تلاوت صفحه 84 :

قطره ای از دریای بیکران کلام الهی:
آیه شماره 2  از سوره مبارکه فرقان
الَّذِى لَهُ مُلْکُ السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضِ وَ لَمْ یَتَّخِذْ وَلَدًا وَ لَمْ یَکُن لَّهُ شَرِیکٌ فىِ الْمُلْکِ وَ خَلَقَ کُلَّ شىَ‏ْءٍ فَقَدَّرَهُ تَقْدِیرًا
خداوندی که حکومت آسمانها و زمین از آن اوست، و فرزندی برای خود انتخاب نکرد، و همتایی در حکومت و مالکیت ندارد، و همه چیز را آفرید، و به دقت اندازه‏ گیری نمود!
تفسیر : 1- همه ‏ى آفریده ‏ها از سرچشمه‏ ى قدرت واحدى برخاسته‏ اند. «خلق کل شیى‏ء»
2- تدبیر هستى، به دست خالق هستى است. «له ملک السموات... خلق کلّ شى‏ء»
3- آفرینش، حساب و کتاب دارد. «فقدره تقدیرا»

تلاوت صفحه 83 :

قطره ای از دریای بیکران کلام الهی:
آیه شماره 4  از سوره مبارکه لقمان
الَّذِینَ یُقِیمُونَ الصَّلَوةَ وَ یُؤْتُونَ الزَّکَوةَ وَ هُم بِالاَخِرَةِ هُمْ یُوقِنُونَ
همانان که نماز را برپا می ‏دارند، و زکات را می‏ پردازند و آنها به آخرت یقین دارند.
تفسیر : نماز و زکات، از یکدیگر جدا شدنى نیستند. «یقیمون الصّلاة و یؤتون الزّکاة»
1- اقامه‏ ى نماز و پرداخت زکات باید سیره‏ ى دائمى باشد. («یقیمون» و «یؤتون»، در قالب مضارع آمده که نشان استمرار است)
2- چون اسلام دین جامعى است، تکلیف‏ هاى آن نیز جامع و همه جانبه است. تکلیف بدنى: «نماز»، مالى: «زکات» و قلبى: «یقین». «الصّلاة، الزّکاة، یوقنون»
3 - ارتباط با خدا (اقامه‏ ى نماز) و ارتباط با مردم (پرداختن زکات)، همراه با ایمان به قیامت ارزشمند است. «و هم بالآخرة هم یوقنون»
4- نیکوکار کسى است که هم به مسائل اقتصادى توجّه دارد و هم به مسائل معنوى. «للمحسنین الذین یقیمون... یؤتون»

تلاوت صفحه 82 :

قطره ای از دریای بیکران کلام الهی:
آیه شماره 5  از سوره مبارکه لقمان
أُوْلَئکَ عَلىَ‏ هُدًى مِّن رَّبِّهِمْ وَ أُوْلَئکَ هُمُ الْمُفْلِحُونَ
آنان بر طریق هدایت از پروردگارشانند، و آنانند رستگاران!
تفسیر : 1- نیکوکاران از هدایت‏هاى الهى برخوردارند. «أولئک على هُدىً من ربّهم»
2- هدایت، از شئون ربوبیّت است. «هدىً من ربّهم»
3- توفیق کارهاى خیر، لطف خداوند است. «للمحسنین... هُدىً من ربّهم»
4- اقامه نماز و پرداخت زکات، زمینه‏ ى بهره‏ گیرى از هدایت قرآن را فراهم مى‏ سازد. «الّذین یقیمون... و یؤتون... أولئک على هُدىً»
5- رستگارى، مخصوص کسانى است که اهل نماز، زکات و یقین به آخرت باشند. «أولئک هم المفلحون»

تلاوت صفحه 81 :

قطره ای از دریای بیکران کلام الهی:
آیه شماره 3  از سوره مبارکه فرقان
وَ اتخَّذُواْ مِن دُونِهِ ءَالِهَةً لَّا یخَلُقُونَ شَیئا وَ هُمْ یخُلَقُونَ وَ لَا یَمْلِکُونَ لِأَنفُسِهِمْ ضَرًّا وَ لَا نَفْعًا وَ لَا یَمْلِکُونَ مَوْتًا وَ لَا حَیَوةً وَ لَا نُشُورًا
آنان غیر از خداوند معبودانی برای خود برگزیدند; معبودانی که چیزی را نمی‏ آفرینند، بلکه خودشان مخلوقند، و مالک زیان و سود خویش نیستند، و نه مالک مرگ و حیات و رستاخیز خویشند.
تفسیر : 1- خداگرایى، فطرى است و اگر کسى خداى یکتا را رها کند، سراغ خدایان دروغین مى ‏رود. «واتّخذوا من دونه الهة»
2- با مشرکین نیز مستدل سخن بگویید. «لایخلقون ... لایملکون» حیوان، نفعى را به خود مى‏ رساند و شرّى را از خود دور مى‏ کند، امّا بت‏ها بر هیچ یک از این دو قدرت ندارند و از حیوان هم کمترند.
3- دلیل بندگى انسان، قدرت خداوند بر حلّ مشکلات و بازشدن گره‏ هاى اوست و بت‏ها فاقد این آثارند. «لایملکون»
4- کسى که از خود ضررى را دفع نکند و براى خود نفعى را جلب نکند، براى دیگران حتماً کارى نخواهد کرد. «لانفسهم»
5- کار انسان، یا باید با هدف دنیوى همراه باشد، یا با هدف اُخروى و بت‏ها در هیچ یک کارایى ندارند. «و لا حیاة و لا نشورا»

تلاوت صفحه 80 :

قطره ای از دریای بیکران کلام الهی:
آیه شماره 6  از سوره مبارکه فرقان
قُلْ أَنزَلَهُ الَّذِى یَعْلَمُ السِّرَّ فىِ السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضِ إِنَّهُ کَانَ غَفُورًا رَّحِیمًا
بگو: «کسی آن را نازل کرده که اسرار آسمانها و زمین را می‏ داند; او (همیشه) آمرزنده و مهربان بوده است!»
تفسیر : 1- قرآن، از سرچشمه‏ ى علم بى‏ نهایت است، نه افسانه. «انزله الّذى یعلم»
2- قرآن ساخته دست بشر نیست، بلکه فرستاده‏ ى کسى است که به تمام اسرار عالم علم دارد. «انزله الّذى یعلم السرّ...»
3- علم خداوند نسبت به حقایق پنهان و آشکار، یکسان است. «یعلم السرّ»
4- راه توبه حتّى براى کفّارى که قرآن را افسانه و پیامبر را دروغ‏ پردازی مى‏ خوانند، باز است. «انّه کان غفورا رحیما»
5- بخشش تنها کافى نیست، لطف و رحمت نیز لازم است. «غفورا رحیما»

تلاوت صفحه 79 :

قطره ای از دریای بیکران کلام الهی:
آیه شماره 6  از سوره مبارکه لقمان
وَ مِنَ النَّاسِ مَن یَشْترَى لَهْوَ الْحَدِیثِ لِیُضِلَّ عَن سَبِیلِ اللَّهِ بِغَیرِ عِلْمٍ وَ یَتَّخِذَهَا هُزُوًا أُوْلَئکَ لهُمْ عَذَابٌ مُّهِینٌ
و بعضی از مردم سخنان بیهوده را می‏ خرند تا مردم را از روی نادانی، از راه خدا گمراه سازند و آیات الهی را به استهزا گیرند; برای آنان عذابی خوارکننده است!
تفسیر : 1- سرمایه‏ گذارى براى مبارزه و تهاجم فرهنگى علیه حقّ، سابقه‏ اى طولانى دارد. «و من النّاس من یشترى لهو الحدیث»
2- هر آنچه در مقابل حکمت قرار گیرد، لهو و مانع رسیدن به کمال است. «الکتاب الحکیم - لهو الحدیث» (تعجّب از افرادى است که حکمت رایگان پیامبر معصوم را رها کرده و بدنبال خرید لهو از افراد لاابالى مى‏ باشند .)
3- ابزار مخالفان راه خدا، منطق و حکمت نیست، سخنان لهو و بى پایه است. «من یشترى لهوالحدیث لیضلّ عن سبیل اللّه»
4- خرید وسایل لهو و امورى که انسان را از کمال باز مى‏ دارد، نشانه ‏ى جهالت و نادانى است. «یشترى لهو الحدیث... بغیر علم»
5- تناسب کیفر با عمل، نشانه‏ ى عدالت است. آنها که حقّ را با تمسخر اهانت مى‏ کنند، عذابشان اهانت آور و ذلّت‏ بار است. «یتّخذها هزواً... لهم عذاب مهین»

تلاوت صفحه 78 :

قطره ای از دریای بیکران کلام الهی:
آیه شماره 7  از سوره مبارکه لقمان
وَ إِذَا تُتْلىَ‏ عَلَیْهِ ءَایَاتُنَا وَلىَ‏ مُسْتَکْبرِاً کَأَن لَّمْ یَسْمَعْهَا کَأَنَّ فىِ أُذُنَیْهِ وَقْرًا فَبَشِّرْهُ بِعَذَابٍ أَلِیمٍ
و هنگامی که آیات ما بر او خوانده می‏ شود، مستکبرانه روی برمی‏ گرداند، گویی آن را نشنیده است; گویی اصلا گوشهایش سنگین است! او را به عذابی دردناک بشارت ده!
تفسیر : 1- شنیدن سخنان لهو و باطل، آمادگى پذیرش حقّ را از انسان سلب مى‏ کند. (لهوالحدیث... ولّى مستکبراً)
2- برخى افراد، از هر زبانى آیات الهى را بشنوند، باز هم زیر بار نمى‏ روند. (و اذا تُتلى علیه آیاتنا ولّى مستکبراً)
گوش اگر گوش تو و ناله اگر ناله‏ ى من                               آنچه البتّه به جایى نرسد فریاد است
3- روحیه‏ ى استکباری، مانع پذیرش حقّ و حقیقت است. (ولّى مُستکبراً)
4- آن که طالب سخنان باطل باشد، آمادگى شنیدن قرآن را ندارد. (یشترى لهو الحدیث... اذا تتلى علیه... لم یسمعها)
5- کسى که حقّ را نمى ‏پذیرد، مثل کسى است که هر دو گوش او سنگین باشد. (کأنّ فى اُذنیه وَقرا)

تلاوت صفحه 77 :

قطره ای از دریای بیکران کلام الهی:
آیه شماره 10  از سوره مبارکه فرقان
تَبَارَکَ الَّذِى إِن شَاءَ جَعَلَ لَکَ خَیرْاً مِّن ذَالِکَ جَنَّاتٍ تجَرِى مِن تَحتِهَا الْأَنْهَارُ وَ یَجْعَل لَّکَ قُصُورَا
زوال ناپذیر و بزرگ است خدایی که اگر بخواهد برای تو بهتر از این قرار می‏دهد: باغهایی که نهرها از زیر درختانش جاری است، و (اگر بخواهد) برای تو کاخ هایی مجلل قرارمی‏ دهد.
تفسیر : 1-وجود خداوند، ثابت و سرچشمه‏ ى برکات است. (تبارک)
2- زهد و سادگى‏ براى‏ انبیا، شایسته است و زندگى‏ کاخ نشینى‏ دور از شأن و زی انبیا مى‏ باشد. (أن شاء جَعَل لک)
3- فقر و غنا به دست خداست. (اِن شاء جَعل لک)

تلاوت صفحه 76 :

قطره ای از دریای بیکران کلام الهی:
آیه شماره 9  از سوره مبارکه لقمان
خَالِدِینَ فِیهَا وَعْدَ اللَّهِ حَقًّا وَ هُوَ الْعَزِیزُ الحَکِیمُ
جاودانه در آن خواهند ماند; این وعده حتمی الهی است; و اوست عزیز و حکیم (شکست‏ ناپذیر و دانا).
تفسیر : 1-تحقیر و تمسخر مستکبران، با وعده‏ ها و بشارت‏هاى الهى براى مؤمنان واقعى جبران مى ‏شود. (انّ الّذین آمنوا... لهم جنّات...)
2- ایمان همراه با عمل صالح، شرط بهره گیرى از الطاف الهى است. (آمنوا و عملوا الصالحات لهم جنّات النعیم)
3- تکبّر و اعراض مخالفان، زودگذر است ولى پاداش اهل ایمان ابدى است.(خالدین فیها)
4- وعده‏ ها و پاداش‏هاى الهى را باور کنیم و جدّى بگیریم. (وعدالله حقّاً)
5- قدرت و حکمت الهی، پشتوانه‏ ى وعده‏ هایش مى ‏باشد. (وعدالله حقّاً و هوالعزیز الحکیم)

تلاوت صفحه 75 :

قطره ای از دریای بیکران کلام الهی:
آیه شماره 10  از سوره مبارکه لقمان
خَلَقَ السَّمَاوَاتِ بِغَیْرِ عَمَدٍ تَرَوْنهَا وَ أَلْقَى‏ فىِ الْأَرْضِ رَوَاسىِ‏َ أَن تَمِیدَ بِکُمْ وَ بَثَّ فِیهَا مِن کلُ‏ِّ دَابَّةٍ وَ أَنزَلْنَا مِنَ السَّمَاءِ مَاءً فَأَنبَتْنَا فِیهَا مِن کُلّ‏ِ زَوْجٍ کَرِیمٍ
(او) آسمانها را بدون ستونی که آن را ببینید آفرید، و در زمین کوه ‏هایی افکند تا شما را نلرزاند (و جایگاه شما آرام باشد) و از هر گونه جنبنده ‏ای روی آن منتشر ساخت ; و از آسمان آبی نازل کردیم و بوسیله آن در روی زمین انواع گوناگونی از جفتهای گیاهان پر ارزش رویاندیم.
تفسیر : 1- ندیدن، دلیل نبودن نیست. (آسمان‏ها ستون دارد، گرچه ما آن را نمى‏ بینیم)(بغیر عمد ترونها)
2- قبل از هر چیز، استقرار و آرامش لازمه‏ ى زندگى است. (أن تمید بکم)
3- نظام حاکم بر زمین، به خاطر انسان است. (أن تمید بکم)
4- از الطاف الهی، پخش بودن و پراکندگى منابع مورد نیاز، در تمام کره‏ ى زمین است. (بثّ فیها)
5- آب، نعمتى بس بزرگ و با اهمیّت است. آب، مایه‏ ى رویش وپرورش بسیارى از موجودات است. «(ماءً»، نکره وبا تنوین آمده که نشانه عظمت است.)