تلاوت صفحه 394:

آیه شماره 53  از سوره مبارکه عنکبوت
 وَ یَسْتَعْجِلُونَکَ بِالْعَذَابِ وَ لَوْ لَا أَجَلٌ مُّسَمًّى لجَّاءَهُمُ الْعَذَابُ وَ لَیَأْتِیَنَهُم بَغْتَةً وَ هُمْ لَا یَشْعُرُونَ
آنان با شتاب از تو عذاب را می ‏طلبند; و اگر موعد مقرری تعیین نشده بود، عذاب (الهی) به سراغ آنان می آمد; و سرانجام این عذاب بطور ناگهانی بر آنها نازل می ‏شود در حالی که نمی‏ دانند (و غافلند).
نکات تفسیری :

1-لطف یا قهر الهى، حکیمانه، حساب شده و داراى برنامه است و با عجله‏ ى این و آن تغییر نمى‏ کند. «یستعجلونک»
2- سقوط فکرى انسان به قدرى است که حاضر است هلاک شود، ولى حقّ را نپذیرد. «یستعجلونک بالعذاب»
3- امور این عالم، داراى زمان‏بندى‏ هاى حساب شده و معیّن است. «اجلٌ مسّمىً»
4- قهر ناگهانى خداوند براى آمادگى دایمى ماست. «بغتةً»
5- قهر الهى قابل پیش‏بینى نیست. «لا یشعرون»

تلاوت صفحه 393:

آیه شماره 52  از سوره مبارکه عنکبوت
 قُلْ کَفَى‏ بِاللَّهِ بَیْنىِ وَ بَیْنَکُمْ شهَیدًا یَعْلَمُ مَا فىِ السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضِ وَ الَّذِینَ ءَامَنُواْ بِالْبَاطِلِ وَ کَفَرُواْ بِاللَّهِ أُوْلَئکَ هُمُ الْخَسِرُونَ
بگو: «همین بس که خدا میان من و شما گواه است; آنچه را در آسمانها و زمین است می‏داند; و کسانی که به باطل ایمان آوردند و به خدا کافر شدند زیانکاران واقعی هستند!
نکات تفسیری :

1-اگر استدلال با مخالف سودى نداشت، بحث را قطع کنید و او را به خدا واگذارید. «قل کفى»
2- خداوند با نزول قرآن و بشارت آمدن پیامبر اسلام در کتاب‏هاى آسمانى پیشین، صداقت پیامبر را تأیید کرده و بر آن گواهى مى‏ دهد. «شهیدا»
3- خداوند، به همه چیز آگاه است، پس لجاجت و بهانه تراشى چرا؟! «یعلم ما فى السموات...»
4- رها کردن ایمان و معنویّت و دلبستگى به غیر او، قدم گذاردن در راه کفر، باطل، پوچى و انحراف مى ‏باشد که سرانجامش خسارت واقعى است. «آمنوا بالباطل ... هم الخاسرون»
5- کافران، زیانکاران واقعى‏ اند. «کفروا باللّه اولئک هم الخاسرون »

تلاوت صفحه 392 :

قطره ای از دریای بیکران کلام الهی :

آیه شماره 51  از سوره مبارکه عنکبوت
 أَ وَ لَمْ یَکْفِهِمْ أَنَّا أَنزَلْنَا عَلَیْکَ الْکِتَابَ یُتْلىَ‏ عَلَیْهِمْ إِنَّ فىِ ذَالِکَ لَرَحْمَةً وَ ذِکْرَى‏ لِقَوْمٍ یُؤْمِنُونَ
آیا برای آنان کافی نیست که این کتاب را بر تو نازل کردیم که پیوسته بر آنها تلاوت می‏ شود؟! در این، رحمت و تذکری است برای کسانی که ایمان می ‏آورند (و این معجزه بسیار واضحی است) .
نکات تفسیری :

1- قرآن، کتابى جامع و کامل است و همه‏ ى نیازهاى معنوى را به نوعى پاسخ داده و تأمین مى‏ کند. «اولم یکفهم»
2- هم پیامبرِ خدا، «رحمة للعالمین»(154) است و هم کتابش. («رحمةً» نکره و با تنوین آمده، که نشانه‏ ى بزرگى و عظمت آن است)
3- قرآن، مایه‏ ى رحمت و دورى از غفلت است. «لرحمةً و ذکرى»
4- شرط دریافت رحمت و پذیرش تذکّرات الهى، ایمان است. «لقوم یؤمنون»

تلاوت صفحه 391 :

آیه شماره 50  از سوره مبارکه عنکبوت
 وَ قَالُواْ لَوْ لَا أُنزِلَ عَلَیْهِ ءَایَاتٌ مِّن رَّبِّهِ قُلْ إِنَّمَا الآیَاتُ عِندَ اللَّهِ وَ إِنَّمَا أَنَا نَذِیرٌ مُّبِینٌ
گفتند: «چرا معجزاتی از سوی پروردگارش بر او نازل نشده؟!» بگو: «معجزات همه نزد خداست (و به فرمان او نازل می‏شود، نه به میل من و شما); من تنها بیم دهنده ‏ای آشکارم!
نکات تفسیری :

1- بهانه جویى افراد لجوج، تمام شدنى نیست. (با دیدن انواع معجزه، باز هم معجزه‏ ى دیگرى مى‏ خواهند.) «لولا انزل»
2- پیامبر در برابر بهانه جویان مقاومت مى‏ کرد و به آنان پاسخ مى‏ داد، زیرا معجزه کارى حکیمانه و الهى است نه بازیچه‏ ى بهانه جویان. «قل انّما الایات عند اللّه»
3- هشدار و انذار، به دلیل غفلت‏ زدایى، قوى‏تر و مؤثّرتر از بشارت و امید است. «انّما انا نذیر» و نفرمود: «انّما انا بشیر»
4- هشدار انبیا، صریح و شفّاف است. (نه با کنایه و ابهام و تعریض) «مبین»

تلاوت صفحه 390 :

آیه شماره 49  از سوره مبارکه عنکبوت
 بَلْ هُوَ ءَایَاتُ بَیِّنَاتٌ فىِ صُدُورِ الَّذِینَ أُوتُواْ الْعِلْمَ وَ مَا یَجْحَدُ بِایَاتِنَا إِلَّا الظَّلِمُونَ
ولی این آیات روشنی است که در سینه دانشوران جای دارد; و آیات ما را جز ستمگران انکار نمی‏کنند!
نکات تفسیری :

1- نشانه‏ى علم واقعى، پذیرش آیات روشن الهى است. «فى صدور الّذین اوتوا العلم»
2- گرچه انسان براى رسیدن به مقصود، مأمور به تلاش و کوشش است، لیکن علم، هدیه‏ ى الهى است. «اوتوا العلم»
3- آیات قرآن، بر دل اهل علم مى‏ نشیند و این گروه هستند که حقانیّت آن را با تمام وجود درک مى‏ کنند. «الّذین اوتوا العلم»
4 - نمونه‏ ى روشن ظلم، ظلم فرهنگى و انکار نابجاست. «و ما یجحد بآیاتنا الاّ الظلمون»
5- آنچه را که انسان مى‏ فهمد، اگر انکار کند، نوعى ظلم است. «الاّ الظالمون»

تلاوت صفحه 388:

آیه شماره 39  از سوره مبارکه طه
 أَنِ اقْذِفِیهِ فىِ التَّابُوتِ فَاقْذِفِیهِ فىِ الْیَمّ‏ِ فَلْیُلْقِهِ الْیَمُّ بِالسَّاحِلِ یَأْخُذْهُ عَدُوٌّ لىّ‏ِ وَ عَدُوٌّ لَّهُ وَ أَلْقَیْتُ عَلَیْکَ محَبَّةً مِّنىّ‏ِ وَ لِتُصْنَعَ عَلىَ‏ عَیْنىِ
که: «او را در صندوقی بیفکن، و آن صندوق را به دریا بینداز، تا دریا آن را به ساحل افکند; و دشمن من و دشمن او، آن را برگیرد!» و من محبتی از خودم بر تو افکندم، تا در برابر دیدگان ( علم) من، ساخته شوی (و پرورش یابی)!
نکات تفسیری :

1- دریا نیز همچون تمام هستى، تحت امر الهى است. «فلیلقه الیمّ بالساحل»
2- تکرار کلمه «عدّو» نشانه عمق عداوت طاغوت نسبت به فرستادگان الهى است. «عدوٌّ لى و عدوٌّ له»
3- عدو شود سبب خیر، اگر خدا خواهد. «یأخذه عدوٌّ لى و عدوٌّ له»
4- محبوبیّت یکى از الطاف الهى است. آنکه دلها از اوست، محبّت نیز از اوست. «محبّة منّى»
5- اولیاى خدا، تحت نظر و تربیت ویژه‏ ى پروردگار قرار دارند. «على عینى»

تلاوت صفحه 387:

آیه شماره 38  از سوره مبارکه طه
 إِذْ أَوْحَیْنَا إِلىَ أُمِّکَ مَا یُوحَى
آن زمان که به مادرت آنچه لازم بود الهام کردیم...
نکات تفسیری :

تلاوت صفحه 386 :

قطره ای از دریای بیکران کلام الهی :

آیه شماره 37  از سوره مبارکه طه
 وَ لَقَدْ مَنَنَّا عَلَیْکَ مَرَّةً أُخْرَى
و ما بار دیگر تو را مشمول نعمت خود ساختیم...
نکات تفسیری :

1- نعمت‏هاى الهى از باب امتنان است، نه استحقاق. «و لقد مننّا»
2- هیچگاه الطاف خداوند را از یاد نبریم. «و لقد مننّا علیک مَرّة اُخرى»

تلاوت صفحه 385 :

قطره ای از دریای بیکران کلام الهی :

آیه شماره 48  از سوره مبارکه عنکبوت
 وَ مَا کُنتَ تَتْلُواْ مِن قَبْلِهِ مِن کِتَابٍ وَ لَا تخَطُّهُ بِیَمِینِکَ إِذًا لاَّرْتَابَ الْمُبْطِلُونَ
تو هرگز پیش از این کتابی نمی‏ خواندی، و با دست خود چیزی نمی‏ نوشتی، مبادا کسانی که در صدد (تکذیب و) ابطال سخنان تو هستند، شک و تردید کنند!

نکات تفسیری :
1- به خواندن و نوشتن خود مغرور نشویم، گاهى به اراده ‏ى الهى، یک فرد اُمّى و درس نخوانده، فرهنگ بشریّت را عوض مى‏ کند. «و ما کنتَ تتلوا»
نگار من که به مکتب نرفت و خط ننوشت‏                      به غمزه مسأله آموز صد مدرّس شد.
2- یکى از دلایل حقّانیّت قرآن، امّى بودن پیامبر اسلام است. «و لاتخطّهُ...»
3- هوشیارى و جلوگیرى از سوءاستفاده و بهانه‏ تراشى مخالفان لازم است. «اذاً لارتاب المبطلون»
4- نزول قرآن بر پیامبر امّى که خواندن و نوشتن نمى‏ داند، از راه هاى اتمام حجّت خداوند بر مردم است. «اذاً لارتاب المبطلون»
5 - رها کردن حقّ و به سراغ زمینه‏ هاى شک و تردید رفتن، نشانه‏ ى بیمارى و انگیزه ‏هاى ناصحیح انسان است. «لارتاب المبطلون»