باب 47 ، باب صحه التوبه من الکبائر (صحیح بودن توبه از گناهان کبیر)

حدیث 455 :

عن ابى عبدالله علیه السلام قال : (ان الله لایغفر ان یشرک به و یغفر ما دون ذلک لمن یشاء) الکبائر فما سواها قال : قلت دخلت الکبائر فى الاستثناء قال : نعم .

 امام صادق علیه السلام این آیه را قرائت فرمود: (به راستى کهخ خداوند شرک ورزیدن به خود را نمى بخشاید ولى غیر از شرک را براى هر کسى که بخواهد مى بخشد) (126) سپس فرمود: چه گناه کبیره باشد و چه صغیره . رواى گوید: عرض کردم : اینکه در آیه آمده است که غیر شرک را مى بخشد آیا شامل گناهان کبیره هم مى شود؟ حضرت فرمود: آرى .

استاد محمدی در این جلسه حدیث اول تا دهم باب 47 را تبیین می نماید:

حدیث 28 تا انتهای باب 46

عن ابى عبدالله علیه السلام قال : وجدنا فى کتاب على علیه السلام الکبائر خمسه الشرک و عقوق الوالدین و اکل الربا بعد البینه و الفرار من الزحف و التعرب بعد الهجره .

ترجمه :

امام صادق علیه السلام فرمود: در کتاب على علیه السلام یافتیم که : گناهان کبیره پنج گناهند: شرک و آزار رساندن به پدر و مادر و رباخوارى پس ‍از آگاهى و گریختن از جهاد و به حالت اعرابى بازگشتن پس از هجرت نمودن

حدیث 13 تا 24 باب 46

عن مسعده بن صدقه قال سمعت ابا عبدالله علیه السلام یقول : الکبائر القنوط من رحمه الله و الیاس من روح الله و الامن من مکر الله و قتل النفس التى حرم الله و عقوق الوالدین و اکل مال الیتیم ضلما و اکل الربا بعد البینه و التعرب بعد الهجره و قذف المحصنه و الفرار بعد ازحف .

ترجمه :

مسعده بن صدقه گوید: از امام صادق علیه السلام شنیدم که مى فرمود: گناهان کبیره عبارتند از: ناامیدى از رحمت خداوند و مایوس ‍گشتن از مهربانى خدا و ایمنى از مکر الهى و کشتن نفسى که خداوند کشتن او را حرام گردانیده و آزار رساندن به پدر و مادر و خوردن مال یتیم از روى ستم و ربا خوارى بعد از آگاهى ، و به حالت اعرابى بازگشتن پس از هجرت ، و نسبت ناروا دادن به زن شوهردار و فرار نمودن از جهاد.

حدیث چهارم باب 46 تا حدیث دوازدهم  :

عن عبید بن زراره قال : سالت ابا عبدالله علیه السلام عن الکبائر فقال : هن فى کتاب على علیه السلام سبع الکفر بالله و قتل النفس و عقوق الوالدین و الک الربا بعد البینه و اکل مال الیتیم ظلما و الفرار من الزحف و التعرب بعد الهجره قال : فقلت ، هذا اکبر المعاصى فقال : نعم قلت : فاکل الدرهم من مال الیتیم ظلما اکبر ام ترک الصلاه قال : ترک الصلاه قلت : فما عددت ترک الصلاه فى الکبائر قال : اى شى ء اول ما قلت لک قلت : الکفر قال : فان تارک الصلاه کافر یعنى من غیر عله .

ترجمه :

 عبید بن زراره گوید: از امام صادق علیه السلام درباره گناهان کبیره سوال کردم حضرت فرمود: گناهان کبیره چنانکه در کتاب على علیه السلام آمده است هفت گناه است : کفر به خداوند و کشتن نفس (محترم ) و آزار رساندن به پدر و مادر و خوردن ربا بعد از آشنایى و آگاهى از آن و مال یتیم را به ستم خوردن و فرار از جهاد و پس از هجرت به دارالایمان دوباره به حالت اعرابى بودن بازگشتن . عبید بن زراره گوید: عرض کردم : آیا اینها بزرگترین گناهانند؟ حضرت فرمود: آرى . عرض کردم : پس آیا یک درهم از مال یتیم را به ستم خوردن بزرگتر است یا ترک نمودن نماز؟ حضرت فرمود: ترک نمودن نماز. عرض کردم : پس چرا ترک نماز را در شمار گناهان کبیره نیاوردى ؟ حضرت فرمود: اولین چیزى که از گناهان کبیره برایت بر شمردم چه بود؟ عرض کردم : کفر. حضرت فرمود: به راستى کسى که بدون علت (موجهى ) نماز خود را ترک کند کافر است

استاد محمدی:

حدیث اول باب 46: عن ابن محبوب قال کتب معى بعض اصحابنا الى ابى الحسن علیه السلام یساله عن البکائر کم هى و ما هى ؟ فکتب الکبائر من اجتنب ما وعد الله علیه النار کفر عنه سیئاته اذا کان مومنا و السبع الموجبات قتل النفس الحرام و عقوق الوالدین و اکل الربا و التعرب بعد الهجره و قذف المحصنه و اکل مال الیتیم و الفرار من الزخف .

ترجمه :

ابن محبوب گوید: یکى از اصحاب ما همراه با من به امام رضا علیه السلام نوشتیم که : کبائر چند تاست و کدامند؟ حضرت در پاسخ نوشت : هر کس از گناهانى که خداوند بر آنها وعده آتش دوزخ را داده است دورى کند اگر مومن باشد خداوند از گناهانش چشم پوشى مى کند و هفت گناهى که موجب آتش است عباتند از:

کشتن نفسى که کشتنش حرام است و آزردن پدر و مادر و ربا خوارى و بازگشتن به حالت اعرابى پس از هجرت نمودن (به دار الایمان ) و نسبت زنا دادن و متهم کردن زن شوهر دار و خوردن مال یتیم و گریختن از جهاد.

حدیث 12 باب 43 تا آخر حدیث اول باب 45؛

-حدیث دوازدهم:

 قال رسول الله صلى الله علیه و آله : ان الله کتم ثلاثه فى ثلاثه کتم رضاه فى طاعته و کتم سخطه فى معصیته و کتم و لیه فى خلقه فلا یستخفن احدکم شیئا من الطاعات فانه لایدرى فى ایها رضى الله و لا یستقلن احدکم شیئا من المعاصى فانه لایدرى فى ایها سخط الله و لایزرین احدکم باحد من خلق الله فانه لایدرى ایهم ولى الله .

ترجمه :

 رسول خدا صلى الله علیه و آله فرمود: همانا خداوند سه چیز را در سه چیز پنهان نموده است : رضایت و خوشنودى اش را در طاعتش و خشمش را در معصیت و مافرمانى اش و ولى خود را در میان خلقش پنهان ساخته است پس مبادا کسى از شما یکى از طاعات را سبک بشمرد زیرا او نمى داند که رضایت و خوشنودى خداوند در کدام طاعت او پنهان است و مبادا یکى از معصیتها را کم بشمرد زیرا او نمى داند که خشم خدا در کدامیک از گناهان نهان است و مبادا یکى از خلق خدا را بى قدر و ارزش ‍بداند زیرا نمى داند که کدامیک از آنها ولى خداوند است .

استاد محمدی:

برای دریافت فایل صوتی اینجا کلیک کنید
حجم: 13.5 مگابایت

حدیث اول تا یازدهم باب 43

حدیث اول باب : قال ابو عبدالله علیه السلام : اتقوا المحقرات من الذنوب فانها لاتغفر قلت : و ما المحقرات ؟ قال : الرجل یذنب الذنب فیقول : طوبى لى ان لم یکن لى غیر ذلک .

ترجمه :

امام صادق علیه السلام فرمود: از گناهانى که کوچک شمرده مى شوند بترسید زیرا آنها بخشیده نمى شوند. رواى گوید: عرض کردم : گناهان کوچک کدامند؟ حضرت فرمود: اینکه مرد گناهى کند و بگوید: خوشا به حال من اگر جز این گناه گناهى دیگر نداشتم .

استاد : حجت الاسلام رضا محمدی

جهت دریافت فایل صوتی اینجا کلیک کنید
حجم: 13.7 مگابایت

حدیث چهارم باب 41 تا آخر باب 42

عن الرضا علیه السلام قال : اوحى الله عزوجل الى نبى ء من الانبیاء: اذا اطعت رضیت و اذا رضیت بارکت و لیس لبرکتى نهایه و اذا عصیت غضبت و اذا عضبت لعنت و لعنتى تبلغ السابع من الورى .

ترجمه :

 امام رضا علیه السلام فرمود: خداوند عزوجل به سوى یکى از پیامبرانش وحى فرستاد که : هرگاه اطاعت شوم خوشنود مى گردم و هرگاه خوشنود باشم برکت مى بخشم و براى خیر و برکت من نهایت و پایانى نیست و هرگاه نافرمانیم شود خشمگین مى گردم و هرگاه خشمگین شوم لعنت مى فرستم و از رحمت خود دور مى کنم و لعنت من تا هفت نسل را فرا مى گیرد و به آنان مى رسد.

حجت الاسلام رضا محمدی

جهت دریافت فایل صوتی اینجا کلیک کنید
حجم: 11.9 مگابایت

حدیث هفدهم باب 40   تا حدیث سوم باب  : باب وجوب اجتناب المعاصى41

 عن سماعه قال سمعت ابا عبدالله علیه السلام یقول : ما انعم الله على عبد نعمه فسلبها ایاه حتى یذنب ذنبا یستحق بذلک السلب .

ترجمه :

سماعه گوید: از امام صادق علیه السلام شنیدم که مى فرمود: خداوند نعمتى را به بنده اش نمى بخشد که آن را از او بگیرد مگر اینکه مرتکب گناهى شود و به سبب آن سزاوار سلب نعمت گردد.

حجت الاسلام رضا محمدی:

 جهت دریافت فایل صوتی اینجا کلیک کنید
حجم: 13.6 مگابایت