...امام حسین علیه السلام می داند که اگر به کربلا بیاید شهید می شود، مگر نه اینکه در قرآن داریم " لا تلقوا بأیدیکم الی التهلکة" چراحسین (ع) خود را در شرایطی قرار می دهد که اورا به شهادت برسانند؟دو دلیل می آوریم. اول اینکه امام حسین (ع)با خدا معامله کرد . " إن الله اشتری من المؤمنین بأنفسهم و أموالهم.... ,


برای دانلود کردن اینجا کلیک کنید.

پس از آنکه عزادار به این حقیقت دست یافت که انتقام حسین (ع) جز با آمدن منتقم اصلی و حاکمیت او بر جهان ممکن نیست ، این معرفت و سوزدلی که از مصیبت عظیم بر وجودش حاکم شده ، او را با تمام وجود به سوی وجود مقدس امام زمان (ع) متوجه می گرداند . دو عامل عاطفی و معرفتی که در وجود عزادار شدت و قدرت گرفته است ، در او کششی مستمر به سوی وجود امام زمان (ع) ایجاد می کنند .

این کشش مستمر موجب می شود تا عزادار که قبلاً در سایه معرفت ،نسبت به جایگاه معصومین (ع) در نظام خلقت و رابطه وجودی خود با آنها ، به حقایقی دست یافته است ، معرفت خود را نسبت به امام زمانش و وظیفه ای که در قبال او دارد ، بیشتر کند . با تکمیل این معرفت که خود عامل عاطفی و محبّت را افزایش می دهد ، عزادار به یکی از مهمترین و بالاترین مقاماتی که ممکن است یک انسان به آن برسد ،نایل می شود و آن مقام « انتظار » است .

در این مرتبه عشق به مهدی موعود (عج) و روح خدمت به او ، چنان وجود عزادار – که حالا دیگر « منتظر » شده است – را فرا می گیرد که دیگر هیچ انگیزه ای برای زنده ماندن و زندگی کردن ، جز پیوند با او و کسب رضایت او که رضایت خداوند است ، نخواهد داشت . او به این حقیقت دست می یابد که همه سختی ها و نکبت ها و همه بی عدالتی ها و جنایاتی که جامعه بشری به آنها دچار گشته است ، ناشی از غیبت این رهبر الهی و معصوم است .

او با علاقه و محبت ابدی که به خود و مردم جهان دارد و با محبت و عشق روز افزونی که به گل نرگس (عج) پیدا کرده است ، همچنین با وجود مسئولیت و رسالت الهی که در قبال امام زمانش دارد ، دست به کار شده ، وارد مرحله « عمل و جهاد » می گردد امّا عمل و جهاد او جهت دار و هدفمند است ، او به این نتیجه درست رسیده است که عبادت و خدمت بدون جهت برای اسلام کافی نیست ، بلکه همه عبادت ها و خدمت هایی که برای اسلام انجام می شود ، همگی باید یک جهت داشته باشد و آن حرکت به سوی خلیفه و مظهر خداوند و نیز پیوند ناگسستنی با او است .

او دیگر به یک سلسله اعمال خیر و صالح و نیز خدمتِ صِرف نمی پردازد بلکه همه اعمال خیر و صالح وی و همه خدماتی که به اسلام و مسلمین انجام می دهد ، با یک روح خالص و یک جهت و هدف خاص همراه است و آن « روح انتظار » و « روح خدمت در انتظار » است .

از این لحظه به بعد هر گونه فعالیّت سیاسی ، اجتماعی ، اقتصادی ، نظامی ، عبادی و عرفانی ، فرهنگی و علمی که عزادار حقیقی و منتظر به آنها می پردازد ، همگی یک سو و یک جهت دارند و آن حرکت به سوی ظهور موعود و منجی جهان و استقرار حکومت جهانی او است .

هر فعالیتی که این جهت و این هدف را نداشته باشد ، اتلاف استعدادهای فردی و اجتماعی و نیز خیانت به خداوند و معصومین (ع) و نیز خیانت به اسلام و مسلمین است . دم از خدا و اسلام زدن ، و مشغول کردن خود با یک سلسله کارهای مقدّس و مذهبی ، بدون در نظر گرفتن روح اسلام و حرکت در مسیر خلیفه و حجّت خدا و ولی الله الاعظم (ارواحنافداء )، مغرور شدن و فریب خوردن از شیطان با صُوَر مقدس است .

اسلامی که در آن حجت خدا و وظایفی که در قبال او به عهده داریم ، مورد غفلت و فراموشی قرار گیرد ، اسلام ناب محمدی صلی الله علیه و آله نیست ؛ بلکه اسلام آمریکایی و اسلام تحت ولایت شیطان است . اسلامِ تحت ولایت طاغوت ها و تحتِ ولایت شیطان است که موجب شده تا مردم قرن ها از امام زمان شان غفلت کنند و او را در تنهایی ، آوارگی ، مظلومیّت ، غربت ، ترس و اضطراب ، رها و طرد کنند .

ادامه دارد...

حجت الاسلام حاتم پوری در روز نهم محرم بیان کردند که :
...علامه بحر العلوم در یکی از تشرّفات خود به محضر صاحب الزمان (عج) از ایشان در باره حدیث امام صادق(ع) پرسید؛ "امام صادق(ع) فرمودند : اگر کسی برای امام حسین (ع) بخواند و 50 نفر را بگریاند بهشت بر همه واجب میشود ..... بلکه اگر بخواند و فقط خودش بگرید یا حتی حالت گریه و بکاء داشته باشد خدای متعال او را به بهشت می برد." و پرسید: امام حسین (ع) چه کرده که به این مقام رسیده است؟ امام حکایت آن حاکمی که در بیابان گم شده بود .... را نقل نموده و فرمودند:"جدّ ما چیزی داشت که در راه خدا ندهد؟ چیزی بود که در راه خدا فدا نکند؟ خدا به او امتیاز ویژه داده و می فرماید اگر کسی محبت حسین (ع) در دل او باشد من او را به بهشت می برم...   


 

برای دریافت فایل صوتی اینجا کلیک کنید.

t, استاد ابوالقاسمی در روز هشتم محرم در بیان حدیث شریف ثقلین به این نکته اشاره کردند که اهل بیت و قرآن از هم جدا نبوده و عین هم هستند سپس دوازده مورد از خصوصیات قرآن را بر سالار شهیدان ابا عبدالله الحسین تطبیق دادند. ایشان در بیانات خود فرمودند : .... خدای متعال کتابی زیباتر از قرآن ندارد و اسوه ای زیباتر از امام حسین (ع) ندارد. وقتی می خواهخد انبیاء را تربیت کند ، صحنه جان فشانی امام حسین (ع) را به آنها نشان میدهد.                                                                         به جز از علی که آرد ، پسری ابوالعجایب                که علم کند به عالم شهدای کربلا را ....
 


برای دانلود کردن اینجا کلیک کنید.

عزادار حقیقی که منتظر جان فشانی در عملیات انتقام در رکاب امام زمان (ع) است ، در دوران غیبت همواره تابع فرامین نائب آن حضرت یعنی ولی فقیه است . از این رو ضمن شعله ور نگاه داشتن آتش بغض و کینه نسبت به دشمنان اهل بیت (ع) در دل و حفظ آمادگی و روحیه جهاد و شهادت طلبی در خود ، هیچ گاه دست به اقدامی خود سرانه و به دور از حکمت و مصلحت تمامیت اسلام و جامعه مسلمین نمی زند .

بصیرت دینی در نگاه او ، نقاب نفاق را از چهره مدعیان دروغینی که به نام اسلام اما به کام دشمنان اسلام و امام زمان (ع) مزدوری می کنند ، کنار زده و او را به درک این مهم نائل ساخته که این جماعت در لباس سلفی گری و تکفیر ، به ظاهر علم جهاد با شرک افراشته اند اما در واقع دست شان به خون ناحق ریخته هزاران مسلمان مظلوم و مستضعف در اقصی نقاط بلاد اسلامی آلوده است و این ها ، همان یزیدیان این دوران و اربابانشان – سردمداران حکومت های ستم پیشه ای همچون آمریکا و اسرائیل و برخی دولت های غربی و اروپایی و حتی عربی سر سپرده استکبار جهانی – یزیدها و عمربن سعدها و شمرهای زمانه ما هستند که سزاوار شدید ترین لعن ها ، نفرین ها و مقاومت و مبارزه بر علیه ایشان تا سر حد نابودی می باشند .

* خطر نداشتن روح جهاد

اهل بیت (ع) و همه رهبران معصوم الهی در طول تاریخ بشریّت ، مصائب عظیم را تحمل کردند ، تا حیات حقیقی انسان ها با دین خدا حفظ شود . هرگاه حیات انسانی یا عامل آن یعنی دین خدا به خطر بیفتد ، اهل دین و مؤمنان حقیقی ، تمامی تلاش خود را برای نجات انسان ها به کار می گیرند .

کسانی که به دستور « جهاد » در اسلام انتقاد می کنند و آن را خشونت می دانند نه خود حیات انسانی دارند و نه از حیات انسانی و ارزش آن خبری دارند . احمقانه ترین حرف و عقیده آن است که : « ما باید برای حیات طبیعی و دنیایی مان ارزش قائل باشیم و اگر چیزی حیات انسانی انسان ها وسعادت ابدی آنها را به خطر انداخت ، مبارزه با آن خشونت است!»

همان طور که به خطر انداختن حیات طبیعی و حیوانی انسان و سایر موجودات ، ضربه زدن به زندگی دنیایی مردم خشونت است ، به خطر انداختن حیات انسانی و ابدی انسانها و ضربه زدن به آن ، خشونت ،خیانت و ظلم است ؛ ظلمی بالاتر و خطرناک تر از تهدید حیات طبیعی مردم !

آری جهاد برای دفاع از دین و حفظ آن نه تنها امری انسانی ، معقول و پسندیده است ، بلکه امری واجب است که اگر روح آن در کسی وجود نداشته باشد ، بدین معنا است که روح او فاقد مرتبه انسانی و از سعادت ابدی بسیار دور است .

نداشتن روح جهاد در واقع تأیید و تجویز هر گونه ظلم و جنایت است که با روح انسانی سازگار نیست . به همین دلیل رسول اکرم (ص) که پیامبر اعظم و به تعبیر قرآن کریم برای همه عالمیان رحمت است ، درباره ی کسی که روح جهاد ندارد ، چنین می فرمایند :

« مَن ماتَ وَ لَم یَغزَ وَلَم یُحَدِّث نَفسَهُ بِغَزوٍ ماتَ عَلی شُعبَةٍ مِن نِفاقٍ »

هر کسی بمیرد و در جنگ شرکت نکند و به فکر جنگ نباشد ، بر شاخه ای از نفاق مرده است .»

به عبارت دیگر چنین کسی مؤمن و انسانی حقیقی نیست ؛ زیرا جهاد است که سلامت دین و حیات و امنیت مردم را حفظ می کند و کسی که به فکر امنیت و سعادت دنیا و آخرت مردم نیست ، نه انسان حقیقی است و نه مؤمن واقعی . به همین دلیل معتقدند عزاداری که روح انتقام از دشمنان امام حسین (ع) و به ویژه دشمنان حسین زمان یعنی مهدی موعود (عج) را ندارد ، طبق فرمایش پیامبر اکرم (ص) نه تنها عزادار حقیقی و راستین نیست ، بلکه گرفتار نوعی نفاق است

مرحله دوم : براءت عملی

برائت عملی یعنی دوری کردن از فرهنگ و تسلط فرهنگی دشمنان و پرهیز از اخلاق و عقاید آنان .بدیهی است که ابراز محبّت نسبت به اهل بیت (ع) با پذیرش فرهنگ و اخلاق دشمنان آنان سازگار نیست . امام صادف (ع) در این باره می فرمایند :

« نَحنُ اَصلُ کُلِّ خَیرٍ وَ مِن فُر،عِنا کُلُّ بِرٍّ فَمِنَ البِرِّ التَّوحیدُ وَ الصَّلاة وَ الصِّیامُ وَ کَظمُ الغیَظِ وَ ... و عَدِوُّنا اَصلُ کُلِّ شَرٍ وَ مِن فُرُعِهِم کُلُّ قَبیحٍ وَفاحِشَةٍ فَمِنهُم الکِذبُ وَ البُخلُ وَ الَّنمِیمَةُ وَ القَطِیعَةُ وَ اَکلُ الرِّبا وَ ... فَکَذَبَ مَن زَعَمَ اَّنَّهُ مَعَنا وَ هُوَ مُتِعَلِّقٌ بِفُرُعِ غَیرِنا :

ما اصل هر خیر - و خوبی - هستیم و هر چه خوبی است از فروع ماست . در شمار خو بی هاست : توحید و نماز و روزه و فرو بردن - غلبه بر خشم و ... و دشمنان ما ریشه هر بدی هستند و هر چه پلیدی و زشتی است از فروع آنهاست . پس از آنهاست دروغ و بخل و سخن چینی و قطع رحم و رباخواری و ... ؛ بنابراین دروغ گفته هر کس که می پندارد با ماست - و از ماست - در حالی که به فروع غیر ما - و بدی ها - تعلّق دارد . »

آری دروغ می گوید کسی که خود را از اهل بیت (ع) می داند ولی اخلاق دشمنان آنان را دارد و با گرفتن و دادن ربا ، بد اخلاقی ، بد دهنی ، سخن چینی و نیز با گرانفروشی ، بخل و تقلب و فریب با شیعیان آنان رفتار می کند . دروغ می گوید کسی که خود را محبّ اهل بیت (ع) می داند و اهل برائت از دشمنان دین و فرهنگ فاسد و ضد بشری آنها نیست و با بد حجابی ، بی حجابی ، بی نمازی و بی غیرتی نسبت به ناموس و نیز تربیت غیر مذهبی و غلط فرزندان ، خون به دل امام زمان (ع) و سایر اهل بیت (ع) می کند . دروغ می گوید کسی که خود را دوستدار اهل بیت (ع) می داند و بالای درب منزل خود پرچم « یا حسین » را نصب می کند و برای اقامه عزای اهل بیت (ع) منزل خود را سیاه پوش می کند و خود نیز در ایام عزای اهل بیت (ع) لباس سیاه برتن می کند ، اما در دل ، محبت به دشمنان امام زمان و شیفتگی نسبت به آنها و فرهنگ کثیفشان را می پروراندو در بالای بام منزلش عَلَم بندگی و اسارت فکری و فرهنگی نسبت به دشمنان یعنی آنتن ماهواره را نصب کرده است .

محبت با ضعف برائت و ضعف در دشمنی با فرهنگ دشمنان سازگار نیست . امام صادق (ع) در جواب کسی که به ایشان گفت : فلانی شما را دوست دارد ولی در برائت از دشمنان شما ضعیف است ، چنین فرمودند :

« هَیهاتَ ! کَذَبَ مَن اِدَّعی مَحَبَّتَنا وَلَم یَتَبَرَّأ مِن عَدُوِّنا :

هرگز ! دروغ می گوید کسی که ادعای دوستی ما را می کند و از دشمن ما برائت نمی جوید .»

مرحله سوم : جهاد با دشمنان و ضربه زدن به آنها و محدود کردن قدرت آنها تا نابودی کامل شان

• نکاتی در بصیرت دینی :

در توضیح تکمیلی مراحل سه گانه عملیات انتقام ، تذکر این نکات ضروری است که با وجود به شرایط حساس کنونی جامعه جهانی به ویژه عالم اسلام و همچنین با عنایت به فتاوا و فرمایشات اخیر ولی امر مسلمین مقام معظمرهبری (مدظله العالی ) لازم است از « لعن » و به خصوص « دشنام » نسبت به مقدسات و بزرگان دیگر فرق اسلامی جداً پرهیز شود . چرا که به عقیده ایشان : «هر حنجره ای که به وحدت دنیای اسلام دعوت کند ، حنجره الهی است ، ناطق من الله است و هر حنجره و زبانی که ملت های مسلمان را ، مذاهب اسلامی را ، طوایف گوناگون اسلامی را به دشمنی با یکدیگر تحریک کند و عصبیت ها را علیه یکدیگر تحریک کند ، ناطق من الشیطان است . »

ادامه دارد....

استاد سید مهدی میرباقری در بیان اوصاف اصحاب امام حسین (علیه السلام) وخصوصیات ایشان فرمودند: .....از جمله صفات ایشان سبقت گرفتن بر فرصتها بود.  برای استفاده از فرصتها باید از قبل آماده شده باشیم و دنبال برداشتن موانع هم نباشیم چون شیطان مصمم است که مانع ایجاد کند.پس باید خودمان را آماده کنیم برای شبهای قدر هم از سال قبل باید آماده شویم. برخی فرصتهاقابل تکرار است ولی برخی حوادث قابل تکرار نیستندمثل عاشورا و ظهور ،لااقل تلاش کنیم اهل رجعت باشیم....,


برای دانلود کردن اینجا کلیک کنید.

 قبلاً بیان شد که عزادار حقیقی با دست یافتن به معرفت های جدید تر وبالاتر دارای « روح انتقام » از کسانی می شودکه معصومین را از مقام و جایگاهی که خداوند برای آنها در نظر گرفته است ، کنار زدند و همچنین انتقام از کسانی که غاصبین « مقام امامت و هدایت » جامعه را در تحمیل این بزرگ ترین جنایت بر مردم جهان یاری کردند . آنچه در عملیات انتقام بر عزادار واجب است همان طور که از نام این مرحله پیداست انجام یک سلسله عملیات است ؛ یعنی وظیفه ای فراتر از قلب و احساس و عقل و ادراک بر عهده اوست .

آنچه از مجموع تعالیم قرآن کریم و معصومین (ع) به دست می آید ، این است که مؤمن در این مرحله سه وظیفه عملی بر عهده دارد که به ترتیب عبارتند از : لعن و برائت زبانی ، برائت عملی ، جهاد با دشمنان .

مرحله اول: لعن و برائت زبانی

از آنجا که قطع یا ضعیف کردن رابطه انسان ها با خداوند و معصومین (ع) بزرگترین جنایت و خیانت در زندگی آدمیان است ، تمامی کسانی که در طول تاریخ بشر تاکنون در این جنایت و ظلم بزرگ دست داشته اند ، مورد لعن خداوند و پیامبران و فرشته های الهی ، قرار گرفته اند .

لعن به معنای دور بودن از رحمت و هدایت الهی و جدا بودن از راه خوشبختی است . مسلّم است کسانی که دست خود و دیگران را از دست خداوند و دامان رهبران معصوم (ع) جدا کرده اند ، خود و دیگران را از رحمت و هدایت محروم و از راه خوشبختی دور کرده اند ، ملعون هستند . شخص ملعون یعنی شخصی که از مسیر هدایت صحیح منحرف شده است و به بیراهه می رود .

معنای دیگر لعن در اصطلاح مردم که به معنای اول باز می گردد ، طلب عذاب و نفرین برای عاملین چنین جنایت عظیمی است . دلیل چنین لعن و نفرینی بسیار روشن است و آن ، تنفّر بر حقّی است که هر کس از عامل این خیانت در درونش ایجاد می شود .

اعلان برائت زبانی کمترین کار در مراحل عملیات انتقام است که خود بسیار کار بزرگ و مهمی است . این مرحله دارای آثار مهم و متعددی است که در اینجا فرصت پرداختن به آن نیست . شاید نتوان هیچ زیارتی از زیارت های وارده از اهل بیت (ع) را یافت که در آن دشمنان مورد لعن و برائت زبانی قرار نگرفته باشد . در قرآن کریم نیز دشمنان دین خدا بارها و بارها مورد لعن و نفرین قرار گرفته اند .

در زیارت عاشورا و بسیاری از زیارت های ائمه (ع) هرجا اعلام محبت و ولایت است ، اعلام برائت و دشمنی با دشمنان آنان نیز هست .

کسی که اهل لعن دشمنان کنونی امام زمان (ع) نیست و نمی تواند کینه مقدس و دشمنی خود را با آنها به طور صریح اعلام کند ، باید در دوستی و ایمان خود نسبت به آنها شک کند . در این سالها بسیار شاهد بودیم که عده ای به ظاهر مؤمن و متدیّن ، مردم را به بهانه های واهی از اعلان برائت زبانی و لعن نسبت به شیطان بزرگ آمریکا و سایر قدرت های جهانی که منشأ همه جنایت ها و نیز دشمن درجه یک اسلام و امام زمان (ع) هستند ، باز داشته و می دارند و به خصوص ملت را از شعار مرگ بر آمریکا و مرگ بر اسرائیل منع می کنند . همچنین بسیار دیده شده و می بینیم که عده ای مقدس نماها با مراسم اعلان برائت در حج مخالفت می کنند .

ادامه دارد....

,استاد میرباقری پیرامون وظایف ما در عصر غیبت فرمودند: .... در دوره ای که مال و جان مردم اهمیتش را از دست داده و معیارها و ملاکهای زندگی مردم عوض می شود، وظایفی برای ما تبیین شده ولی اینکه چگونه این وظایف را به تحقق برسانیم, مهم است در قرآن کریم آمده :"کسانیکه ایمان آورده و عمل صالح انجام دادندو تسلیم امر خدای متعال هستند...." یعنی علاوه بر ایمان و عمل صالح تسلیم رضای خدابودن هم شرط است....

برای دریافت فایل صوتی اینجا کلیک کنید.

عزادار حقیقی با دست یافتن به معرفت های جدید تر وبالاتر دارای « روح انتقام » از کسانی می شودکه معصومین را از مقام و جایگاهی که خداوند برای آنها در نظر گرفته است ، کنار زدند و همچنین انتقام از کسانی که غاصبین « مقام امامت و هدایت » جامعه را در تحمیل این بزرگ ترین جنایت بر مردم جهان یاری کردند .
عزادار در این مرحله ، گریه کردن و گریاندن را هر چند وظیفه مهمی هستند ، کافی نمی داند او در سایه ی مودّتی که پیدا کرده است به مقام عضویّت در حزب امام حسین (ع) که همان «حزب الله » است ، نایل می شود و عزاداری وسیله ای برای احیا و حفظ ارزش های مقدس است که اهل بیت (ع) به خاطر آنها به شهادت رسیدند . این مراسم از دروغ ، حرام ، تحریف و اختلافات به دور است و مردم با شرکت در این مجالس بیش از پیش با دین و وظایف خود آشنا می شوند .
در این حال مجالس عزاداری و بزرگداشت معصومین (ع) «شناخت و نیز پیدا کردن روح انتقام » است . در این مجالس شخصیّت الهی سیدالشهداء (ع) و جایگاه او در نظام خلقت مورد توجه و شناخت قرار می گیرد . معنای « ثارالله بودن و عامل حیات بودن » آن حضرت برای اسلام ، در کیفیّت برگزاری مجالس عزا بسیار مهم و مورد توجه خواهد بود . از نظر عزادار حقیقی اصلی ترین و بهترین مجلس عزاداری ، مجلسی است که بتواند روح حسینی و سنخیّت با وجود مقدّس امام حسین (ع) را در عزادار به وجود آورد .
عزادار حقیقی کسی است که اگر برای مصیبت عظیمی که بر امام حسین (ع) وارد شده است ، گریه و ناله سر می دهد ، در برابر مصیبت اعظم بیشتر عزادار است .
رسول اکرم (ص) فرمودند :
«اِنَّ لِقَتلِ الحُسَینِ حَرارَةً فی قُلُوبِ المُؤمِنینَ لا تَبردُ اَبَداً :
به درستی که برای قتل حسین (ع) حرارتی در دل های مؤمنان است که هرگز سرد نمی شود . »
عزادار حقیقی اگر از کشته شدن حضرت و اصحابش که مصیبت عظیم است ، آتش و حرارتی سرد نشدنی در دل دارد ، از کنار گذاشته شدن حضرت از مقامی که خداوند برای او ترتیب داده بود ، به مراتب بیشتر بسوزد ؛ زیرا در وجود او نفخه و روح حسینی قرار دارد . او فرزند حقیقی سیدالشهداء (ع) است که خداوند اورا ولی دم آن حضرت قرار داده است ، در دل او آتش کینه و انتقامی هست که هرگز خاموش نمی شود و همین آتش کینه مقدس از دشمنان خدا و انسانیّت است که او را به مرتبه حقیقی یعنی مرتبه عملیاتی شدن و جهاد و مبارزه با دشمنان حسین (ع) وارد می سازد .
دعای او در این مرحله همان طور که در زیارت عاشورا و سایر زیارات به او تعلیم شده ، این است که :
« فَأسئلُ اللهَ اَکرَمَ مَقامَکَ وَ اَکرَمَنی بِکَ اَن یَرزُقَنی طَلَبَ ثارِکَ مَعَ اِمِامٍ مَنصُورٍ مِن اَهلِ بَیتِ مُحَمَّدٍ صَلَّیَ اللهُ عَلَیهِ وَ آلِهِ :
از خدایی که تو را گرامی داشت و مرا هم به وسیله تو گرامی داشت ، می خواهم که خون خواهی تو را همراه امام منصور از اهل بیت محمد - که درود خداوند بر او و خاندانش باد - روزی من گرداند . »
و در فقره دیگری خطاب به سیدالشهداء (ع) چنین عرض می کند :
« فَأَسئلُ اللهَ الَّذی اَکرَمَ مَقامَکَ وَ اَکرَمَنی بِکَ اَن یَرزُقَنی طَلَبَ ثارِی مَعَ اِمامٍ هُدًی ظاهِرٍ ناطِقٍ بِالحَقِّ مِنکُم :
از خدایی که ... می خواهم خون خواهی خودم را همراه امام هدایت ظاهر شونده ناطقِ به حق که از شماست ، نصیب من گرداند . »
ادامه دارد.....