تلاوت صفحه 500:

قطره ای از دریای بیکران کلام الهی :

آیه شماره ۱۵  از سوره مبارکه نحل
 وَأَلْقَى فِی الأَرْضِ رَوَاسِیَ أَن تَمِیدَ بِکُمْ وَأَنْهَارًا وَسُبُلًا لَّعَلَّکُمْ تَهْتَدُونَ
و در زمین کوههایى استوار افکند تا شما را نجنباند و رودها و راهها [قرار داد] تا شما راه خود را پیدا کنید
نکات تفسیری :

1- کوهها چون ثابت و استوار هستند، مى ‏توانند مانع اضطراب و مایه آرامش زمین و ساکنانِ آن شوند. «رواسى ان تمید بکم» (آرى کسى مى‏ تواند جلوى ناآرامى و اضطرابِ جامعه را بگیرد که خود ثابت‏ قدم و استوار باشد.)
2- کوهها با سراشیبى دامنه ‏هاى آن، سبب جریان آب در نهرها مى‏ شوند. «انهاراً» 3- کوهها هم مایه ‏ى هدایت ظاهرى ‏اند وهم معنوى. «لعلّکم تهتدون»
(کوهها بهترین علامت راه در بیابان است و همچنین بهترین راه خداشناسى و توجّه به عظمت و قدرتِ خالق ‏اند.)