احادیث باب 33 تا چهارمین حدیث باب 32 :

حدیث 307 :

 عن ابى عبدالله علیه السلام قال : ان رجلا اتى النبى صلى الله علیه و آله فقال له : یا رسول الله اوصنى فقال له : فهل انت مستوص ان انا اوصیتک ؟ حتى قال له ذلک ثلاثا و فى کلها یقول الرجل نعم یا رسول الله فقال له رسول الله صلى الله علیه و آله فانى اوصیک اذا انت هممت بامر فتدبر عاقبته فان یک رشدا فامضه و ان یک غیا فانته عنه .

ترجمه :

307 - امام صادق علیه السلام فرمود: مردى نزد پیامبر اکرم صلى الله علیه و آله آمد و عرض کرد: اى رسول خدا! مرا سفارشى فرما. حضرت تا سه مرتبه فرمود: ایا اگر تو را سفارشى نمایم سفارشم را مى پذیرى و به آن عمل مى کنى ؟

و مرد در هر مرتبه عرض کرد: آرى اى رسول خدا! رسول خدا صلى الله علیه و آله فرمود: پس من تو را سفارش مى کنم که هرگاه آهنگ انجام کارى را نمودى در عاقبت و پایان آن کار اندیشه کن پس اگر انجامش درست و صواب بود انجام بده و اگر ناصواب بود از انجام آن باز ایست

دومین حدیث باب 31 تا انتهای باب 32 ؛

حدیث 298 :

 عن ابى عبدالله علیه السلام قال : مر على بن الحسین علیه السلام على المجذمین و هو راکب حماره و هم یتغدون فدعوه الى الغداء فقال : اما لو لا انى صائم لفعلت فلما صار الى منزله امر بطعام فصنع و امر ان یتنوقوا فیه ثم دعاهم فتغدوا عنده و تغدى معهم .

ترجمه :

امام صادق علیه السلام فرمود: امام سجاد علیه السلام در حالى که بر الاغى سوار بود به گروهى که بیمارى خوره داشتند و در حال چاشت خوردن بودند گذر کرد آنان حضرت را به چاشت دعوت کردند. حضرت فرمود: اگر روزه نبودم دعوت شما را اجابت مى کردم . (حضرت از آنان خداحافظى نمود) و وقتى که به منزل رسید دستور داد غذایى آماده کردند و فرمود که آن را نیکو بپزند سپس آن بیماران جذامى را به طعام دعوت کرد و همراه آنان به خوردن نشست .

تبیین و توضیح استاد رضا محمدی:

جهت دریافت فایل صوتی اینجا کلیک کنید
حجم: 14.3 مگابایت

حدیث هشتم باب 28 تا انتهای حدیث اول باب 31 :

حدیث 292:

عن الحسن بن الجهم قال سالت الرضا علیه السلام فقلت له : جعلت فداک ما حد التوکل ؟ فقال لى : ان لاتخاف مع الله احدا قال : قلت : جعلت فداک فما حد التواضع ؟ فقال : ان تعطى الناس من نفسک ما تحب ان یعطوک مثله قلت : جعلت فداک اشتهى ان اعلم کیف انا عندک ؟ فقال : انظر کیف انا عندک ؟

ترجمه :

حسن بن جهم گوید: از امام رضا علیه السلام پرسیدم که : فدایت شوم حد توکل چیست ؟ حضرت فرمود: اینکه با وجود خدا از هیچ نترسى ، عرض کردم : فدایت شوم حد تواضع چیست ؟ حضرت فرمود: اینکه از جانب خود به مردم چیزى عطا کنى که دوست دارى همانند آن را به تو عطا کنند. عرض کردم : فدایت شوم دوست دارم که بدانم من در نزد تو چگونه ام ؟ حضرت فرمودن بنگر که من در نزد تو چگونه ام ؟

حجت الاسلام رضا محمدی توضیح می دهد:

جهت دریافت فایل صوتی اینجا کلیک کنید
حجم: 12.9 مگابایت

 حدیث دوم از باب 28 تا حدیث هفتم همین باب:

حدیث 286:

 عن ابى عبدالله علیه السلام قال : فیما اوحى الله عزوجل الى داود علیه السلام یا داود: کما ان اقرب الناس من الله المتواضعون کذلک ابعد الناس من الله المتکبرون .

ترجمه :

امام صادق علیه السلام فرمود: در ضمن آنچه که خداوند عزوجل به حضرت داود علیه السلام وحى نمود آمده است : اى داود! همچنانکه نزدیکترین مردمان به خدا فروتنان هستند دورترین مردم از خدا متکبرانند.

حجت الاسلام رضا محمدی:

جهت دریافت فایل صوتی اینجا کلیک کنید
حجم: 11.3 مگابایت

حدیث 273 (باب 27 - حدیث ششم) :

 عن ابى عبدالله علیه السلام قال : ایما اهل بیت اعطوا حظهم من الرفق فقد وسع الله علیهم فى الرزق و الرفق فى تقدیر المعیشه خیر من السعه فى المال و الرفق لایعجز عنه شى ء و التبذیر لا یبقى معه شى ء ان الله عزوجل رفیق یحب الرفق .

ترجمه :

امام صادق علیه السلام فرمود: هر اهل خانه اى که بهره اى از نرمى و مدارا نصیبشان گشته خداوند روزى آنان را وسعت دهد و مدارا در تدبیر زندگانى بهتر از وسعت در مال است و هیچ چیز از مدارا عاجز و وامانده نمى شود و با اسراف چیزى باقى نمى ماند و خداوند عزوجل مدارا کننده است و مدارا را دوست مى دارد.

استاد رضا محمدی:

حدیث 258 (چهارمین حدیث باب 26):

عن حفص بن ابى عایشه قال : بعث ابوعبدالله علیه السلام غلاما له فى حاجه فابطا فخرج على اثره لما ابطاه فوجده نائما فجلس عند راسه یروحه حتى انتبه فقال له ابو عبدالله علیه السلام یا فلان و الله ما ذلک لک تنام اللیل و النهار لک اللیل و لنا منک النهار.

ترجمه :

 حفص بن ابى عایشه گوید: امام صادق علیه السلام یکى از خدمتکاران را در پى حاجتى فرستاد، خدمتکار کندى نموده و دیر کرد پس ‍حضرت به دنبال او روانه شد پس او را یافت در حالى که به خواب رفته بود حضرت بالاى سر او نشست و شروع به باد زدن او نمود تا اینکه خدمتکار بیدار شد، حضرت فرمود: اى فلانى ! به خدا که درست نیست که هم شب و هم روز بخوابى بلکه شب براى خودت ولى روز را براى ما باش

استاد رضا محمدی:

حدیث 247 (دومین حدیث باب 25):

عن ابى عبدالله علیه السلام قال : قال رسول الله صلى الله علیه و آله : سیاتى على الناس زمان لاینال فیه الملک الا بالقتل - الى ان قال : - فمن ادرک ذلک الزمان فصبر على الفقر و هو یقدر على الغنى و صبر على البغضه و هو یقدر على المحبه و صبر على الذل و هو یقدر على العز آتاه الله ثواب خمسین صدیقا ممن صدق بى .

ترجمه :

امام صادق علیه السلام فرمود: رسول خدا صلى الله علیه و آله فرمود: به زودى زمانى بر مردمان خواهد آمد که در آن زمان کسى به پادشاهى نمى رسد مگر با کشتن - تا آنجا که فرمود: - پس کسى که آن زمان را دریابد باید بر تنگدستى صبر کند با اینکه توانایى ثروتمند شدن را دارد و باید بر دشمنى صبر کند با اینکه توانایى محبت را دارد و بر خوارى صبر کند با اینکه مى تواند عزیز باشد، در این صورت خداوند به او پاداش پنجاه صدیقى که مرا تصدیق نموده اند را عطا مى کند.

استاد رضا محمدی:

جهت دریافت فایل صوتی اینجا کلیک کنید
حجم: 14.5 مگابایت

باب 24 باب وجوب اداء الفرائض ( وجوب اداى واجبات) 

حدیث  اول باب:

 قال على بن الحسین علیه السلام : من عمل بما افترض الله علیه فهو من خیر الناس .

ترجمه :

حدیث هشتم از باب 23:

 عن الرضا علیه السلام عن آبائه علیه السلام قال : قال رسول الله صلى الله علیه و آله : لاتزال امتى بخیر ما تحابوا و تهادوا و ادوا الامانه و اجتنبوا الحرام و قروا الضیفو اقاموا الصلاه و آتوا الزکاه فاذا لم یفعلوا ذلک ابتلوا بالقحط و السنین .

ترجمه :

امام رضا علیه السلام از پدران بزرگوارش روایت کند که رسول خدا صلى الله علیه و آله فرمود: پیوسته امت من در خیر و خوبى اند تا زمانى که یکدیگر را دوست دارند و به یکدیگر هدیه مى دهند و امانتدارى مى کنند و از ارتکاب حرام خوددارى مى کنند و از مهمان پذیرایى مى کنند و نماز را به پاى مى دارند و زکات مى پردازند پس هنگامى که چنین نکنند به خشکسالى و آفت دچار مى شوند.

حجت الاسلام رضا محمدی:

جهت دریافت فایل صوتی اینجا کلیک کنید
حجم: 12.4 مگابایت

حدیث 12 باب 22 (باب وجوب العفه)   تا حدیث هفتم از باب 23 (باب وجوب اجتناب المحارم : وجوب خوددارى از حرامها )

عن رسول الله صلى الله علیه و آله فى خطبه له : و من قدر على امراه او جاریه حراما فترکها مخافه الله حرم الله علیه النار و آمنه من الفزع الاکبر و ادخله الجنه فان اصابها حراما حرم الله علیه الجنه و ادخله النار.

ترجمه :