1. لَّا یَسْمَعُونَ فِیهَا لَغْوًا وَ لَا کِذَّابًا

نه سخن بیهوده شنوند و نه دروغ.

•  جلساتی که در آن لغو و دروغ نباشد، جلسات بهشتی است. «لَّا یَسْمَعُونَ فِیهَا لَغْوًا وَ لَا کِذَّابًا»(نبأ، 35)

2. وَ ءَاثَرَ الْحَیَاةَ الدُّنْیَا
و زندگى این جهانى را برگزیده.

•  دنیا بد نیست، ترجیح آن برآخرت بد است. «ءَاثَرَ الْحَیَاةَ الدُّنْیَا»(نازعات، 38)

3. فَلْیَنظُرِ الْانسَانُ إِلَى طَعَامِهِ
پس آدمى به طعام خود بنگرد.

•  انسان، مأمور به تفکر در غذا، به عنوان یکی از نعمت های خداست، خوردن بی فکر کار حیوان است. «فَلْیَنظُرِ الْانسَانُ إِلَى طَعَامِهِ»(عبس، 24)

4. عَلِمَتْ نَفْسٌ مَّا قَدَّمَتْ وَ أَخَّرَت
هر کس مى ‏داند چه چیز پیشاپیش فرستاده و چه چیز بر جاى گذاشته است.

•  انسان، هم باید به فکرگذشته خود باشد، تا اگرخلافی کرده توبه کند و هم به فکر پس از مرگ خود باشد تا یادگار خوبی از خود به جای گذارد. «مَّا قَدَّمَتْ وَ أَخَّرَت» (انفطار، 5)

5. یَقُولُ یَالَیْتَنِی قَدَّمْتُ لِحَیَاتى‏
گوید: «کاش براى زندگانى خود [چیزى‏] پیش فرستاده بودم.

•  قیامت روز حسرت است. «یَالَیْتَنِى»(فجر، 24)

6. لَیْلَةُ الْقَدْرِ خَیْرٌ مِّنْ أَلْفِ شَهرٍ
شب قدر بهتر از هزار ماه است.

•  برای امور مقدس، زمان مقدس انتخاب کنید. «لَیْلَةُ الْقَدْرِ خَیرٌ مِّنْ أَلْفِ شَهرٍ»
•  زمان ها یکسان نیست، بعضی زمانها بر بعضی دیگر برتری دارد. «لَیْلَةُ الْقَدْرِ خَیرٌ مِّنْ أَلْفِ شَهرٍ» (قدر، 3)

7. إِیلَافِهِمْ رِحْلَةَ الشِّتَاءِ وَ الصَّیْف
الفتشان هنگام کوچ زمستان و تابستان، [خدا پیلداران را نابود کرد.]

•  سفر برای کسب درآمد، موردپذیرش اسلام است. «رِحْلَةَ الشِّتَاءِ وَ الصَّیْف»(قریش، 2)

8. فَصَلّ‏ لِرَبِّکَ وَ انْحَر
پس براى پروردگارت نماز بخوان و قربانى کن.

•  قربانی کردن، یکی از راههای تشکر از نعمت های الهی است. (زیرا محرومان به نوایی می رسند.) «وَ انحْر»(کوثر، 2)

9. اللَّهُ الصَّمَدُ
آن خدایى که (از همه عالم) بى نیاز (و همه عالم به او نیازمند) است.

•  تنها اوغنی است وهمه به او محتاجند. «اللَّهُ الصَّمَدُ»   ( توحید، 2)

10. قُلْ أَعُوذُ بِرَبّ‏ الْفَلَقِ
بگو: به پروردگار صبحگاه پناه مى ‏برم.

•  پناه بردن به خدا را باید به زبان جاری کرد. «قُلْ أَعُوذُ»   ( فلق، 1)