هدایت مصدر «هدی – یهدی » بمعنای راهنمایی کردن و ارشاد نمودن است. به کسی که مدیر کاروان است هادی راهنما ومرشد می گویند.

 هدایت به دو معنا بکار می رود:۱- ارائه طریق 2- ایصال به مطلوب.

برای اینکه بدانیم هدایت مدنظر آیه کریمه کدام است باید بدانیم که جنس هدایت درچهار وجه منحصر است.

1- هدایت تکوینی که همان افاضات نیروها واحساساتی است که خداوند برای  راهنمایی بشر به انسانها، عطا فرمود، وهر موجودی باجنس مخصوص خود می تواند راه استفاده از طبیعت را بطور فطری بدست آورد که قرآن می فرماید: «ربنا الذی اعطی کلّ شیءُ خلقَه ثم هدی» 

2- نصب راهنماها وچراغ هایی که از سوی خداوند برای تشخیص حق از باطل قرار داده شده که فرمود:«وهدیناه النجدین» که خداوند با قرار دادن ابزار هدایت بشر را به دو راه خیر وشر راهنمایی کرده است. وهر آدمی با در دست داشتن این  چراغها، به خوبی می تواند حق را از باطل تشخیص دهد...

با خواندن سوره نصر حسی در شما به وجود می آید که اگر به تفاسیر مراجعه کرده باشید، بیشتر به موضوع شان نزول آیه پرداخته اند که فتح مکه در صدر اسلام است ولی حتی اگه با توجه به اختلافاتی که در این زمینه است این مطلب صحیح باشه باید دید پیام این سوره مبارکه برای ما در این زمان چیست؟اگه خالق مهربون من این کتاب را برای سعادت دنیا وآخرت من نازل کرده باید بتوانم در زندگیم کاربردیش کنم ؟نه اینکه فقط آن را بخوانم و ثواب ببرم ویا نهایتا به دانستن شان نزولش بسنده کنم.
این سوره خطاب به پیامبر اکرم (صلی الله علیه) می فرماید :ای رسول ما ،هنگامیکه یاری خدا وپیروزی فرا رسد وببینی که مردم گروه گروه به دین خدا در می آیند پروردگارت را تسبیح گوی همراه با ستایش او و از وی مغفرت بخواه که او بسیار توبه پذیر است.
شاید اینطور احساس شود که شکست بیشتر از پیروزی احتیاج به ظرفیت وسعه صدر دارد واین موضوع باعث غفلت ما از وظایفمان در زمان پیروزی شویم .در حالیکه بعضی وقتها در چنین مواقعی بیشتر باید حواسمون جمع باشه ...

سوره مبارکه توحید که به نامهای اخلاص، صمد، قل هو الله احد، نسبة الرب، احد المشقشقتان نیز خوانده شد مکی است و طبق جدول معتبر ترتیب نزول بعد از سوره ناس و پیش از سوره نجم نازل شده و بیست و دومین سوره فرود آمده از آسمان وحی است.

این سوره مبارکه خدای متعالی را وصف می‌کند: به احدیت ذات و نیازمندی همه ماسوا به او در تمام شئون وجودی، بدون اینکه شریکی در ذات و صفات و افعال داشته باشد؛ و این همان توحید ویژه قرآن کریم است و همه معارف دین مبین اسلام بر آن مبتنی است.

این سوره در چهار آیه کوتاه چنان توصیفى از یگانگى خدا کرده است که نیاز به اضافه ندارد.

بر این اساس غرض محوری سوره «توحید» است، یعنی با القای توحید به مخاطب خود، او را موحد و مخلص می‌کند...   

دریافت
حجم: 15 مگابایت

رسولُ اللّه ِ صلى الله علیه و آله :

 علَیکُم بالقرآنِ، فاتَّخِذُوهُ إماما و قائدا

 بر شما باد قرآن، آن را پیشوا و راهبر خود کنید.

 کنز العمّال : ٤٠٢٩.

تدبر به معنای عمیق و ژرف اندیشی و عاقبت اندیشی است. در قرآن مجید این واژه چهار بار در مورد قرآن به کار رفته است:

  1. (افلا یتدبرون القرآن و لو کان من عند غیرالله لوجدوا فیه اختلافاً کثیراً); آیا درباره قرآن نمی‏ اندیشید؟ اگر از سوی غیر خدا بود، اختلاف فراوانی در آن می‏ یافتند.

  2. (افلم یدبروا القول); آیا آنان در این گفتار نیندیشیدند؟

  3. (افلا یتدبرون القران ام علی قلوب اقفال‏ها); آیا آنها در قرآن تدبر نمی‏ کنند، یا بر دل‏هایشان قفل نهاده شده است؟

 4. (کتاب انزلناه الیک مبارک لیتدبروا آیاته و لیتذکر اولوالالباب); این کتابی است پر برکت که بر تو نازل کردیم تا در آیات آن تدبر کنند و خردمندان متذکر شوند.

  از دقت در این آیات روشن می ‏شود که الهی بودن قرآن بدون تدبر در آن معلوم نخواهد شد، و بدون تدبر در قرآن نمی ‏توان از ذخایر بی‏ کران و پر خیر و برکت کلام خدا بهره‏ ای جست، و از ظلمات شک و تردید و حیرت و سرگردانی خود را رهانید، و به ایمانی راسخ و یقینی استوار دست یافت.

  همچنین بدون اندیشه و ژرف و عمیق نگری در قرآن، عمق آیات را نمی‏ توان دریافت، و به حقایق شگفت‏ انگیزش پی برد، تدبر در قرآن دارای زمینه‏ ها، شرایط، اصول و قوانین و شیوه‏ ها و مراحلی است که دانشمندان در این‏باره به طور مفصل سخن گفته‏ اند.

  فضیلت هر کاری در خوب اندیشیدن و تدبر در آن است. از علی بن موسی الرضا(ع) به نقل از جدش آمده است که تدبر هم ردیف و همراه و بلکه در مرتبه اعلی از خشوع قلب و صفای باطنی و نشاط روحانی و معنوی است.

  این نیز مسلم است که ذکر بی‏ فکر و تدبر لقلقه زبانی بیش نیست و آنچه ما را به فلاح و رستگاری می‏ رساند همان ذکر آمیخته با تفکر و تدبر در جمیع حالات است اصولاً ذکر و تفکر سبب می‏ شود که یاد خدا در اعماق جان انسان رسوخ کند و ریشه‏ های غفلت و بی‏ خبری که عامل اصلی هر گونه گناه است بسوزاند و انسان را در مسیر فلاح و رستگاری قرار دهد.

تدبر در قرآن است فهم منسجم قرآن و سوره های آن می باشد، و برای تدبر در هر سوره باید به مجموع آیات سوره توجه کرد و به مقصود گوینده دست یافت. این امر مهم،  حتما باید از تنگنای سلایق شخصی عبور کرده و در شاهراه قانون و ضابطه عقلایی صورت  بگیرد و بستر محکم این شاهراه چیزی جز ظاهر قرآن کریم نیست. آری، تدبر هر سوره، فهم قانونمند سیاقی و مقایسه­ای آیات سوره و به دیگر بیان، فهم مجموعی آیات آن است.

در این ماه گرانقدر قصد داریم تا با فایلهای صوتی تدبر در قرآن که توسط استاد ارجمند سرکار خانم قربانی در مؤسسه برگزار گردیده به تدبر در کلام الهی بپردازیم :