قرائت صفحه275:

قطره ای از دریای بیکران کلام الهی:
آیه شماره 107  از سوره مبارکه صافات
وَ فَدَیْناهُ بِذِبْحٍ عَظیمٍ
و آن ذبح را به ذبحى بزرگ عوض کردیم
نکات تفسیری:
1- در فرهنگ دینى، ذبح حیوان براى دفع خطر مؤثّر است. «و فدیناه بذبح عظیم»
2- قربانى کردن، از سنّت‏هاى ابراهیمى است. «بذبح عظیم»
3- یک جرقه‏ ى خالص، به یک جریان بزرگ تاریخى تبدیل مى‏ شود. «بذبح عظیم» همه ساله صدها هزار گوسفند و گاو و شتر در قربانگاه اسماعیل به یاد او ذبح و قربانى مى‏ شود.

... چرا امام سجاد در دعای مکارم الاخلاق در خواست عاقبت به خیری می کند؟ چرا هر روز در نماز باید هدایت به راه راست را بخواهیم؟ در ذیل این آیه کریمه حضرت امیر مؤمنان می فرماید :" خدایا همانطور که تا الان من را بر صراط مستقیم نگه داشتی ، در آینده هم بر صراط مستقیم نگه دار. مسئله عاقبت به خیری خیلی مهم است حتی مهمتر از اینکه الان بر صراط هستیم یا نیستیم! چون در مسئله دینداری ملاک لحظه آخر است که بر صراط باشیم یا نباشیم....
 

برای دانلود کردن اینجا کلیک کنید.

قرائت صفحه274:

قطره ای از دریای بیکران کلام الهی:
آیه شماره 128  از سوره مبارکه بقره
رَبَّنا وَ اجْعَلْنا مُسْلِمَیْنِ لَکَ وَ مِنْ ذُرِّیَّتِنا أُمَّةً مُسْلِمَةً لَکَ وَ أَرِنا مَناسِکَنا وَ تُبْ عَلَیْنا إِنَّکَ أَنْتَ التَّوَّابُ الرَّحیمُ
پروردگارا، و نیز ما را دو مسلمان براى خود بگردان و از ذریه ما نیز امتى مسلمان براى خودت بدار و مناسک ما را بما نشان بده و توبه ما را بپذیر که تو تواب و مهربانى !
نکات تفسیری:
1- به کمالات امروز خود قانع نشوید، تکامل و تداوم آنرا از خدا بخواهید. «ربنا و اجعلنا مسلمَین لک»
2- توجّه به نسل و فرزندان، یک دورنگرى عاقلانه و خداپسندانه است که حاکى از وسعت نظر و سوز وعشق درونى است وبارها در دعاهاى حضرت ابراهیم آمده است. «ومن ذریّتنا»
3- راه و روش بندگى را باید از خدا آموخت وگرنه انسان گرفتار انواع خرافات و انحرافات مى‏ شود. «أرنا مناسکنا»
4- تا روح تسلیم نباشد، بیان احکام سودى نخواهد داشت. در اینجا ابراهیم علیه السلام ابتدا از خداوند روح تسلیم تقاضا مى‏ کند، سپس راه و روش عبادت و بندگى را مى‏ خواهد. «واجعلنا مسلمَین لک... ارنا مناسکنا»
5 - نیاز به توبه وبازگشت الطاف الهى، در هر حال و براى هر مقامى، ارزش است. «تب [در حدیث مى‏ خوانیم: رسول اکرم صلى الله علیه وآله هر روز، هفتاد مرتبه استغفار مى‏ نمود، با اینکه او معصوم بود و هیچ گناهى نداشت.] علینا»