تلاوت صفحه 75 :

قطره ای از دریای بیکران کلام الهی:
آیه شماره 10  از سوره مبارکه لقمان
خَلَقَ السَّمَاوَاتِ بِغَیْرِ عَمَدٍ تَرَوْنهَا وَ أَلْقَى‏ فىِ الْأَرْضِ رَوَاسىِ‏َ أَن تَمِیدَ بِکُمْ وَ بَثَّ فِیهَا مِن کلُ‏ِّ دَابَّةٍ وَ أَنزَلْنَا مِنَ السَّمَاءِ مَاءً فَأَنبَتْنَا فِیهَا مِن کُلّ‏ِ زَوْجٍ کَرِیمٍ
(او) آسمانها را بدون ستونی که آن را ببینید آفرید، و در زمین کوه ‏هایی افکند تا شما را نلرزاند (و جایگاه شما آرام باشد) و از هر گونه جنبنده ‏ای روی آن منتشر ساخت ; و از آسمان آبی نازل کردیم و بوسیله آن در روی زمین انواع گوناگونی از جفتهای گیاهان پر ارزش رویاندیم.
تفسیر : 1- ندیدن، دلیل نبودن نیست. (آسمان‏ها ستون دارد، گرچه ما آن را نمى‏ بینیم)(بغیر عمد ترونها)
2- قبل از هر چیز، استقرار و آرامش لازمه‏ ى زندگى است. (أن تمید بکم)
3- نظام حاکم بر زمین، به خاطر انسان است. (أن تمید بکم)
4- از الطاف الهی، پخش بودن و پراکندگى منابع مورد نیاز، در تمام کره‏ ى زمین است. (بثّ فیها)
5- آب، نعمتى بس بزرگ و با اهمیّت است. آب، مایه‏ ى رویش وپرورش بسیارى از موجودات است. «(ماءً»، نکره وبا تنوین آمده که نشانه عظمت است.)