دومین حدیث باب 31 تا انتهای باب 32 ؛
حدیث 298 :
عن ابى عبدالله علیه السلام قال : مر على بن الحسین علیه السلام على المجذمین و هو راکب حماره و هم یتغدون فدعوه الى الغداء فقال : اما لو لا انى صائم لفعلت فلما صار الى منزله امر بطعام فصنع و امر ان یتنوقوا فیه ثم دعاهم فتغدوا عنده و تغدى معهم .
ترجمه :
امام صادق علیه السلام فرمود: امام سجاد علیه السلام در حالى که بر الاغى سوار بود به گروهى که بیمارى خوره داشتند و در حال چاشت خوردن بودند گذر کرد آنان حضرت را به چاشت دعوت کردند. حضرت فرمود: اگر روزه نبودم دعوت شما را اجابت مى کردم . (حضرت از آنان خداحافظى نمود) و وقتى که به منزل رسید دستور داد غذایى آماده کردند و فرمود که آن را نیکو بپزند سپس آن بیماران جذامى را به طعام دعوت کرد و همراه آنان به خوردن نشست .
تبیین و توضیح استاد رضا محمدی:
جهت دریافت فایل صوتی اینجا کلیک کنید
حجم: 14.3 مگابایت
حضرت فاطمه سلام الله علیها
فَرَضَ اللّهُ الإِیمانَ تَطهیراً مِنَ الشِّرکِ... وَالزَّکاةَ زِیادَةً فِی الرِّزقِ.
خداوند ایمان را پاک کننده از شرک... و زکات را افزاینده روزى ساخت.
کتاب من لا یحضره الفقیه : ج ٣