ اللَّهَ لَطِیفٌ خَبِیرٌ
اى فرزندم! اگر (عمل تو) همسنگ دانه ى خردلى باشد و در دل تخته سنگى یا در
آسمانها یا در زمین نهفته باشد، خداوند آن را (در قیامت براى حساب) مى آورد، زیرا
که خداوند دقیق و آگاه است.
نکات تفسیری :
1- ایمان انسان به حضور عملش در
قیامت، سرچشمه ى اصلاح اوست. «اِن تک مثقال حبّة... یأت بها اللّه»
2- در یک ارزیابى و نظارت کامل، باید کوچکترین کارها نیز مورد توجّه قرار گیرد.
«مثقال حبّة من خردل»
3- خداوند به همه چیز آگاه و بر همه چیز تواناست. «یأت بها اللّه... لطیف خبیر»
4- اعمال انسان، در این جهان از بین نمى رود. «یأت بها اللّه»
5-حسابرسى خداوند دقیق است، زیرا او لطیف است. «لطیفٌ خبیر»
حضرت فاطمه سلام الله علیها
فَرَضَ اللّهُ الإِیمانَ تَطهیراً مِنَ الشِّرکِ... وَالزَّکاةَ زِیادَةً فِی الرِّزقِ.
خداوند ایمان را پاک کننده از شرک... و زکات را افزاینده روزى ساخت.
کتاب من لا یحضره الفقیه : ج ٣