اصولا ندبه و حزن و گریه و اندوه دو صورت دارد : 1-گریه و اندوه بچگانه و احمقانه و بی ­اساس

2- ندبه و حزن عارفانه و عاشقانه

رسیدن به این نوع دوم ندبه خود خیلی کار دارد . انسان باید خیلی کار کند تا به این ندبه برسد . این ندبه در واقع انسان را به کمال می­رساند. این ندبه یعنی من خودم را شناخته ­ام. مبدأ و مقصد را شناخته­ ام. این فاصله ­ای که از مبدأ گرفته ­ام، فهمیده­ ام. اگر انسان بفهمد از مبدأ و جایگاه و مقام خود فاصله گرفته­ است، غصه می­ خورد و ندبه می ­کند. این ندبه، ندبه عاشقانه و عارفانه است که از هر شادی و مقامی، مقامش بالاتر است. این ندبه که ما می­ خواستیم از این دست، ندبه است. نه آن دست ندبه­ هایی که در ذهن مردم است. فهم این دو، فهم اینکه یک وقت اشک، اشک معرفت است، یک وقت، اشک، اشک حماقت اس . اشک معرفت یعنی حقیقت انسانیت، یعنی بازگشت به حقیقت انسانیت. فهمیده جایش دنیا نیست. دوری از مبدأ و مقصد موجب ندبه اش شده. این زاری فایده فراوان دارد . چون به معرفت رسیده است .

دعای ندبه با بحث ربوبیت خداوند متعال در همه­ ی عالم شروع شد با  جمله :« الحمدلله رب­العالمین » سپس در رابطه با پیامبر (ص) و اهل بیت ایشان و سایر واسطه ­ها و اولیای الهی صحبت شد . قضای الهی یا ربوبیت الهی توسط اولیاء خداوند در عالم جاری است. در این دعا بعد از واسطه­ های اصلی که پیامبران اولوالعزم بودند دوباره در رابطه با پیامبر (ص) و سپس جانشین ایشان ، امیرالمؤمنین ،... وآنگاه امام زمان (ع) سخن گفت.

نکته­ ای که در این دعا روی آن تأمل بود غفلت ما از واسطه­ ی فیض خدا ، واسطه ­ی اجرای قضای الهی ، واسطه­ ی تدبیر خداوند نسبت به عالم بود و می­ خواست توجه دهد که ما از آن واسطه­ ی تدبیر عالم و سبب تحقق مشیت الهی که امام زمان (ع) است غفلت نکنیم. و در پایان دعا برای اینکه مطلب کاملاً جا بیفتد باصراحت بیان می­کند کههر کار که می خواهید بکنید، اگر می­ خواهید با خدا ارتباط داشته باشید و به مقصد برسید بدون وسیله و واسطه نمی­ شود. الان واسطه امام زمان (ع) است . دعایتان و نمازتان و ... به واسطه­ ی او قبول می­ شود. آنچه که درعالم درجریان است همه به وساطت فیض ولی خداست . فرازهای پایانی خیلی صریح این مطلب را بیان می­دارد...

دعای ندبه با بیان ربوبیت خدای متعال شروع شد و کیفیت اراده­ ی عالم توسط خداوند و نظام حاکم بر عالَم و کیفیت اِعمال ربوبیّت خداوند متعال درضمن دعا و واسطه­ هایی که خداوند برای اراده­ ی عالم آفریده به کار می ­برد. و اصولاً خداوند کارهایش با سبب و وسیله است. پیامبران و امامان اسباب و رابطه ­های فیض خداوند متعال با مخلوقش هستند. مخصوصاً آخرین وسیله که بقیة­الله­ باشد که ایشان در واقع هم به لحاظ کمیّت و همه به لحاظ مدت و هم به لحاظ کیفیّت ممتاز است و در پایان دعا این ربوبیّت را مقدمه قرار داد تا خواسته ­هایی که یک ندبه ­گر بناست از خدا داشته باشد بیان کند ...

در باره­ ی دعا 5 فصل مستقل مطرح است. حقیقت دعا، موانع دعا، شرایط دعا, آداب دعا و آثار دعا، یکی از آداب دعا که خیلی مهم است و در منابع ما فراوان آمده است؛  بحث توسل به اولیاء خداست کهبا توسل دعا مستجاب شود. در دعای ندبه بخصوص در آخر دعا بحث توسل به امام زمان (ع) است که از خدا می خواهیم حاجت ما را بدهد . بعضی از دشمنان بحث توسل را شرک می­ دانند و به شیعه حمله می­ کنند. در نظامی که ما زندگی می­ کنیم عقل حکم می­کند کارها را با وسیله انجام دهیم . خداوند نظام خلقت را اینگونه خلق کرده است مثلا انسان گرسنه می­شود به غذا متوسل می­ شود و تشنه می­ شود به آب متوسل می­ گردد...

دریافت
حجم: 21 مگابایت

دعا عبارت است از بهترین عبادت­ها . انسان نباید نگران باشد که دعا کردم و خواسته­ ای داشتم ولی اجابت نشد. بهترین عبادت را انجام داده است . فصل مستقل را در دعا مدنظر داشته باشید . یکی از این فصل­ها آثار دعا بود . آثار دعا فقط استجابت دعا نیست . بلکه دایره ­ی وسیعی دارد. آثار اخروی ، رفع قضا و بلا ، حاجت دیگری برآورده شود ...

قبلا گفتیم دعای ندبه زیارتنامه امام زمان (ع) محسوب می­شود به همین دلیل این دعا حال و هوای زیارتنامه هم دارد . خدمت حضرت عرض ارادت می کنیم . به همین دلیل پایان دعا نماز زیارت می­خوانیم تا زیارت کامل شود .

زیارت حقیقتش حضور است ، هم در روایت داریم و هم در تعریف زیارت گفته شد. زیارت عبارت است از بودن زیارت کننده نزد زیارت شونده . بنابراین در دعای ندبه از اول تا آخر خودمان را در محضر آقا می­ بینیم . این حضور نباید مورد غفلت قرار گیرد.اگر در تمام طول دعا این حضور از طرف زائر موردتوجه باشد از طرف امام هست. امام دارای مقام جمع ­الجمعی است بنابراین اگر درآن واحد میلیون­ها انسان بخواهند با امام ارتباط داشته باشند او همزمان این توان را دارد. سعه­ ی وجودی دارد که پاسخگوی مراجعه کنندگان باشد و آنان را به حضور بپذیرد...

دریافت
حجم: 20.1 مگابایت

یکی از ذخایر فرهنگی که مکتب شیعه دارد و دیگران با این حجم و عمق و وسعت از آن محروم هستند دعاست . ما در مکاتب دیگر به این صورت دعا نداریم . بخش­هایی از تورات دعا هست . اهل سنت هم دعاهای کوتاه و سطحی دارند ... دعاها درواقع کلام­ الله صاعد است. قرآن کلام­ الله نازل است که از لوح محفوظ و امّ­ الکتاب نازل شده در حدّ فهم بشریت والّا اصل قرآن که کتاب مبین است در لوح محفوظ قرار دار. دعا کلام خداست که بالا رفته . تاحدی که گاهی کسی بخواهد به بطن دعا برسد باید با پای دل این راه را برود...

دریافت
حجم: 21.9 مگابایت

دعای ندبه باید در اعیاد چهارگانه ( فطر ـ قربان ـ جمعه ـ غدیر) خوانده شود چون محور عید خدا و امام معصوم است. عید درواقع به معنای بازگشت است از کلمه « عود» . بازگشت به چه کسی؟ به کجا؟ فرق نمی ­کند. در بین مردم جدای از اسلام، بازگشت به سنت­های پیشینیان، بازگشت به طبیعت نشانه ­ی عید است. مثلا عید نوروز زمان تحویل سال بازگشت به سنت­های قدیم است. در اسلام  عید یعنی بازگشت به حقیقت انسانی. انسان از مبدأ خود جدا شده.  انسان از جنس دنیا نیست. دنیا از « دُنُو » است. در حالیکه انسان اشرف مخلوقات است. با دنائت، دنوّ و پائین بودن سنخیّت ندارد.. پس باید به اصل خویش بازگردد. برای بازگشت انسان نشانه و دلیل و راهنما می­خواهد. بازگشت درواقع اصل دارد. امام هم دلیل و هادی است و هم الگویی است که انسان با آن الگو انسانیت را می­ فهمد. پس امام محور عید است...

یکی از مطالبی که در دعای ندبه باید مدنظر باشد این است که معمولا انسان یا با عقل یا با حواس یا با دل سخن می­ گوید ولی در دعای ندبه این سه با هم جمع شده است . هم عقل پویاست؛ از اول تا پایان دعا مباحث عقلی مشاهده می­ شود و هم در سرتاسر دعا دل سخن می ­گوید. دل گویه­ های یک عاشق، یک انسان کامل است که می ­فهمد دوری از راهنما و مراد چه خسارت بزرگی برای او دارد.

خیلی در دنیا هستند و متوجه نیستند که از خدا و خلیفه ­ی خدا دور هستند. اهل دل اینگونه نیستند، ایشان متوجه هستند این فراق و هجران خیلی بزرگ است و انسان را از اصلش دور کرده­ اند . اگر در دنیا متوجه نباشیم از جنس این نشئه نیستیم غصه نمی­ خوریم احساس غربت نمی­ کنیم...

دعای ندبه یک مرور ولایت است. هم هدفش رسیدن به ولایت است و هم تمرین ولایت. بزرگترین نعمتی که ما داریم و امانت مهمی که آسمان و زمین نتوانستند تحمل کنند و انسان تحمل کرد نعمت ولایت است. در فرازهای دعای ندبه داشتیم « یابن النعمِ السّابغات » ای فرزند نعمت­های فراگیرخدا، منظور از نعمت « ولایت » است. ابو حنیفه از امام صادق (ع) در رابطه با آیه­ ی آخر سوره تکاثر سئوال کرد، امام فرمود اگر شما مهمانی داشتید و از او پذیرایی کردید اگر آخر کاری که می­خواهد برود بگویید چقدر غذا خورده ­ای، درست است؟ گفت: نه خیلی بد است. امام فرمود: خداوند کریم­تر از آن است که بخواهد از بنده سئوال کند... اگر خدا بخواهد از این چیزها حسابرسی کند خیلی طولانی می­ شد. پرسید پس این نعمت چیست؟ فرمودند: این نعمت «ولایت» ماست ...

دریافت
حجم: 22.4 مگابایت