1. مَا تَذَرُ مِن شَىءٍ أَتَتْ عَلَیْهِ إِلَّا جَعَلَتْهُ کاَلرَّمِیمِ

به هر چه مى ‏وزید آن را چون خاکسترِ استخوان مرده مى ‏گردانید.

•  بلایای طبیعی همچون خشکسالی و قحطی، می تواند عذاب الهی باشد. «مَا تَذَرُ مِن شَى‏ءٍ أَتَتْ عَلَیْهِ إِلَّا جَعَلَتْهُ کاَلرَّمِیم»( ذاریات، 42)

2. إِنَّ اللَّهَ هُوَ الرَّزَّاقُ ذُو الْقُوَّةِ الْمَتِین

خداست روزى‏ دهنده. و اوست صاحب نیرویى سخت استوار.

• تمام امکانات و تخصص‌ها و ابزارها، وسیله برای رسیدن به رزق است. ولی روزی رسان تنها خداست. «إِنَّ اللَّهَ هُوَ الرَّزَّاقُ» (ذاریات، 58)

3. یَوْمَ تَمُورُ السَّمَاءُ مَوْرًا
روزى که آسمان سخت بچرخد.

•  برای وقوع قیامت، نه فقط زمین که تمام کرات آسمانی به هم می‌ریزد. «یَوْمَ تَمُورُ السَّمَاءُ مَوْرًا»(طور،9 )

4. یَتَنَازَعُونَ فِیهَا کَأْسًا لَّا لَغْوٌ فِیهَا وَ لَا تَأْثِیمٌ
در آنجا جام مى ‏دهند و جام مى‏ ستانند، که در آن نه سخن بیهوده باشد و نه ارتکاب گناه.

•  در خوردن شراب‌های دنیوی، لغو و گناه راه دارد، ولی در بهشت لغو و گناه راه ندارد. «لَّا لَغْوٌ فِیهَا وَ لَا تَأْثِیمٌ»(طور، 23)

5. مَا زَاغَ الْبَصَرُ وَ مَا طَغَى‏
چشم خطا نکرد و از حد درنگذشت.

•  حق چشم، آن است که نه انحراف بیند و نه زیاده. «مَا زَاغَ الْبَصَرُ وَ مَا طَغَى‏»(نجم، 17)

6. وَ أَنَّهُ هُوَ أَضْحَکَ وَ أَبْکَی
و اوست که مى‏ خنداند و مى ‏گریاند.

•  خنده و گریه، هر دو لازم است و نباید در حالات عاطفی و احساسی، مانع خنده و گریه شد. «هُوَ أَضْحَکَ وَ أَبْکَی»(نجم، 43)

7. وَ لَقَدْ یَسَّرْنَا الْقُرْءَانَ لِلذِّکْرِ فَهَلْ مِن مُّدَّکِر
و این قرآن را آسان ادا کردیم تا از آن پند گیرند. آیا پندگیرنده ‏اى هست؟

•  قرآن، آسان است ولی سست نیست، یعتی سخنانش محکم و استوار است. «یَسَّرْنَا الْقُرْءَانَ»(قمر، 17)

8. خَلَقَ الْانسَانَ مِن صَلْصَالٍ کاَلْفَخَّارِ* وَ خَلَقَ الْجَانَّ مِن مَّارِجٍ مِّن نَّارٍ
آدمى را از گل خشک‏شده ‏اى چون سفال بیافرید. و جن را از شعله ‏اى بى‏ دود.

•  خداوند از ماده سرد بی‌روح (صَلْصَالٍ) و ماده گرم بی‌روح (مَّارِجٍ)، موجودات زنده می‌سازد. «خَلَقَ الْانسَانَ.... خَلَقَ الْجَانَّ...»( الرحمن، 14 و 15)

9. وَ حُورٌ عِینٌ* کَأَمْثَالِ اللُّؤْلُو الْمَکْنُونِ
و حوران درشت چشم، همانند مرواریدهایى در صدف.

•  زنانی بهشتی‌اند که در عین زیبایی، عفیف و پاکدامن باشند. «وَ حُورٌ عِینٌ* کَأَمْثَالِ اللُّؤْلُو الْمَکْنُونِ» ( واقعه، 22 و 23)

10. الَّذِینَ یَبْخَلُونَ وَ یَأْمُرُونَ النَّاسَ بِالْبُخْلِ وَ مَن یَتَوَلَّ فَإِنَّ اللَّهَ هُوَ الْغَنِىُّ الْحَمِیدُ
آنان که بخل مى‏ ورزند و مردم را به بخل وامى ‏دارند. و هر که رویگردان مى ‏شود، بداند که خدا بى ‏نیاز و ستودنى است.

•  بخیل، محبوب خدا نیست. «والله لایحب کل مختال