نکاتی پیرامون جزء هفتم - خانم قربانی:

برای دریافت فایل اینجا کلیک کنید
حجم: 4.77 مگابایت

نکاتی از آیات جزء هفتم:

1. یَأَیُّها الَّذِینَ ءَامَنُواْ لَا تحُرِّمُواْ طَیِّبَاتِ مَا أَحَلَّ اللَّهُ لَکُمْ وَ لَا تَعْتَدُواْ إِنَّ اللَّهَ لَا یُحِبُّ الْمُعْتَدِین

اى کسانى که ایمان آورده ‏اید، چیزهاى پاکیزه ‏اى را که خدا بر شما حلال کرده است حرام مکنید و از حد درمگذرید که خدا تجاوزکنندگان از حد را دوست ندارد.

• اهل ایمان باید از چیزهاى پاکیزه و طیّبات استفاده کنند. «یا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا»
• خوردنى ‏ها، پوشیدنى ‏ها و لذایذ حلال، براى انسان آفریده شده است. «لَکُم»( مائده، 87)

2. قُل لَّا یَسْتَوِى الْخَبِیثُ وَ الطَّیِّبُ وَ لَوْ أَعْجَبَکَ کَثرَةُ الْخَبِیثِ فَاتَّقُواْ اللَّهَ یَا أُوْلىِ الْأَلْبَابِ لَعَلَّکُمْ تُفْلِحُون

بگو: ناپاک و پاک برابر نیستند، هر چند فراوانى ناپاک تو را به اعجاب افکند. پس اى خردمندان، از خداى بترسید، باشد که رستگار گردید.

• منطقِ «خواهى نشوى رسوا، همرنگ جماعت شو» قرآنى نیست. «وَ لَوْ أَعْجَبَکَ کَثْرَةُ الْخَبِیثِ» (مائده، 100)

3. وَ إِذْ أَوْحَیْتُ إِلَى الْحَوَارِیِّنَ أَنْ ءَامِنُواْ بِى وَ بِرَسُولِى قَالُواْ ءَامَنَّا وَ اشهْدْ بِأَنَّنَا مُسْلِمُونَ

و به حواریان وحى کردم: به من و به پیامبر من ایمان بیاورید. گفتند: ایمان آوردیم، گواه باش که ما تسلیم هستیم.

• گاهى خداوند به دل‏هاى آماده الهام مى ‏کند. «أَوْحَیْتُ إِلَى الْحَوارِیِّینَ»                 
• ایمان به خدا، از ایمان به رسول جدا نیست. «آمِنُوا بِی وَ بِرَسُولِی»(مائده، 111)

4. قُلْ سِیرُواْ فىِ الْأَرْضِ ثُمَّ انظُرُواْ کَیْفَ کاَنَ عَاقِبَةُ الْمُکَذِّبِین

بگو: در روى زمین بگردید و بنگرید که پایان کار تکذیب‏ کنندگان چگونه بوده است.

• سفرهاى علمى و آموزنده و عبرت‏آور، ستوده و نیکوست. «سِیرُوا» ... «ثُمَّ انْظُرُوا» (أنعام، 11)

5. مَّن یُصْرَفْ عَنْهُ یَوْمَئذٍ فَقَدْ رَحِمَهُ وَ ذَالِکَ الْفَوْزُ الْمُبِین
در آن روز، عذاب را از هر که بگردانند مورد رحمت خدا واقع شده است، و این کامیابى آشکارى است.

•   تسلیم خدا شدن، زمینه‏ى دریافت رحمت الهى است. «إِنِّی أُمِرْتُ أَنْ أَکُونَ أَوَّلَ مَنْ أَسْلَمَ»، «مَنْ یُصْرَفْ عَنْهُ» ... «فَقَدْ رَحِمَهُ»(أنعام، 16)

6. وَ یَوْمَ نَحشُرُهُمْ جَمِیعًا ثُمَّ نَقُولُ لِلَّذِینَ أَشْرَکُواْ أَیْنَ شُرَکاَؤُکُمُ الَّذِینَ کُنتُمْ تَزْعُمُونَ

روزى همه را گرد آوریم، سپس به آنها که شرک آورده ‏اند بگوییم: آن کسان که مى ‏پنداشتید که شریکان خدایند اکنون کجایند؟

•   قبل از هر عقیده و عشق و پرستشى، آماده‏ى پاسخگویى در روز قیامت باشیم.  «وَ یَوْمَ نَحْشُرُهُمْ» ... «أَیْنَ شُرَکاؤُکُمُ»(أنعام، 22)

7. وَ مَا الْحَیَوةُ الدُّنْیَا إِلَّا لَعِبٌ وَ لَهْوٌ وَ لَلدَّارُ الاَخِرَةُ خَیْرٌ لِّلَّذِینَ یَتَّقُونَ أَ فَلَا تَعْقِلُونَ

و زندگى دنیا چیزى جز بازیچه و لهو نیست و پرهیزگاران را سراى آخرت بهتر است. آیا به عقل نمى ‏یابید.

• راه نجات از حسرت آخرت، فکر و تعقّل است. «یا حَسْرَتَنا» ... «أَ فَلا تَعْقِلُونَ»(أنعام، 32)

8. بلْ إِیَّاهُ تَدْعُونَ فَیَکْشِفُ مَا تَدْعُونَ إِلَیْهِ إِن شَاءَ وَ تَنسَوْنَ مَا تُشرکُون

نه، تنها او را مى ‏خوانید و اگر بخواهد آن رنجى را که خدا را به خاطر آن مى ‏خوانید از میان مى ‏برد و شما شریکى را که براى او ساخته ‏اید از یاد مى ‏برید.

• دعاى خالصانه، همراه استجابت است. «بَلْ إِیَّاهُ تَدْعُونَ فَیَکْشِفُ» (أنعام، 41)

9. لِکُلِّ‏ نَبَإٍ مُّسْتَقَرٌّ وَ سَوْفَ تَعْلَمُون

به زودى خواهید دانست که براى هر خبرى زمانى معین است.

• گرچه مجبور به ایمان ‏آوردن نیستید، ولى فکر عاقبت و فرجام کار خودتان باشید. «وَ سَوْفَ تَعْلَمُونَ» 
•   زود قضاوت نکنید و مهلت دادن ‏هاى الهى را نشانه‏ى غفلت خدا از خودتان نپندارید. «سَوْفَ تَعْلَمُونَ»( أنعام،67)

10. وَ إِذْ قَالَ إِبْرَاهِیمُ لِأَبِیهِ ءَازَرَ أَ تَتَّخِذُ أَصْنَامًا ءَالِهَةً إِنىّ‏ أَرَاکَ وَ قَوْمَکَ فىِ ضَلَالٍ مُّبِینٍ

و ابراهیم پدرش آزر را گفت: آیا بتان را به خدایى مى‏گیرى؟ تو و قومت را به آشکارا در گمراهى مى ‏بینم.

• خویشاوندى، مانع نهى از منکر نیست. «إِذْ قالَ إِبْراهِیمُ لِأَبِیهِ ...»
• ملاک در برخورد، حقّ است نه سنّ و سال. «قالَ إِبْراهِیمُ لِأَبِیهِ» (حضرت ابراهیم به عموى خود که سن بیشتر داشته، آشکارا حقّ را بیان کرده و هشدار داده است.)(أنعام، 74)

ترتیل جزء پنجم - استاد پرهیزگار:

برای دریافت فایل اینجا کلیک کنید
حجم: 6.61 مگابایت