تلاوت صفحه 81 :

قطره ای از دریای بیکران کلام الهی:
آیه شماره 3  از سوره مبارکه فرقان
وَ اتخَّذُواْ مِن دُونِهِ ءَالِهَةً لَّا یخَلُقُونَ شَیئا وَ هُمْ یخُلَقُونَ وَ لَا یَمْلِکُونَ لِأَنفُسِهِمْ ضَرًّا وَ لَا نَفْعًا وَ لَا یَمْلِکُونَ مَوْتًا وَ لَا حَیَوةً وَ لَا نُشُورًا
آنان غیر از خداوند معبودانی برای خود برگزیدند; معبودانی که چیزی را نمی‏ آفرینند، بلکه خودشان مخلوقند، و مالک زیان و سود خویش نیستند، و نه مالک مرگ و حیات و رستاخیز خویشند.
تفسیر : 1- خداگرایى، فطرى است و اگر کسى خداى یکتا را رها کند، سراغ خدایان دروغین مى ‏رود. «واتّخذوا من دونه الهة»
2- با مشرکین نیز مستدل سخن بگویید. «لایخلقون ... لایملکون» حیوان، نفعى را به خود مى‏ رساند و شرّى را از خود دور مى‏ کند، امّا بت‏ها بر هیچ یک از این دو قدرت ندارند و از حیوان هم کمترند.
3- دلیل بندگى انسان، قدرت خداوند بر حلّ مشکلات و بازشدن گره‏ هاى اوست و بت‏ها فاقد این آثارند. «لایملکون»
4- کسى که از خود ضررى را دفع نکند و براى خود نفعى را جلب نکند، براى دیگران حتماً کارى نخواهد کرد. «لانفسهم»
5- کار انسان، یا باید با هدف دنیوى همراه باشد، یا با هدف اُخروى و بت‏ها در هیچ یک کارایى ندارند. «و لا حیاة و لا نشورا»