تلاوت صفحه 391 :
آیه
شماره 50 از سوره مبارکه عنکبوت
وَ قَالُواْ لَوْ لَا أُنزِلَ عَلَیْهِ ءَایَاتٌ مِّن رَّبِّهِ قُلْ
إِنَّمَا الآیَاتُ عِندَ اللَّهِ وَ إِنَّمَا أَنَا نَذِیرٌ مُّبِینٌ
گفتند: «چرا معجزاتی از سوی پروردگارش بر او نازل نشده؟!» بگو: «معجزات همه نزد
خداست (و به فرمان او نازل میشود، نه به میل من و شما); من تنها بیم دهنده ای آشکارم!
نکات تفسیری :
1- بهانه جویى افراد لجوج، تمام شدنى
نیست. (با دیدن انواع معجزه، باز هم معجزه ى دیگرى مى خواهند.) «لولا انزل»
2- پیامبر در برابر بهانه جویان مقاومت مى کرد و به آنان پاسخ مى داد، زیرا معجزه
کارى حکیمانه و الهى است نه بازیچه ى بهانه جویان. «قل انّما الایات عند اللّه»
3- هشدار و انذار، به دلیل غفلت زدایى، قوىتر و مؤثّرتر از بشارت و امید است.
«انّما انا نذیر» و نفرمود: «انّما انا بشیر»
4- هشدار انبیا، صریح و شفّاف است. (نه با کنایه و ابهام و تعریض) «مبین»
حضرت فاطمه سلام الله علیها
فَرَضَ اللّهُ الإِیمانَ تَطهیراً مِنَ الشِّرکِ... وَالزَّکاةَ زِیادَةً فِی الرِّزقِ.
خداوند ایمان را پاک کننده از شرک... و زکات را افزاینده روزى ساخت.
کتاب من لا یحضره الفقیه : ج ٣