هدایت مصدر «هدی – یهدی » بمعنای راهنمایی کردن و ارشاد نمودن است. به کسی که مدیر کاروان است هادی راهنما ومرشد می گویند.

 هدایت به دو معنا بکار می رود:۱- ارائه طریق 2- ایصال به مطلوب.

برای اینکه بدانیم هدایت مدنظر آیه کریمه کدام است باید بدانیم که جنس هدایت درچهار وجه منحصر است.

1- هدایت تکوینی که همان افاضات نیروها واحساساتی است که خداوند برای  راهنمایی بشر به انسانها، عطا فرمود، وهر موجودی باجنس مخصوص خود می تواند راه استفاده از طبیعت را بطور فطری بدست آورد که قرآن می فرماید: «ربنا الذی اعطی کلّ شیءُ خلقَه ثم هدی» 

2- نصب راهنماها وچراغ هایی که از سوی خداوند برای تشخیص حق از باطل قرار داده شده که فرمود:«وهدیناه النجدین» که خداوند با قرار دادن ابزار هدایت بشر را به دو راه خیر وشر راهنمایی کرده است. وهر آدمی با در دست داشتن این  چراغها، به خوبی می تواند حق را از باطل تشخیص دهد...