حدیث 258 (چهارمین حدیث باب 26):

عن حفص بن ابى عایشه قال : بعث ابوعبدالله علیه السلام غلاما له فى حاجه فابطا فخرج على اثره لما ابطاه فوجده نائما فجلس عند راسه یروحه حتى انتبه فقال له ابو عبدالله علیه السلام یا فلان و الله ما ذلک لک تنام اللیل و النهار لک اللیل و لنا منک النهار.

ترجمه :

 حفص بن ابى عایشه گوید: امام صادق علیه السلام یکى از خدمتکاران را در پى حاجتى فرستاد، خدمتکار کندى نموده و دیر کرد پس ‍حضرت به دنبال او روانه شد پس او را یافت در حالى که به خواب رفته بود حضرت بالاى سر او نشست و شروع به باد زدن او نمود تا اینکه خدمتکار بیدار شد، حضرت فرمود: اى فلانى ! به خدا که درست نیست که هم شب و هم روز بخوابى بلکه شب براى خودت ولى روز را براى ما باش

استاد رضا محمدی: