سیاق چهارم سوره مبارکه قیامت،( آیات 36 تا آخر)

آیات این سیاق نیز در فضای انکار قیامت سخن می گوید، اما با توجه به سؤال ابتدایی سیاق (أیحسب الإنسان أن یترک سدی)، می توان فهمید، وجود توهم رهایی و بی عاقبتی انسان، فضای این آیات را رقم زده است، او تصور می کند که نتیجه ای برخلق او مترتب نیست و کیفر و پاداشی نسبت به اعمال او وجود نخواهد داشت، این تصور از جانب انسان از دو جهت قابل بررسی است،

الف). اینکه اصلاً وجود عاقبت و نتیجه ای برای خود را ضروری نمی داند.

ب) اینکه فارق از ضرورت و یا عدم ضرورت آن قدرت خدا در برپایی نظامی برای نتیجه دهی را قبول ندارد و از این رو خود را رها تصور می کند

دریافت
حجم: 16.4 مگابایت

گروهی از داستان های قرآنی با روش نوین (چکیده نویسی) آغاز می شود; یعنی قبل از شروع متن اصلی داستان، در جملات کوتاهی چکیده و هدف اصلی داستان می آید و سپس از ایجاد آمادگی ذهنی، به اصل مطلب پرداخته می شود . به عنوان نمونه، به آیات 10 تا 20 سوره اعراف - داستان آفرینش - مراجعه نمایید

آیات سوره مبارکه قیامت به 4 سیاق تقسیم می شود؛
سیاق اول آیات 1و2 که هر دو آیه این سیاق با اسلوب «لاأقسم» آغاز شده است.
علت جدایی سیاق دوم از ماقبل: از ابتدای آیه 3 اسلوب «لا أقسم» ادامه نیافته و محتوایی که با آن در ارتباط باشد نیز بیان نشده است، بلکه این آیه با سؤالی در مورد توهم انسان، «أیحسب ...» سیر جدیدی را در بررسی و ریشه یابی این توهم آغاز کرده است.
پیوستگی آیات این سیاق تا آیه 6 روشن است؛ آیات 7 به بعد نیز سؤال انسان در مورد زمان قیامت، که در آیه 6 مطرح شده(یسئل أیان یوم القیامه) را با بیان ظرف زمانی برپایی قیامت پاسخ می گوید و در ضمن این پاسخ به بیان برخی از احوال انسان در آن روز می پردازد، که این سیر تا آیه 15 با اتصال روشنی ادامه یافته است؛

دریافت
حجم: 19.4 مگابایت