سیاق چهارم سوره مبارکه قیامت،( آیات 36 تا آخر)

آیات این سیاق نیز در فضای انکار قیامت سخن می گوید، اما با توجه به سؤال ابتدایی سیاق (أیحسب الإنسان أن یترک سدی)، می توان فهمید، وجود توهم رهایی و بی عاقبتی انسان، فضای این آیات را رقم زده است، او تصور می کند که نتیجه ای برخلق او مترتب نیست و کیفر و پاداشی نسبت به اعمال او وجود نخواهد داشت، این تصور از جانب انسان از دو جهت قابل بررسی است،

الف). اینکه اصلاً وجود عاقبت و نتیجه ای برای خود را ضروری نمی داند.

ب) اینکه فارق از ضرورت و یا عدم ضرورت آن قدرت خدا در برپایی نظامی برای نتیجه دهی را قبول ندارد و از این رو خود را رها تصور می کند

دریافت
حجم: 16.4 مگابایت