قطره ای از دریای بیکران کلام الهی:
آیه شماره 128 از سوره مبارکه بقره
رَبَّنا وَ اجْعَلْنا مُسْلِمَیْنِ لَکَ وَ مِنْ ذُرِّیَّتِنا أُمَّةً مُسْلِمَةً لَکَ وَ أَرِنا مَناسِکَنا وَ تُبْ عَلَیْنا إِنَّکَ أَنْتَ التَّوَّابُ الرَّحیمُ
پروردگارا، و نیز ما را دو مسلمان براى خود بگردان و از ذریه ما نیز امتى مسلمان براى خودت بدار و مناسک ما را بما نشان بده و توبه ما را بپذیر که تو تواب و مهربانى ! نکات تفسیری:
1- به کمالات امروز خود قانع نشوید، تکامل و تداوم آنرا از خدا بخواهید. «ربنا و اجعلنا مسلمَین لک»
2- توجّه به نسل و فرزندان، یک دورنگرى عاقلانه و خداپسندانه است که حاکى از وسعت نظر و سوز وعشق درونى است وبارها در دعاهاى حضرت ابراهیم آمده است. «ومن ذریّتنا»
3- راه و روش بندگى را باید از خدا آموخت وگرنه انسان گرفتار انواع خرافات و انحرافات مى شود. «أرنا مناسکنا»
4- تا روح تسلیم نباشد، بیان احکام سودى نخواهد داشت. در اینجا ابراهیم علیه السلام ابتدا از خداوند روح تسلیم تقاضا مى کند، سپس راه و روش عبادت و بندگى را مى خواهد. «واجعلنا مسلمَین لک... ارنا مناسکنا»
5 - نیاز به توبه وبازگشت الطاف الهى، در هر حال و براى هر مقامى، ارزش است. «تب [در حدیث مى خوانیم: رسول اکرم صلى الله علیه وآله هر روز، هفتاد مرتبه استغفار مى نمود، با اینکه او معصوم بود و هیچ گناهى نداشت.] علینا»