نکاتی پیرامون جزء هفتم - خانم قربانی:
برای دریافت فایل اینجا کلیک کنید
حجم: 4.77 مگابایت
نکاتی از آیات جزء هفتم:
1. یَأَیُّها الَّذِینَ ءَامَنُواْ لَا تحُرِّمُواْ طَیِّبَاتِ مَا أَحَلَّ اللَّهُ لَکُمْ وَ لَا تَعْتَدُواْ إِنَّ اللَّهَ لَا یُحِبُّ الْمُعْتَدِین
اى کسانى که ایمان آورده اید، چیزهاى پاکیزه اى را که خدا بر شما حلال کرده است حرام مکنید و از حد درمگذرید که خدا تجاوزکنندگان از حد را دوست ندارد.
2. قُل لَّا یَسْتَوِى الْخَبِیثُ وَ الطَّیِّبُ وَ لَوْ أَعْجَبَکَ کَثرَةُ الْخَبِیثِ فَاتَّقُواْ اللَّهَ یَا أُوْلىِ الْأَلْبَابِ لَعَلَّکُمْ تُفْلِحُون
بگو: ناپاک و پاک برابر نیستند، هر چند فراوانى ناپاک تو را به اعجاب افکند. پس اى خردمندان، از خداى بترسید، باشد که رستگار گردید.
3. وَ إِذْ أَوْحَیْتُ إِلَى الْحَوَارِیِّنَ أَنْ ءَامِنُواْ بِى وَ بِرَسُولِى قَالُواْ ءَامَنَّا وَ اشهْدْ بِأَنَّنَا مُسْلِمُونَ
و به حواریان وحى کردم: به من و به پیامبر من ایمان بیاورید. گفتند: ایمان آوردیم، گواه باش که ما تسلیم هستیم.
4. قُلْ سِیرُواْ فىِ الْأَرْضِ ثُمَّ انظُرُواْ کَیْفَ کاَنَ عَاقِبَةُ الْمُکَذِّبِین
بگو: در روى زمین بگردید و بنگرید که پایان کار تکذیب کنندگان چگونه بوده است.
5. مَّن یُصْرَفْ عَنْهُ یَوْمَئذٍ فَقَدْ رَحِمَهُ وَ ذَالِکَ الْفَوْزُ الْمُبِین
در آن روز، عذاب را از هر که بگردانند مورد رحمت خدا واقع شده است، و این کامیابى آشکارى است.
6. وَ یَوْمَ نَحشُرُهُمْ جَمِیعًا ثُمَّ نَقُولُ لِلَّذِینَ أَشْرَکُواْ أَیْنَ شُرَکاَؤُکُمُ الَّذِینَ کُنتُمْ تَزْعُمُونَ
روزى همه را گرد آوریم، سپس به آنها که شرک آورده اند بگوییم: آن کسان که مى پنداشتید که شریکان خدایند اکنون کجایند؟
7. وَ مَا الْحَیَوةُ الدُّنْیَا إِلَّا لَعِبٌ وَ لَهْوٌ وَ لَلدَّارُ الاَخِرَةُ خَیْرٌ لِّلَّذِینَ یَتَّقُونَ أَ فَلَا تَعْقِلُونَ
و زندگى دنیا چیزى جز بازیچه و لهو نیست و پرهیزگاران را سراى آخرت بهتر است. آیا به عقل نمى یابید.
8. بلْ إِیَّاهُ تَدْعُونَ فَیَکْشِفُ مَا تَدْعُونَ إِلَیْهِ إِن شَاءَ وَ تَنسَوْنَ مَا تُشرکُون
نه، تنها او را مى خوانید و اگر بخواهد آن رنجى را که خدا را به خاطر آن مى خوانید از میان مى برد و شما شریکى را که براى او ساخته اید از یاد مى برید.
9. لِکُلِّ نَبَإٍ مُّسْتَقَرٌّ وَ سَوْفَ تَعْلَمُون
به زودى خواهید دانست که براى هر خبرى زمانى معین است.
10. وَ إِذْ قَالَ إِبْرَاهِیمُ لِأَبِیهِ ءَازَرَ أَ تَتَّخِذُ أَصْنَامًا ءَالِهَةً إِنىّ أَرَاکَ وَ قَوْمَکَ فىِ ضَلَالٍ مُّبِینٍ
و ابراهیم پدرش آزر را گفت: آیا بتان را به خدایى مىگیرى؟ تو و قومت را به آشکارا در گمراهى مى بینم.
ترتیل جزء پنجم - استاد پرهیزگار:
برای دریافت فایل اینجا کلیک کنید
حجم: 6.61 مگابایت
نکاتی پیرامون جزء ششم - خانم قربانی:
نکاتی از آیات جزء ششم:
1. وَعَدَ اللَّهُ الَّذِینَ ءَامَنُواْ وَ عَمِلُواْ الصَّالِحَاتِ لهَم مَّغْفِرَةٌ وَ أَجْرٌ عَظِیم
خدا به کسانى که ایمان آورده اند و کارهاى نیکو کرده اند، وعده آمرزش و مزدى بزرگ داده است.
توجّه به عاقبت کارها، در تصمیمهاى انسان نقش مهمى دارد. «أَجْرٌ عَظِیمٌ» (مائده، 9)
2.یَهْدِى بِهِ اللَّهُ مَنِ اتَّبَعَ رِضْوَانَهُ سُبُلَ السَّلَامِ وَ یُخْرِجُهُم مِّنَ الظُّلُمَاتِ إِلىَ النُّورِ بِإِذْنِهِ وَ یَهْدِیهِمْ إِلىَ صرِاطٍ مُّسْتَقِیم
تا خدا بدان (کتاب) هر کس را که در پى خشنودى اوست به راه هاى سلامت هدایت کند و به فرمان خود از تاریکى به روشناییشان ببرد و آنان را به راه راست هدایت کند.
انسان، خود زمینه ساز هدایت خویش است. «یَهْدِی بِهِ اللَّهُ مَنِ اتَّبَعَ رِضْوانَهُ»
بشر در سایه قرآن، به همزیستى و صفا در زندگى مى رسد. «سُبُلَ السَّلامِ»(مائده، 16)
3. وَ إِذْ قَالَ مُوسىَ لِقَوْمِهِ یَقَوْمِ
اذْکُرُواْ نِعْمَةَ اللَّهِ عَلَیْکُمْ إِذْ جَعَلَ فِیکُمْ أَنبِیَاءَ وَ
جَعَلَکُم مُّلُوکاً وَ ءَاتَاکُم مَّا لَمْ یُؤْتِ أَحَدًا مِّنَ الْعَالَمِینَ
و موسى به قوم خود گفت: اى قوم
من، نعمتى را که خدا بر شما ارزانى داشته است یاد کنید، که از میان شما پیامبران
پدید آورد و شما را صاحبان اختیار خویش گردانید و به شما چیزهایى عنایت کرد که به
هیچ یک از مردم جهان عنایت نکرده است.
براى دعوت مردم، باید از اهرم عاطفه استفاده کرد. «یا قَوْمِ»(مائده، 20)
4.یَا قَوْمِ ادْخُلُواْ الْأَرْضَ الْمُقَدَّسَةَ الَّتىِ کَتَبَ اللَّهُ لَکُمْ وَ لَا تَرْتَدُّواْ عَلَى أَدْبَارِکمُ فَتَنقَلِبُواْ خَاسِرِین
اى قوم من، به زمین مقدسى که خدا برایتان مقرر کرده است داخل شوید و بازپس مگردید که زیان دیده باز مى گردید.
رابطهى رهبر و مردم، باید عمیق و عاطفى باشد. «یا قَوْمِ»
همه جاى زمین یکسان نیست، برخى جاها قداست دارد. «الْأَرْضَ الْمُقَدَّسَةَ»(مائده، 21)
5. لَئنِ بَسَطتَ إِلِىَّ یَدَکَ لِتَقْتُلَنىِ
مَا أَنَا بِبَاسِطٍ یَدِىَ إِلَیْکَ لِأَقْتُلَکَ إِنىّ أَخَافُ اللَّهَ رَبَّ
الْعَلَمِین.
اگر تو بر من دست گشایى و مرا
بکشى، من بر تو دست نگشایم که تو را بکشم. من از خدا که پروردگار جهانیان است مى
ترسم.
در برخورد با حسود، آرام سخن بگوییم و آتش حسد را با نرمش در گفتار، خاموش کنیم. «ما أَنَا بِباسِطٍ ...»(مائده، 28)
6. إِنَّمَا وَلِیُّکُمُ اللَّهُ وَ رَسُولُهُ وَ الَّذِینَ ءَامَنُواْ الَّذِینَ یُقِیمُونَ الصَّلَوةَ وَ یُؤْتُونَ الزَّکَوةَ وَ هُمْ رَاکِعُونَ
جز این نیست که ولىّ شما خداست و رسول او و مؤمنانى که نماز مى خوانند و هم چنان که در رکوعند انفاق مى کنند.
کارهاى جزئى (مثل انفاق انگشتر) نماز را باطل نمى کند. «یُقِیمُونَ الصَّلاةَ وَ یُؤْتُونَ الزَّکاةَ وَ هُمْ راکِعُونَ»
براى توجّه به محرومان، نماز هم مانع نیست. «یُؤْتُونَ الزَّکاةَ وَ هُمْ راکِعُونَ» (آرى، فقیر نباید از جمع مسلمانان دست خالى برگردد. (مائده، 55)
7 .وَ إِذَا نَادَیْتُمْ إِلىَ الصَّلَوةِ اتخَّذُوهَا هُزُوًا وَ لَعِبًا ذَالِکَ بِأَنَّهُمْ قَوْمٌ لَّا یَعْقِلُون
و چون بانگ نماز کنید آن را به مسخره و بازیچه گیرند، زیرا مردمى هستند که نمى اندیشند.
از رابطه و دوستى با کسانى که اذان (و شعائر دینى) را مسخره مى کنند بپرهیزید.«لا تَتَّخِذُوا» ... «وَ إِذا نادَیْتُمْ ...»(مائده، 58)
8. وَ إِذَا جَاءُوکُمْ قَالُواْ ءَامَنَّا وَ
قَد دَّخَلُواْ بِالْکُفْرِ وَ هُمْ قَدْ خَرَجُواْ بِهِ وَ اللَّهُ أَعْلَمُ
بِمَا کاَنُواْ یَکْتُمُون
و چون نزد شما آمدند، گفتند که
ایمان آوردیم و حال آن که با کفر داخل شدند و با کفر خارج گشتند، و خدا به آنچه
پنهان مى دارند آگاهتر است.
خداوند، از خود انسانها هم به ضمیرشان آگاهتر است. «اللَّهُ أَعْلَمُ» (مائده، 61)
9 .وَ لَوْ أَنَّ أَهْلَ الْکِتَابِ ءَامَنُواْ وَ اتَّقَوْاْ لَکَفَّرْنَا عَنهْمْ سَیِّئاتهِمْ وَ لَأَدْخَلْنَاهُمْ جَنَّاتِ النَّعِیم
اگر اهل کتاب ایمان بیاورند و پرهیزگارى کنند، گناهانشان را خواهیم زدود و آنها را به بهشتهاى پرنعمت داخل خواهیم کرد.
براى دریافت الطاف الهى، باید ابتدا از گناهان پاک شد. «لَکَفَّرْنا»، «أَدْخِلْنا»
خداوند، علاوه بر عفو، لطف هم دارد. «لَکَفَّرْنا»، «أَدْخِلْنا»( مائده، 65)
10. إِنَّ الَّذِینَ ءَامَنُواْ وَ الَّذِینَ هَادُواْ وَ الصَّابِئُونَ وَ النَّصَارَى مَنْ ءَامَنَ بِاللَّهِ وَ الْیَوْمِ الاَخِرِ وَ عَمِلَ صَالِحًا فَلَا خَوْفٌ عَلَیْهِمْ وَ لَا هُمْ یحَزَنُون
هرآینه از میان آنان که ایمان آورده اند و یهود و صابئان و نصارا هر که به خدا و روز قیامت ایمان داشته باشد و کار شایسته کند بیمى بر او نیست و محزون نمى شود.
آرامش واقعى، در سایهى ایمان و عمل صالح است. «مَنْ آمَنَ» ... «وَ عَمِلَ صالِحاً فَلا خَوْفٌ عَلَیْهِمْ وَ لا هُمْ یَحْزَنُونَ» ( مائده، 69)
ترتیل جزء پنجم - استاد پرهیزگار:
نکاتی پیرامون جزء پنجم - خانم قربانی:
.1 یُرِیدُ اللَّهُ أَن یخُفِّفَ عَنکُمْ وَ خُلِقَ الْانسَانُ ضَعِیفًا
خدا مى خواهد بار شما را سبک کند، زیرا آدمى ناتوان آفریده شده است.
اسلام، دین آسانى است و بنبست ندارد. «یُرِیدُ اللَّهُ أَنْ یُخَفِّفَ عَنْکُمْ»
تکالیف دینى، بر اساس توان و طاقت انسان است. «یُرِیدُ اللَّهُ أَنْ یُخَفِّفَ عَنْکُمْ»(نساء، 28)
2. وَ لِکُلٍجَعَلْنَا مَوَالىِ مِمَّا تَرَکَ الْوَالِدَانِ وَ الْأَقْرَبُونَ وَ الَّذِینَ عَقَدَتْ أَیْمَانُکُمْ فَآتُوهُمْ نَصِیبهَمْ إِنَّ اللَّهَ کَانَ عَلىَ کُلّ شىَءٍ شَهِیدًا
براى همه در آنچه پدر و مادر و خویشاوندان نزدیک به میراث مىگذارند، میراثبرانى قرار دادهایم. و بهره هر کس را که با او قرارى نهادهاید بپردازید که خدا بر هر چیزى گواه است.
وفاى به پیمان و عهد، واجب است. «فَآتُوهُمْ نَصِیبَهُمْ»
بدهکاران باید براى پرداخت بدهى، به سراغ طلبکاران بروند. «فَآتُوهُمْ نَصِیبَهُمْ» (نساء، 33)
3. أَ فَلَا یَتَدَبَّرُونَ الْقُرْءَانَ وَ لَوْ کاَنَ مِنْ عِندِ غَیْرِ اللَّهِ لَوَجَدُواْ فِیهِ اخْتِلَافًا کَثِیرًا
آیا در قرآن نمى اندیشند؟ هر گاه از سوى دیگرى جز خدا مى بود در آن اختلافى بسیار مى یافتند.
قرآن، دلیل حقّانیت رسالت پیامبر است. «لَوْ کانَ مِنْ عِنْدِ غَیْرِ اللَّهِ ...» (نساء، 82)
4 .فَقَاتِلْ فىِ سَبِیلِ اللَّهِ لَا تُکلَّفُ إِلَّا نَفْسَکَ وَ حَرِّضِ المْؤْمِنِینَ عَسىَ اللَّهُ أَن یَکُفَّ بَأْسَ الَّذِینَ کَفَرُواْ وَ اللَّهُ أَشَدُّ بَأْسًا وَ أَشَدُّ تَنکِیلا
پس در راه خدا نبرد کن که جز بر نفس خویش مکلف نیستى، و مؤمنان را به جنگ برانگیز. شاید خدا آسیب کافران را از شما باز دارد و خشم و عذاب خدا از هر خشم و عذاب دیگرى سختتر است.
باید دل به خدا بست، نه مردم. «إِلَّا نَفْسَکَ»(نساء، 84)
5. وَ إِذَا حُیِّیتُم بِتَحِیَّةٍ فَحَیُّواْ بِأَحْسَنَ مِنهْا أَوْ رُدُّوهَا إِنَّ اللَّهَ کاَنَ عَلَى کُلِِِِّ شَىءٍ حَسِیبًا
چون شما را به درودى نواختند به درودى بهتر از آن یا همانند آن پاسخ گویید. هرآینه خدا بر هر چیزى حسابگر است.
رابطه ى عاطفى خود را نسبت به یکدیگر گرمتر کنید. «فَحَیُّوا بِأَحْسَنَ»
پاسخ محبّتها و هدایا را نباید تأخیر انداخت. حرف فاء در کلمه «فَحَیُّوا»(نساء، 86)
6.فَإِذَا قَضَیْتُمُ الصَّلَوةَ فَاذْکُرُواْ
اللَّهَ قِیَامًا وَ قُعُودًا وَ عَلىَ جُنُوبِکُمْ فَإِذَا اطْمَأْنَنتُمْ
فَأَقِیمُواْ الصَّلَوةَ إِنَّ الصَّلَوةَ کاَنَتْ عَلىَ الْمُؤْمِنِینَ کِتَابًا
مَّوْقُوتًا
و چون نماز را به پایان بردید
خدا را ایستاده یا نشسته و یا به پهلو خوابیده یاد کنید. و چون از دشمن ایمن گشتید
نماز را تمام ادا کنید که نماز بر مؤمنان در وقتهاى معین واجب گشته است.
نماز، از واجبات قطعى الهى در همهى عصرها و براى همهى نسلهاست. «کانَتْ عَلَى الْمُؤْمِنِینَ کِتاباً» (نساء، 103)
7. إِنَّا أَنزَلْنَا إِلَیْکَ الْکِتَابَ بِالْحَقّ لِتَحْکُمَ بَینْ النَّاسِ بمِآ أَرَاکَ اللَّهُ وَ لَا تَکُن لِّلْخَائنِینَ خَصِیمًا
ما این کتاب را به راستى بر تو نازل کردیم تا بدان سان که خدا به تو آموخته است میان مردم داورى کنى و به نفع خائنان به مخاصمت برمخیز.
دفاع و حمایت از خائن ممنوع است. «وَ لا تَکُنْ لِلْخائِنِینَ خَصِیماً» (نساء، 105)
8.وَ مَن یَعْمَلْ سُوءًا أَوْ یَظْلِمْ نَفْسَهُ ثُمَّ یَسْتَغْفِرِ اللَّهَ یَجِدِ اللَّهَ غَفُورًا رَّحِیما
و هرکه کارى ناپسند کند یا به خود ستم روا دارد، آنگاه ازخدا آمرزش خواهد، خدارا آمرزنده ومهربان خواهد یافت.
میان استغفار بنده و مغفرت الهى، فاصله اى نیست. «یَسْتَغْفِرِ اللَّهَ یَجِدِ اللَّهَ غَفُوراً»
خداوند نه تنها بدى ها را مى بخشد، بلکه مهربان هم هست. «غَفُوراً رَحِیماً»( نساء، 110)
9.وَ إِن یَتَفَرَّقَا یُغْنِ اللَّهُ کُلاًّ
مِّن سَعَتِهِ وَ کاَنَ اللَّهُ وَاسِعًا حَکِیمًا
و اگر آن دو از یکدیگر جدا شوند
خدا هر دو را به کمال فضل خویش بىنیاز سازد که خدا گشایشدهنده و حکیم است.
با پیدایش گره در زندگى، نباید مأیوس شد. بلکه مسیر را باید عوض کرد. «وَ إِنْ یَتَفَرَّقا یُغْنِ اللَّهُ ...»(نساء، 130)
10.مَّن کاَنَ یُرِیدُ ثَوَابَ الدُّنْیَا فَعِندَ اللَّهِ ثَوَابُ الدُّنْیَا وَ الاَخِرَةِ وَ کاَنَ اللَّهُ سَمِیعَا بَصِیرًا
هر کس پاداش دنیا را بخواهد، پس (بداند که) پاداش دنیا و آخرت نزد خداست و خداوند همواره شنواى بیناست.
مؤمنانى که از
خداوند، هم دنیا و هم آخرت را طلب کنند برنده اند. «فَعِنْدَ اللَّهِ ثَوابُ
الدُّنْیا وَ الْآخِرَةِ» نساء، 134
ترتیل جزء پنجم - استاد پرهیزگار:
نکاتی پیرامون جزء چهارم - خانم قربانی:
نیکى را در نخواهید یافت تا آن گاه که از آنچه دوست مى دارید انفاق کنید. و هرچه انفاق مى کنید خدا بدان آگاه است.
2. یَأَیهُّا الَّذِینَ ءَامَنُواْ اتَّقُواْ اللَّهَ حَقَّ تُقَاتِهِ وَ لَا تمَوتُنَّ إِلَّا وَ أَنتُم مُّسْلِمُونَ
اى کسانى که ایمان آورده اید، آن چنان که شایسته ترس از خداست از او بترسید و جز در مسلمانى نمیرید.
3.الَّذِینَ یُنفِقُونَ فىِ السَّرَّاءِ وَ الضرَّاءِ وَ الْکَاظِمِینَ الْغَیْظَ وَ الْعَافِینَ عَنِ النَّاسِ وَ اللَّهُ یحُبُّ الْمُحْسِنِینَ
(متّقین) کسانى هستند که در راحت و رنج انفاق مى کنند و خشم خود را فرو مى برند و از (خطاى) مردم مى گذرند، و خداوند نیکوکاران را دوست مى دارد.
4 .وَ لِیُمَحِّصَ اللَّهُ الَّذِینَ ءَامَنُواْ وَ یَمْحَقَ الْکَفِرِین
و تا مؤمنان را پاکیزه گرداند و کافران را نابود سازد.
5.إِنَّما ذلِکُمُ الشَّیْطانُ یُخَوِّفُ أَوْلِیاءَهُ فَلا تَخافُوهُمْ وَ خافُونِ إِنْ کُنْتُمْ مُؤْمِنِین
این شیطان است که دوستان خویش را (از قدرت کفّار) مى ترساند، پس اگر ایمان دارید از آنان نترسید و فقط از (مخالفت) من بترسید.
6. إِنَّ فىِ خَلْقِ السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضِ وَ اخْتِلَافِ الَّیْلِ وَ النهَّارِ لاَیَاتٍ لّأِوْلىِ الْأَلْبَابِ
هر آینه در آفرینش آسمانها و زمین و آمد و شد شب و روز، خردمندان را عبرتهاست.
7 . رَبَّنَا إِنَّکَ مَن تُدْخِلِ النَّارَ فَقَدْ أَخْزَیْتَهُ وَ مَا لِلظَّلِمِینَ مِنْ أَنصَارٍ
اى پروردگار ما، هر کس را که به آتش افکنى رسوایش کرده اى و ظالمان را هیچ یاورى نیست.
8 . یَأَیُّهَا الَّذِینَ ءَامَنُواْ اصْبرِواْ وَ صَابِرُواْ وَ رَابِطُواْ وَ اتَّقُواْ اللَّهَ لَعَلَّکُمْ تُفْلِحُونَ
اى کسانى که ایمان آورده اید، شکیبا باشید و دیگران را به شکیبایى فراخوانید و در جنگها پایدارى کنید و از خدا بترسید، باشد که رستگار شوید.
9 . وَ ءَاتُواْ النِّسَاءَ صَدُقَاتِهَّن نحِلَةً فَإِن طِبْنَ لَکُمْ عَن شىَءٍ مِّنْهُ نَفْسًا فَکلُوهُ هَنِیًا مَّرِیًا
مهر آنان را به طیب خاطر به آنها بدهید. و اگر پاره اى از آن را به رضایت به شما بخشیدند بگیرید که خوش و گوارایتان خواهد بود.
10. وَ مَن یَعْصِ اللَّهَ وَ رَسُولَهُ وَ یَتَعَدَّ حُدُودَهُ یُدْخِلْهُ نَارًا خَالِدًا فِیهَا وَ لَهُ عَذَابٌ مُّهِینٌ
و هر که از خدا و رسولش فرمان نبرد و از احکام او تجاوز کند، او را داخل در آتش کند و همواره در آنجا خواهد بود و براى اوست عذابى خوارکننده.
نکاتی پیرامون جزء سوم - خانم قربانی:
برای دریافت فایل کلیک کنید
حجم: 4.34 مگابایت
1. قَوْلٌ مَّعْرُوفٌ وَ مَغْفِرَةٌ خَیرٌ مِّن صَدَقَةٍ یَتْبَعُهَا أَذًى وَ اللَّهُ غَنِىٌّ حَلِیمٌ
گفتار پسندیده (با نیازمندان) و گذشت (از تندى آنان)، از بخششى که بدنبال آن آزارى باشد، بهتر است. و خداوند بى نیاز بردبار است.
2.وَ إِن کاَنَ ذُو عُسْرَةٍ فَنَظِرَةٌ إِلىَ مَیْسَرَةٍ وَ أَن تَصَدَّقُواْ خَیرٌ لَّکُمْ إِن کُنتُمْ تَعْلَمُونَ
و اگر (بدهکار) تنگدست بود، او را تا هنگام توانایى مهلت دهید و (در صورتى که واقعاً توان پرداخت ندارد،) اگر ببخشید براى شما بهتر است، اگر (نتایج آن را) بدانید.
3.رَبَّنَا لَا تُزِغْ قُلُوبَنَا بَعْدَ إِذْ هَدَیْتَنَا وَ هَبْ لَنَا مِن لَّدُنکَ رَحْمَةً إِنَّکَ أَنتَ الْوَهَّاب
اى پروردگار ما، از آن پس که ما را هدایت کرده اى، دلهاى ما را به باطل متمایل مساز، و رحمت خود را بر ما ارزانى دار، که تو بخشاینده اى.
4.قُلْ أَطِیعُواْ اللَّهَ وَ الرَّسُولَ فَإِن تَوَلَّوْاْ فَإِنَّ اللَّهَ لَا یُحِبُّ الْکَافِرِین
بگو: خدا و رسول را اطاعت کنید. پس اگر سرپیچى کردند، (بدانید که) همانا خداوند کافران را دوست نمى دارد.
5. یَامَرْیَمُ اقْنُتِى لِرَبِّکِ وَ اسْجُدِى وَ ارْکَعِى مَعَ الرَّاکِعِین
اى مریم، از پروردگارت اطاعت کن و سجده کن و با نمازگزاران نماز بخوان.
6. الْحَقُّ مِن رَّبِّکَ فَلَا تَکُن مِّنَ الْمُمْترَینَ
حق، همان است که از جانب پروردگار توست، پس از تردید کنندگان مباش.
7.بَلىَ مَنْ أَوْفىَ بِعَهْدِهِ وَ اتَّقَى فَإِنَّ اللَّهَ یُحِبُّ الْمُتَّقِین
آرى هر کس که به عهد خویش وفا کند و پرهیزگار باشد، خدا پرهیزگاران را دوست مى دارد.
8. أَ فَغَیْرَ دِینِ اللَّهِ یَبْغُونَ وَ لَهُ أَسْلَمَ مَن فىِ السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضِ طَوْعًا وَ کَرْهًا وَ إِلَیْهِ یُرْجَعُونَ
آیا دینى جز دین خدا مى جویند، حال آنکه آنچه در آسمانها و زمین است خواه و ناخواه تسلیم فرمان او هستند و به نزد او بازگردانده مى شوید.
9. أُوْلَئکَ جَزَاؤُهُمْ أَنَّ عَلَیْهِمْ لَعْنَةَ اللَّهِ وَ الْمَلَئکَةِ وَ النَّاسِ أَجْمَعِینَ
جزایشان این است که لعنت خدا و فرشتگان و همه مردم بر آنان است.
10. إِلَّا الَّذِینَ تَابُواْ مِن بَعْدِ ذَالِکَ وَ أَصْلَحُواْ فَإِنَّ اللَّهَ غَفُورٌ رَّحِیمٌ
مگر آنان که از آن پس توبه کنند و به صلاح آیند، زیرا خدا آمرزنده و مهربان است.
نکات جزء دوم قرآن کریم - خانم قربانی:
1. وَ لِکُلٍ وِجْهَةٌ هُوَ مُوَلِّیهَا فَاسْتَبِقُواْ الْخَیرْاتِ أَیْنَ مَا تَکُونُواْ یَأْتِ بِکُمُ اللَّهُ جَمِیعًا ...
هر کسى را جانبى است که بدان روى می آورد. پس در نیکى کردن بر یکدیگر سبقت گیرید. هر جا که باشید خدا شما را حاضر می آورد، که او بر هر کارى تواناست.
به جاى رقابت و سبقت در امور مادّى، باید در کارهاى خیر از دیگران سبقت گرفت. «اسْتَبِقُوا الْخَیْراتِ»( بقره، 148)
2.فَاذْکُرُونىِ أَذْکُرْکُمْ وَ اشْکُرُواْ لىِ وَ لَا تَکْفُرون
پس مرا یاد کنید تا شما را یاد کنم، و براى من شکر کنید و کفران نورزید.
خداوند، به انسان شخصیّت می بخشد و مقام انسان را تا جایى بالا می بردکه می فرماید: تو یاد من باش، تا من هم یاد تو باشم. «فَاذْکُرُونِی أَذْکُرْکُمْ» (بقره، 152)
3.الَّذِینَ إِذَا أَصَابَتْهُم مُّصِیبَةٌ قَالُواْ إِنَّا لِلَّهِ وَ إِنَّا إِلَیْهِ رَاجِعُونَ
(صابران) کسانى هستند که هر گاه مصیبتى به آنها رسد، مى گویند: ما از آنِ خدا هستیم و به سوى او باز مى گردیم.
ریشه ى صبر، ایمان به خداوند، معاد و امید به دریافت پاداش است. «الصَّابِرِینَ الَّذِینَ» «قالُوا إِنَّا لِلَّهِ وَ إِنَّا إِلَیْهِ راجِعُونَ» (بقره، 156)
4.خَالِدِینَ فِیهَا لَا یُخَفَّفُ عَنْهُمُ الْعَذَابُ وَ لَا هُمْ یُنظَرُونَ
(آنان براى) همیشه در آن (لعنت و دورى از رحمت پروردگار) باقى مى مانند، نه از عذابِ آنان کاسته مى شود و نه مهلت داده مى شوند.
تخفیف کیفر یا تأخیر آن، مربوط به دنیاست. در قیامت نه تخفیف است و نه تأخیر. «لا یُخَفَّفُ» «لا هُمْ یُنْظَرُونَ» ( بقره، 162)
5.إِنَّمَا یَأْمُرُکُم بِالسُّوءِ وَ الْفَحْشَاءِ وَ أَن تَقُولُواْ عَلىَ اللَّهِ مَا لَا تَعْلَمُونَ
همانا (شیطان)، شما را فقط به بدى و زشتى فرمان مى دهد و اینکه بر خداوند چیزهایى بگویید که به آن آگاه نیستید.
شیطان، هم دستور به گناه مى دهد، هم راه توجیه آن را نشان مى دهد. فرمان به سوء و فحشا، همان دستور به گناه و فرمان افترا بستن به خدا، دستور به توجیه گناه است. «یَأْمُرُکُمْ» «وَ أَنْ تَقُولُوا»( بقره، 169)
6. وَ قَاتِلُواْ فىِ سَبِیلِ اللَّهِ الَّذِینَ یُقَاتِلُونَکُمْ وَ لَا تَعْتَدُواْ إِنَّ اللَّهَ لَا یُحِبُّ الْمُعْتَدِینَ
و در راه خدا با کسانى که با شما مى جنگند، بجنگید ولى از حدّ تجاوز نکنید، که خداوند تجاوزکاران را دوست نمى دارد.
حتّى در جنگ باید عدالت و حقّ رعایت شود. «قاتِلُوا» «لا تَعْتَدُوا» بارها قرآن با جملهى «لا تَعْتَدُوا» سفارش کرده که در انجام هر فرمانى از حدود و مرزها تجاوز نشود. ( بقره، 190)
7.ثُمَّ أَفِیضُواْ مِنْ حَیْثُ أَفَاضَ النَّاسُ وَ اسْتَغْفِرُواْ اللَّهَ إِنَّ اللَّهَ غَفُورٌ رَّحِیمٌ
سپس از همانجا که مردم کوچ مى کنند، کوچ کنید و از خداوند طلب آمرزش نمایید که خداوند آمرزندهى مهربان است.
هرگز مأیوس نشویم، گذشته ها هر چه باشد استغفار چارهساز است. زیرا او غفور و رحیم است. «وَ اسْتَغْفِرُوا اللَّهَ إِنَّ اللَّهَ غَفُورٌ رَحِیمٌ» (بقره، 199)
8. وَ مِنْهُم مَّن یَقُولُ رَبَّنَا ءَاتِنَا فىِ الدُّنْیَا حَسَنَةً وَ فىِ الاَخِرَةِ حَسَنَةً وَ قِنَا عَذَابَ النَّار
(اما) بعضى از مردم مى گویند: پروردگارا! در دنیا به ما نیکى عطا کن و در آخرت نیز نیکى مرحمت فرما و ما را از عذاب آتش نگهدار.
دنیا و آخرت با هم منافاتى ندارند، به شرط آنکه انسان به دنبال حسنه و نیکى باشد. «فِی الدُّنْیا حَسَنَةً وَ فِی الْآخِرَةِ حَسَنَةً»( بقره، 201)
9 . وَ مِنَ النَّاسِ مَن یَشْرِى نَفْسَهُ ابْتِغَاءَ مَرْضَاتِ اللَّهِ وَ اللَّهُ رَءُوفٌ بِالْعِبَادِ
و از مردم کسى است که براى کسب خشنودى خدا، جان خود را مىفروشد و خداوند نسبت به بندگان مهربان است.
بزرگترین سود آن است که انسان بهترین متاع را که جان اوست به خالق خود بفروشد، آن هم نه براى بهشت و یا نجات از دوزخ، بلکه فقط براى کسب رضاى او. «ابْتِغاءَ مَرْضاتِ اللَّهِ»( بقره، 207)
10.مَّن ذَا الَّذِى یُقْرِضُ اللَّهَ قَرْضًا حَسَنًا فَیُضَاعِفَهُ لَهُ أَضْعَافًا کَثِیرَةً وَ اللَّهُ یَقْبِضُ وَ یَبْصُطُ وَ إِلَیْهِ تُرْجَعُون
کیست که به خداوند وام دهد، وامى نیکو تا خداوند آن را براى او چندین برابر بیافزاید و خداوند (روزى بندگان را) محدود و گسترده مى سازد، و به سوى او بازگردانده مى شوید.
اگر ما گشایش و تنگ دستى را بدست خدا بدانیم، راحت انفاق مى کنیم. «وَ اللَّهُ یَقْبِضُ وَ یَبْصُطُ»
کمک به خلق خدا، کمک به خداست. «یُقْرِضُ اللَّهَ» بجاى «یقرض الناس»(بقره، 245)
ترتیل جزء دوم قرآن کریم - استاد پرهیزگار:
سنت حسنه ختم حداقل یک جزء از قرآن کریم در ماه رمضان، ماه نزول قرآن و بهار آن، فرصت مناسبی است تا در کنار این انس لفظی، در معنا و مفهوم آن نیز بیندیشیم و در این فرصت پیش آمده، جان را به نور معارف بی بدیلش جلا بخشیم. به این امید که این مقدمات ما را به آن سرانجام نیک که عمل به قرآن و رسیدن به یک جامعه شکوهمند قرآنی است نزدیک کند.
“بِسْمِ اللَّهِ” رمز عشق به خدا و توکّل به اوست. به کسى که رحمن و رحیم است عشق مى ورزیم و کارمان را با توکّل به او آغاز مى کنیم، که بردن نام او سبب جلب رحمت است. (حمد، 1)
2. اللَّهُ یَسْتهَزِئُ بهِمْ وَ یَمُدُّهُمْ فىِ طُغْیَانِهِمْ یَعْمَهُون
خداوند آنان را به استهزا مى گیرد و آنان را در طغیانشان مهلت مى دهد تا سرگردان شوند.
کیفرهاى الهى، متناسب با گناهان است. در برابر “إِنَّما نَحْنُ مُسْتَهْزِؤُنَ”، “اللَّهُ یَسْتَهْزِئُ بِهِمْ” آمده است.
از مهلت دادن و زیاده بخشى هاى خداوند، نباید مغرور شد. “یَمُدُّهُمْ فِی طُغْیانِهِم” (بقره، 15)
3. یَأَیهُّا النَّاسُ اعْبُدُواْ رَبَّکُمُ الَّذِى خَلَقَکُمْ وَ الَّذِینَ مِن قَبْلِکُمْ لَعَلَّکُمْ تَتَّقُونَ
اى مردم! پروردگارتان که شما و پیشینیان شما را آفرید، پرستش کنید تا اهل تقوا شوید.
دعوت انبیا، عمومى است و همه مردم را دربر مى گیرد. “یا أَیُّهَا النَّاسُ” (بقره، 26)
4. قَالُواْ سُبْحَانَکَ لَا عِلْمَ لَنَا إِلَّا مَا عَلَّمْتَنَا إِنَّکَ أَنتَ الْعَلِیمُ الحْکِیمُ
فرشتگان گفتند: پروردگارا! تو پاک و منزهى، ما چیزى جز آنچه تو به ما آموخته اى نمى دانیم، همانا تو داناى حکیمى.
فرشتگان عالى ترین نوع ادب را به نمایش گذاشتند. کلمات: “سُبْحانَکَ”، “لا عِلْمَ لَنا”، “عَلَّمْتَنا”، “إِنَّکَ”، “أَنْتَ الْعَلِیمُ الْحَکِیمُ”، همه نشانه ى ادب است. (بقره، 32)
5. وَ أَقِیمُواْ الصَّلَوةَ وَ ءَاتُواْ الزَّکَوةَ وَ ارْکَعُواْ مَعَ الرَّاکِعِین
و نماز را بپادارید و زکات را بپردازید و همراه با رکوع کنندگان، رکوع نمایید.
اصل فرمان نماز، با جماعت است. اساس دین بر حضور در اجتماع و دورى از انزوا و گوشه نشینى است. “وَ ارْکَعُوا مَعَ الرَّاکِعِینَ” (بقره، 43)
6. وَ اسْتَعِینُواْ بِالصَّبرِ وَ الصَّلَوةِ وَ إِنهَّا لَکَبِیرَةٌ إِلَّا عَلىَ الخْاشِعِین
و از صبر و نماز یارى جویید و این کار جز براى خاشعان، گران و سنگین است.
هر چه در آستان خدا اظهار عجز و بندگى بیشتر کنیم، امدادهاى او را بیشتر دریافت کرده و بر مشکلات پیروز خواهیم شد. “اسْتَعِینُوا بِالصَّبْرِ وَ الصَّلاةِ” (بقره، 45)
7. ثمُ بَعَثْنَاکُم مِّن بَعْدِ مَوْتِکُمْ لَعَلَّکُمْ تَشْکُرُونَ
سپس شما را پس از مرگتان (حیات بخشیدیم و) برانگیختیم، شاید شکر او را بجا آورید.
رمز بروز برخى تلخى ها و سپس نجات از آنها، پیدا شدن روحیّه ى شکرگزارى است. “بَعَثْناکُمْ” “لَعَلَّکُمْ تَشْکُرُونَ” (بقره، 56)
8. وَ لَن یَتَمَنَّوْهُ أَبَدَا بِمَا قَدَّمَتْ أَیْدِیهِمْ وَ اللَّهُ عَلِیمٌ بِالظَّالِمِین
ولى آنها هرگز به سبب آنچه از پیش فرستاده اند، آرزوى مرگ نکنند و خداوند به حال ستمگران، آگاه است.
ترس از مرگ، در واقع ترس از کیفر کارهاى خود ماست. “بِما قَدَّمَتْ أَیْدِیهِمْ” (بقره، 95)
9. وَ أَقِیمُواْ الصَّلَوةَ وَ ءَاتُواْ الزَّکَوةَ وَ مَا تُقَدِّمُواْ لِأَنفُسِکمُ مِّنْ خَیرٍ تجَدُوهُ عِندَ اللَّهِ...
و نماز را برپا دارید و زکات را پرداخت نمایید و هر خیرى که براى خود از پیش مى فرستید، آن را نزد خدا (در سراى دیگر) خواهید یافت، همانا خداوند به اعمال شما بیناست.
معمولًا دستور به نماز همراه با زکات در قرآن آمده است. یعنى یاد خدا باید همراه با توجّه به خلق خدا باشد. “أَقِیمُوا الصَّلاةَ وَ آتُوا الزَّکاةَ” (بقره، 110)
10. وَ إِذْ یَرْفَعُ إِبْرَاهِیمُ الْقَوَاعِدَ مِنَ الْبَیْتِ وَ إِسْمَاعِیلُ رَبَّنَا تَقَبَّلْ مِنَّا إِنَّکَ أَنتَ السَّمِیعُ الْعَلِیم
و (بیاد آور) هنگامى که ابراهیم، پایه هاى خانه (کعبه) را با اسماعیل بالا مى برد (و مى گفتند:) پروردگارا از ما بپذیر، همانا تو شنوا و دانایى.
کار مهم نیست، قبول شدن آن اهمیّت دارد. حتّى اگر کعبه بسازیم، ولى مورد قبول خدا قرار نگیرد، ارزش ندارد. “رَبَّنا تَقَبَّلْ” (بقره، 127)
ترتیل جزء اول قرآن کریم - استاد پرهیزگار
پیامبر اکرم (ص):
هُوَ شَهرٌ دُعیتُم فیهِ إلى ضِیافَةِ اللّهِ ، وجُعِلتُم فیهِ مِن أهلِ کَرامَةِ اللّهِ ، أنفاسُکُم فیهِ تَسبیحٌ ، ونَومُکُم فیهِ عِبادَةٌ ، وعَمَلُکُم فیهِ مَقبولٌ ، ودُعاؤُکُم فیهِ مُستَجابٌ .
آن ، ماهى است که در آن به میهمانى خدا دعوت شده اید و در آن ، از اهل کرامت خدا قرار داده شده اید . نفَس هایتان در آن ، تسبیح است ؛ خوابتان در آن ، عبادت است ؛ عمل [خیرِ ]شما در آن ، پذیرفته است ؛ و دعاى شما در آن ، مستجاب است .
فضائل الأشهر الثلاثة ص ٧٧ ح ٦١
مرحوم علامه ی مجلسی از رسول اکرم اسلام ( صلی الله علیه وآله و سلم ) روایت کرده که فرمودند:
خَیْرُ الْمُؤْمِنینَ مَنْ کانَ مَأْلَفَةً لِلْمُؤْمِنینَ وَلا خَیْرَ فیمَنْ لا یُؤْلَفُ وَلا یَأْلِفُ بهترین مومنان و خیر مومنان کسانی هستند که با بقیه ی اهل ایمان انس و الفت می گیرند ؛ رابطه یا محبت بر قرار می کنند ؛ انس پیدا می کنند ؛و کسی که اهل انس گرفتن و انس پذیرفتن نباشد هیچ خیری در او وجود ندارد .
این بیان حضرت نبوی خیلی بیان مهم و روشنگرو جهت دهنده ی به زندگی مؤمنین و مؤمنات است . لذا برای دست یابی به انس و محبت دیگران ؛ هر انسانی موظف است راهکار های ارایه و جذب متقابل به محبت را بشناسد ودر افق بالاتر و در دایره ی ایمان انسانهای مومن اصولا مکلف هستند تا ابتدا دستورات اخلاقی و تربیتی دین را که منطبق با فطرت پاک انسانی است را بشناسند، درک کنند و بعد هم تبعیت کنند .
سؤال : ۱- چطور می شود این محبت را بدست آورد ؟
۲- با چه روشهایی می شود قلوب مهربان را شناخت و به آن قلبهای مهربان دسترسی پیدا کرد ؟
یکی از اشکالات مهم ما در حوزه ی شخصی و
خانوادگی مخصوصا در مناسبتهای فی ما بین زن و شوهرو درمرحله ی بعد فامیل و اقوام و
خویشاوندانی که به منزله ی عشیره ی انسان
؛ رفت و آمد با آنها ضروری است ؛ درک نکردن و به استخدام در نیاوردن همین موضوع
است ...
حضرت فاطمه سلام الله علیها
فَرَضَ اللّهُ الإِیمانَ تَطهیراً مِنَ الشِّرکِ... وَالزَّکاةَ زِیادَةً فِی الرِّزقِ.
خداوند ایمان را پاک کننده از شرک... و زکات را افزاینده روزى ساخت.
کتاب من لا یحضره الفقیه : ج ٣