تلاوت صفحه 83 :

قطره ای از دریای بیکران کلام الهی:
آیه شماره 4  از سوره مبارکه لقمان
الَّذِینَ یُقِیمُونَ الصَّلَوةَ وَ یُؤْتُونَ الزَّکَوةَ وَ هُم بِالاَخِرَةِ هُمْ یُوقِنُونَ
همانان که نماز را برپا می ‏دارند، و زکات را می‏ پردازند و آنها به آخرت یقین دارند.
تفسیر : نماز و زکات، از یکدیگر جدا شدنى نیستند. «یقیمون الصّلاة و یؤتون الزّکاة»
1- اقامه‏ ى نماز و پرداخت زکات باید سیره‏ ى دائمى باشد. («یقیمون» و «یؤتون»، در قالب مضارع آمده که نشان استمرار است)
2- چون اسلام دین جامعى است، تکلیف‏ هاى آن نیز جامع و همه جانبه است. تکلیف بدنى: «نماز»، مالى: «زکات» و قلبى: «یقین». «الصّلاة، الزّکاة، یوقنون»
3 - ارتباط با خدا (اقامه‏ ى نماز) و ارتباط با مردم (پرداختن زکات)، همراه با ایمان به قیامت ارزشمند است. «و هم بالآخرة هم یوقنون»
4- نیکوکار کسى است که هم به مسائل اقتصادى توجّه دارد و هم به مسائل معنوى. «للمحسنین الذین یقیمون... یؤتون»