معمولاً درمیان ما هر وقت سخنی از همسرداری به میان می‌آید هم از ناحیه مرد و هم از ناحیه زن؛ این مفهوم دقیق؛ غنی و عمیق مورد دستبرد یکی از طرفین واقع می شود یعنی یه طوری بانوی خانه معمولاً همسرداری را وظیفه انحصاری  شوهر خود می داند؛ بدون اینکه هیچ وظیفه و تکلیفی را متوجه خودش بداند و مرد هم نوعاً حالا یا غالباً همسرداری را وظیفه زن خودش می داند بدون اینکه برای خودش سهمی در احقاق این حق قائل باشد.

 در حالی که مفهوم عام همسرداری یعنی زن داری و زن داری یعنی رعایت عزت وعظمت و شئونات همسری و مادری و دختری بانوی خانه از ناحیه شوهر و شوهر داری یعنی رعایت احترام و عزت مرد خانواده به عنوان پدر خانه؛ به عنوان  پسر مادر و پدری و به عنوان شوهر از طرف زن . لذا از نگاه قرآن مجید همسرداری از مفهوم عمیق و دقیقی برخوردار است ؛که هر کدام اگر زن و شوهر نسبت به آنها از شناخت دقیق و درست پیدا نکرده باشند و به تکالیف خودشان منطبق با کتاب خدا و سنت پیغمبر اکرم اسلام عمل نکنند؛ به طور طبیعی زندگی دچار فراز و فرود می شود و شاید بیراه نباشد اگر گفته شود که: منهای اوامر و نواهی کتاب خدا و سنت پیغمبر اکرم اسلام ( صَلِّ الله عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ )،گذران روزگاری برای یک زن و مرد معنا پیدا می کند نه زندگی کردند. و حتماً بین زندگی کردن و گذران زندگی کردند تفاوت معنادار و فاصله بزرگی وجود دارد.

جهت دریافت فایل صوتی، اینجا کلیک کنید
حجم: 16.4 مگابایت

1. لَّا یَسْمَعُونَ فِیهَا لَغْوًا وَ لَا کِذَّابًا

نه سخن بیهوده شنوند و نه دروغ.

•  جلساتی که در آن لغو و دروغ نباشد، جلسات بهشتی است. «لَّا یَسْمَعُونَ فِیهَا لَغْوًا وَ لَا کِذَّابًا»(نبأ، 35)

2. وَ ءَاثَرَ الْحَیَاةَ الدُّنْیَا
و زندگى این جهانى را برگزیده.

•  دنیا بد نیست، ترجیح آن برآخرت بد است. «ءَاثَرَ الْحَیَاةَ الدُّنْیَا»(نازعات، 38)

3. فَلْیَنظُرِ الْانسَانُ إِلَى طَعَامِهِ
پس آدمى به طعام خود بنگرد.

•  انسان، مأمور به تفکر در غذا، به عنوان یکی از نعمت های خداست، خوردن بی فکر کار حیوان است. «فَلْیَنظُرِ الْانسَانُ إِلَى طَعَامِهِ»(عبس، 24)

4. عَلِمَتْ نَفْسٌ مَّا قَدَّمَتْ وَ أَخَّرَت
هر کس مى ‏داند چه چیز پیشاپیش فرستاده و چه چیز بر جاى گذاشته است.

•  انسان، هم باید به فکرگذشته خود باشد، تا اگرخلافی کرده توبه کند و هم به فکر پس از مرگ خود باشد تا یادگار خوبی از خود به جای گذارد. «مَّا قَدَّمَتْ وَ أَخَّرَت» (انفطار، 5)

5. یَقُولُ یَالَیْتَنِی قَدَّمْتُ لِحَیَاتى‏
گوید: «کاش براى زندگانى خود [چیزى‏] پیش فرستاده بودم.

•  قیامت روز حسرت است. «یَالَیْتَنِى»(فجر، 24)

6. لَیْلَةُ الْقَدْرِ خَیْرٌ مِّنْ أَلْفِ شَهرٍ
شب قدر بهتر از هزار ماه است.

•  برای امور مقدس، زمان مقدس انتخاب کنید. «لَیْلَةُ الْقَدْرِ خَیرٌ مِّنْ أَلْفِ شَهرٍ»
•  زمان ها یکسان نیست، بعضی زمانها بر بعضی دیگر برتری دارد. «لَیْلَةُ الْقَدْرِ خَیرٌ مِّنْ أَلْفِ شَهرٍ» (قدر، 3)

7. إِیلَافِهِمْ رِحْلَةَ الشِّتَاءِ وَ الصَّیْف
الفتشان هنگام کوچ زمستان و تابستان، [خدا پیلداران را نابود کرد.]

•  سفر برای کسب درآمد، موردپذیرش اسلام است. «رِحْلَةَ الشِّتَاءِ وَ الصَّیْف»(قریش، 2)

8. فَصَلّ‏ لِرَبِّکَ وَ انْحَر
پس براى پروردگارت نماز بخوان و قربانى کن.

•  قربانی کردن، یکی از راههای تشکر از نعمت های الهی است. (زیرا محرومان به نوایی می رسند.) «وَ انحْر»(کوثر، 2)

9. اللَّهُ الصَّمَدُ
آن خدایى که (از همه عالم) بى نیاز (و همه عالم به او نیازمند) است.

•  تنها اوغنی است وهمه به او محتاجند. «اللَّهُ الصَّمَدُ»   ( توحید، 2)

10. قُلْ أَعُوذُ بِرَبّ‏ الْفَلَقِ
بگو: به پروردگار صبحگاه پناه مى ‏برم.

•  پناه بردن به خدا را باید به زبان جاری کرد. «قُلْ أَعُوذُ»   ( فلق، 1)

رهبر معظم انقلاب اسلامی عصر روز سه‌شنبه دیداری تصویری با نمایندگان تشکل‌های دانشجویی برگزار نمودند

رهبر انقلاب با ابراز تأسف عمیق و محکوم کردن شدید دو حادثه بسیار تلخ و خونین اخیر در جهان اسلام یعنی در افغانستان و فلسطین گفتند: لعنت خداوند بر جنایتکارانی که غنچه‌های مظلوم و نوگلان بی‌گناه افغانستانی را پر پر کردند و به خاک وخون کشیدند و با به شهادت رساندن این دختران نوجوان، جنایت را تا این حد گسترش دادند.

ایشان همچنین با اشاره به جنایات وحشیانه و ظالمانه صهیونیست‌ها در مسجدالاقصی، قدس شریف و دیگر مناطق فلسطین گفتند: این جنایات در جلوی چشم جهانیان قرار دارد و همه باید با محکوم کردن آن، به وظایف خود عمل کنند.

صهیونیست‌ها جز زبان زور چیزی نمی‌فهمند لذا فلسطینی‌ها باید با افزایش قدرت و مقاومت خود، جنایتکاران را به تسلیم شدن و توقف اقدامات وحشی‌گرانه مجبور کنند.

 ایشان با اشاره به راهبرد اساسی تحول‌خواهی وتحول‌گرایی، ایجاد حرکت جهشی و جهادی همراه با نوآوری در روش‌ها و کارکردها در همه عرصه‌های حکمرانی و بخش‌هایی از سبک زندگی عمومی را ضروری خواندند و با تأکید بر اهمیت درجه اول مشارکت بالا در انتخابات ۲۸ خرداد و تبیین آثار مهم این مشارکت افزودند: در درجه دوم باید با انتخابی خوب و مطلوب کسی را روی کار آورد که مؤمن، انقلابی، با کفایت، مردمی، سرشار از امید، معتقد به جوانان و توانمندیهای داخلی، و حقیقتاً عدالت‌خواه و ضدفساد باشد.
مقصود و هدف تحول، حفظ و تقویت اصول و خطوط اساسی انقلاب است البته با نوآوری در شیوه‌ها و روش‌ها.
سخنان کسانی که در داخل عمدتاً به غرب گرایش دارند، بر خلاف مقصود و منطق ما، تحول در اصل و مبانی انقلاب است که در واقع نفی انقلاب، برگشت به عقب و ارتجاع محسوب می‌شود، بنابراین باید در مفهوم کلمه تحول دقت کرد.

آیا کیست آن که به شما روزى دهد اگر او روزى خویش باز دارد؟ نه، در سرکشى و دورى از حق لجاج مى ‏ورزند.

•  خداوند مجبور نیست که رزق دهد، بلکه مى‏تواند رزق دادن را قطع کند. «ان امسک رزقه» (ملک، 21)

2. وَ إِنَّکَ لَعَلَى خُلُقٍ عَظِیمٍ
و راستى که تو را خویى والاست.

•  پاداش ابدی برای کسی است که خلق اوعظیم باشد. «وَ إِنَّکَ لَعَلَى خُلُقٍ عَظِیمٍ» (قلم، 4)

3. عَسَى رَبُّنَا أَن یُبْدِلَنَا خَیْرًا مِّنْهَا إِنَّا إِلَى رَبِّنَا رَاغِبُونَ
باشد که پروردگار ما در عوض، چیزى بهتر از آن ما را ارزانى دارد. ما به پروردگار خود روى آورده ‏ایم.

•  به هنگام از دست دادن اموال دنیوی، به لطف و رحمت الهی امیدوار باشید. «عَسَى رَبُّنَا...» (قلم، 32)

4. وَ لَا یَحُضُّ عَلَى طَعَامِ الْمِسْکِینِ
و به طعام‏دادن به مسکینان کسى را ترغیب نمى ‏کرد.

•  برفرض که خود، توان کمک نداشته باشیم؛ باید دیگران را برای کمک به گرسنگان تشویق کنیم. «وَ لَا یَحُضُّ عَلَى طَعَامِ الْمِسْکِینِ»(حاقه، 34)

5. وَ الَّذِینَ هُمْ لِأَمَانَاتِهِمْ وَ عَهْدِهِمْ رَاعُونَ
و کسانى که امانتها و عهدهاى خود را رعایت مى ‏کنند.

• نشانه ایمان، تنها نماز و انفاق نیست، رعایت عهد و پیمان های اجتماعی نیز شرط ایمان است. «وَ الَّذِینَ هُمْ لِأَمَانَاتِهِمْ وَ عَهْدِهِمْ رَاعُونَ» (معارج، 32)

6. فَقُلْتُ اسْتَغْفِرُواْ رَبَّکُمْ إِنَّهُ کَانَ غَفَّارًا
سپس گفتم: از پروردگارتان آمرزش بخواهید که او آمرزنده است.

•  از انسان استغفار، از خدا بخشش. «فَقُلْتُ اسْتَغْفِرُواْ رَبَّکُمْ إِنَّهُ کاَنَ غَفَّارًا» (نوح، 10)

7. وَ أَنَّ الْمَسَاجِدَ لِلَّهِ فَلَا تَدْعُواْ مَعَ اللَّهِ أَحَدًا
و مسجدها از آنِ خداست. و با وجود خداى یکتا کسى را به خدایى مخوانید.

•  احدی را درکنارخدا وهم ردیف خدا نخوانید. «فَلَا تَدْعُواْ مَعَ اللَّهِ أَحَدًا» (جن، 18)

8. أَوْ زِدْ عَلَیْهِ وَ رَتِّلِ الْقُرْءَانَ تَرْتِیلاً
یا اندکى بر نیمه بیفزاى و قرآن را شمرده و روشن بخوان.

•  تلاوت قرآن آدابی دارد و ترتیل، اولین ادب آن است. «وَ رَتِّلِ الْقُرْءَانَ تَرْتِیلا»( مزمل، 4)

9. فَقَالَ إِنْ هَاذَا إِلَّا سِحرٌ یُؤْثَرُ
گفت: این، جز جادویى که دیگرانش آموخته ‏اند، هیچ نیست.

•  قرآن، حتی در نزد کافران، کلامی پرجاذبه و سحرآمیز است. «إِنْ هَاذَا إِلَّا سِحرٌ یُؤْثَر»(مدثر، 24)

10. وَ یُطْعِمُونَ الطَّعَامَ عَلَى حُبِّهِ مِسْکِینًا وَ یَتِیمًا وَ أَسِیرًا
و طعام را در حالى که خود دوستش دارند به مسکین و یتیم و اسیر مى‏ خورانند.

•  اطعام و انفاق زمانی ارزش بیشتر دارد که شیء انفاق شده، مورد نیاز و علاقه انسان باشد. «وَ یُطْعِمُونَ الطَّعَامَ عَلَى‏ حُبِّه»(انسان، 8)

کسانى که با خدا و پیامبرش مخالفت مى ‏ورزند، در زمره ذلیل‏ شدگانند.

• سرانجام مخالفت با دستورات خدا و پیامبر، خواری و ذلت در دنیا و آخرت است. «الَّذِینَ یحُادُّونَ اللَّهَ وَ رَسُولَهُ»(مجادله، 20)

2. سَبَّحَ لِلَّهِ مَا فِى السَّمَاوَاتِ وَ مَا فِى الْأَرْضِ وَ هُوَ الْعَزِیزُ الْحَکِیم
خداوند را تسبیح گویند هر چه در آسمانها و هر چه در زمین است. و اوست پیروزمند و حکیم.

• اگر بعضی انسان‌ها اهل تسبیح نیستند، در عوض، تمام هستی تسبیح‌گوی خدا هستند. «سَبَّحَ لِلَّهِ»(حشر، 1)

3.لَأَنتُمْ أَشَدُّ رَهْبَةً فِى صُدُورِهِم مِّنَ اللَّهِ ذَالِکَ بِأَنَّهُمْ قَوْمٌ لَّا یَفْقَهُون
وحشت شما در دل آنها بیشتر از بیم خداست. زیرا مردمى هستند که به فهم در نمى ‏یابند.

• ترس از مردم، به جای ترس از خدا، نشانه روشن نفاق است. «لَأَنتُمْ أَشَدُّ رَهْبَةً فِى صُدُورِهِم مِّنَ اللَّهِ»(حشر، 13)

4.عَسَى اللَّهُ أَن یَجعَلَ بَیْنَکُم وَ بَینَ ‏الَّذِینَ عَادَیْتُم مِّنْهُم مَّوَدَّةً وَ اللَّهُ قَدِیرٌ وَ اللَّهُ غَفُورٌ رَّحِیمٌ
شاید خدا میان شما و کسانى که با آنها دشمنى مى ‏ورزید دوستى پدید آورد. خدا قادر است و خدا آمرزنده و مهربان است.

• بخشش خداوند برخاسته از رحمت اوست. «وَ اللَّهُ غَفُورٌ رَّحِیمٌ»(ممتحنه، 7)

5. إِنَّ اللَّهَ یُحِبُّ الَّذِینَ یُقَاتِلُونَ فىِ سَبِیلِهِ صَفًّا کَأَنَّهُم بُنْیَانٌ مَّرْصُوصٌ
خدا دوست دارد کسانى را که در راه او در صفى، همانند دیوارى که اجزایش را با سُرب به هم پیوند داده باشند، مى ‏جنگند.

• جلب رضایت و محبت خداوند، بالاترین تشویق برای مؤمنان است، حتی برتر از بهشت و امثال آن. «إِنَّ اللَّهَ یُحِبُّ...»  (صف، 4)

6. وَ أُخْرَى‏ تُحِبُّونَهَا نَصْرٌ مِّنَ اللَّهِ وَ فَتْحٌ قَرِیبٌ وَ بَشِّرِ الْمُؤْمِنِین
و نعمتى دیگر که دوستش دارید: نُصرتى است از جانب خداوند و فتحى نزدیک، و مؤمنان را بشارت ده.

• تمام پاداش‌ها در آخرت نیست، بخشی از آن‌ها در دنیاست. «وَ أُخْرَى‏ تُحِبُّونهَا..»(صف، 13)

7. وَ لَا یَتَمَنَّوْنَهُ أَبَدًا بِمَا قَدَّمَتْ أَیْدِیهِمْ وَ اللَّهُ عَلِیمٌ بِالظَّالِمِینَ
و آنان به سبب اعمالى که پیش از این مرتکب شده ‏اند، هرگز تمناى مرگ نخواهند کرد. و خدا به ستمکاران داناست.

• ریشه فرار از مرگ، اعمال خود انسانهاست. «وَ لَا یَتَمَنَّوْنَهُ أَبَدًا بِمَا قَدَّمَتْ أَیْدِیهِمْ»(جمعه، 7)

8. فَامِنُواْ بِاللَّهِ وَ رَسُولِهِ وَ النُّورِ الَّذِى أَنزَلْنَا وَ اللَّهُ بِمَا تَعْمَلُونَ خَبِیر
پس به خدا و پیامبرش و این نور که نازل کرده ‏ایم ایمان بیاورید. و خدا به کارهایى که مى ‏کنید آگاه است.

• ایمان باید به همراه عمل باشد. «امِنُواْ...تعملون»( تغابن، 8)

9. اللَّهُ لَا إِلَاهَ إِلَّا هُوَ وَ عَلَى اللَّهِ فَلْیَتَوَکَّلِ الْمُؤْمِنُون
خداى یکتاست که هیچ خدایى جز او نیست. مؤمنان البته بر خداى یکتا توکل کنند.

• در همه امور باید به خداوند توکل نمود. «فَلْیَتَوَکَّلِ الْمُؤْمِنُون» (تغابن، 13)

10. إِن تُقْرِضُواْ اللَّهَ قَرْضًا حَسَنًا یُضَاعِفْهُ لَکُمْ وَ یَغْفِرْ لَکُمْ وَ اللَّهُ شَکُورٌ حَلِیمٌ
اگر به خدا قرض الحسنه دهید برایتان دو برابرش خواهد کرد. و شما را مى ‏آمرزد که او شکرپذیرنده و بردبار است.

• وام دادن و حل مشکلات مردم، سبب گذشت خداوند ازگناهان است. «تُقْرِضُواْ اللَّهَ... یَغْفِرْ لَکُمْ» (تغابن، 17)

ترتیل جزء بیست و هشتم - استاد پرهیزگار:

1. مَا تَذَرُ مِن شَىءٍ أَتَتْ عَلَیْهِ إِلَّا جَعَلَتْهُ کاَلرَّمِیمِ

به هر چه مى ‏وزید آن را چون خاکسترِ استخوان مرده مى ‏گردانید.

•  بلایای طبیعی همچون خشکسالی و قحطی، می تواند عذاب الهی باشد. «مَا تَذَرُ مِن شَى‏ءٍ أَتَتْ عَلَیْهِ إِلَّا جَعَلَتْهُ کاَلرَّمِیم»( ذاریات، 42)

2. إِنَّ اللَّهَ هُوَ الرَّزَّاقُ ذُو الْقُوَّةِ الْمَتِین

خداست روزى‏ دهنده. و اوست صاحب نیرویى سخت استوار.

• تمام امکانات و تخصص‌ها و ابزارها، وسیله برای رسیدن به رزق است. ولی روزی رسان تنها خداست. «إِنَّ اللَّهَ هُوَ الرَّزَّاقُ» (ذاریات، 58)

3. یَوْمَ تَمُورُ السَّمَاءُ مَوْرًا
روزى که آسمان سخت بچرخد.

•  برای وقوع قیامت، نه فقط زمین که تمام کرات آسمانی به هم می‌ریزد. «یَوْمَ تَمُورُ السَّمَاءُ مَوْرًا»(طور،9 )

4. یَتَنَازَعُونَ فِیهَا کَأْسًا لَّا لَغْوٌ فِیهَا وَ لَا تَأْثِیمٌ
در آنجا جام مى ‏دهند و جام مى‏ ستانند، که در آن نه سخن بیهوده باشد و نه ارتکاب گناه.

•  در خوردن شراب‌های دنیوی، لغو و گناه راه دارد، ولی در بهشت لغو و گناه راه ندارد. «لَّا لَغْوٌ فِیهَا وَ لَا تَأْثِیمٌ»(طور، 23)

5. مَا زَاغَ الْبَصَرُ وَ مَا طَغَى‏
چشم خطا نکرد و از حد درنگذشت.

•  حق چشم، آن است که نه انحراف بیند و نه زیاده. «مَا زَاغَ الْبَصَرُ وَ مَا طَغَى‏»(نجم، 17)

6. وَ أَنَّهُ هُوَ أَضْحَکَ وَ أَبْکَی
و اوست که مى‏ خنداند و مى ‏گریاند.

•  خنده و گریه، هر دو لازم است و نباید در حالات عاطفی و احساسی، مانع خنده و گریه شد. «هُوَ أَضْحَکَ وَ أَبْکَی»(نجم، 43)

7. وَ لَقَدْ یَسَّرْنَا الْقُرْءَانَ لِلذِّکْرِ فَهَلْ مِن مُّدَّکِر
و این قرآن را آسان ادا کردیم تا از آن پند گیرند. آیا پندگیرنده ‏اى هست؟

•  قرآن، آسان است ولی سست نیست، یعتی سخنانش محکم و استوار است. «یَسَّرْنَا الْقُرْءَانَ»(قمر، 17)

8. خَلَقَ الْانسَانَ مِن صَلْصَالٍ کاَلْفَخَّارِ* وَ خَلَقَ الْجَانَّ مِن مَّارِجٍ مِّن نَّارٍ
آدمى را از گل خشک‏شده ‏اى چون سفال بیافرید. و جن را از شعله ‏اى بى‏ دود.

•  خداوند از ماده سرد بی‌روح (صَلْصَالٍ) و ماده گرم بی‌روح (مَّارِجٍ)، موجودات زنده می‌سازد. «خَلَقَ الْانسَانَ.... خَلَقَ الْجَانَّ...»( الرحمن، 14 و 15)

9. وَ حُورٌ عِینٌ* کَأَمْثَالِ اللُّؤْلُو الْمَکْنُونِ
و حوران درشت چشم، همانند مرواریدهایى در صدف.

•  زنانی بهشتی‌اند که در عین زیبایی، عفیف و پاکدامن باشند. «وَ حُورٌ عِینٌ* کَأَمْثَالِ اللُّؤْلُو الْمَکْنُونِ» ( واقعه، 22 و 23)

10. الَّذِینَ یَبْخَلُونَ وَ یَأْمُرُونَ النَّاسَ بِالْبُخْلِ وَ مَن یَتَوَلَّ فَإِنَّ اللَّهَ هُوَ الْغَنِىُّ الْحَمِیدُ
آنان که بخل مى‏ ورزند و مردم را به بخل وامى ‏دارند. و هر که رویگردان مى ‏شود، بداند که خدا بى ‏نیاز و ستودنى است.

•  بخیل، محبوب خدا نیست. «والله لایحب کل مختال فخور الذین یبخلون...»  (حدید، 24)

ترتیل جزء بیست و هفتم - استاد پرهیزگار:

جهت دریافت فایل صوتی، اینجا کلیک کنید
حجم: 6.1 مگابایت