تلاوت صفحه 440 :

قطره ای از دریای بیکران کلام الهی :

آیه شماره 12  از سوره مبارکه یونس
 وَإِذَا مَسَّ الإِنسَانَ الضُّرُّ دَعَانَا لِجَنبِهِ أَوْ قَاعِدًا أَوْ قَآئِمًا فَلَمَّا کَشَفْنَا عَنْهُ ضُرَّهُ مَرَّ کَأَن لَّمْ یَدْعُنَا إِلَى ضُرٍّ مَّسَّهُ کَذَلِکَ زُیِّنَ لِلْمُسْرِفِینَ مَا کَانُواْ یَعْمَلُونَ
و چون انسان را آسیبى رسد ما را به پهلو خوابیده یا نشسته یا ایستاده مى‏ خواند و چون گرفتاریش را برطرف کنیم چنان مى ‏رود که گویى ما را براى گرفتاریى که به او رسیده نخوانده است این گونه براى اسرافکاران آنچه انجام مى‏ دادند زینت داده شده است
نکات تفسیری :

1- ایمان به خداوند، در عمق روح انسان عجین شده و حوادث تلخ، عامل بیدارى این وجدان وفطرت خداجوى اوست. «مسّ الانسان الضّر دعانا»
2- آنان که دعا و نیایش موسمى دارند، مورد انتقاد وکارشان بى‏ ارزش است. «مس الانسان الضّر دعانا»
3- دعا در هر حال جایز است؛ ایستاده، نشسته یا خوابیده. «جنبه، قاعداً، قائماً»
4- نیایش خالصانه، سبب رفع گرفتارى است. «دعانا... کشفنا»
5- هر کس در رفاه، غافل و در گرفتارى دعا کند، مسرف است. «مسّ الانسان الضّر دعانا... فلمّا کشفنا عنه مرّ... زیّن للمسرفین»

در فراز ابتدایی خطبه اول نهج البلاغه حضرت امیرالمؤمنین علیه السلام  به توصیف خلق عالم توسط باریتعالی می پردازد :

حضرت امام در توضیح نسبت دادن تردید به خدا می فرماید : آنچه که مؤمن دارد در یک افق بالاتری از خداست پس اکراه مؤمن در واقع اکراه خداست و این اکراه تردید نامیده شده است.یعنی از نگاه عرفان همه عالم محضر خداست پس هر فعلی که در عالم باشد منسوب به خدا می شود.اکراه مؤمن از مرگ هم در افق بالاتر به خدا منسوب می شود چنانچه نماز خواندن او هم با اینکه با اختیار صد در صد صورت می گیرد ، کار خداست....(حدیث 34) :

تلاوت صفحه 439 :

آیه شماره 10  از سوره مبارکه یونس
 دَعْوَاهُمْ فِیهَا سُبْحَانَکَ اللَّهُمَّ وَتَحِیَّتُهُمْ فِیهَا سَلاَمٌ وَآخِرُ دَعْوَاهُمْ أَنِ الْحَمْدُ لِلّهِ رَبِّ الْعَالَمِینَ
نیایش آنان در آنجا سبحانک اللهم [=خدایا تو پاک و منزهى] و درودشان در آنجا سلام است و پایان نیایش آنان این است که الحمد لله رب العالمین [=ستایش ویژه پروردگار جهانیان است]
نکات تفسیری :

1- یاد خدا تنها در دنیا نیست، آخرت هم جاى ذکر الهى است. «سبحانک اللّهم»
2- انسان به جایى مى‏ رسد که دعا و خواسته‏ اش هم تمجید پروردگار مى‏ شود. «دعواهم فیها سبحانک» و این تسبیح وتمجید آنان را کامیاب مى‏ سازد.
3- مؤمنان، در برابر صفات الهى مى‏ گویند: «سبحانک»، در برابر سایر مؤمنان مى‏ گویند:«سلام» ودر مقابل کامیابى از نعمت‏هاى الهى مى‏ گویند:«الحمدللَّه»
4- مؤمن، عاشق خداست. بهشت ولذّت‏هاى بهشتى هم او را از یاد محبوب باز نمى‏ دارد، بلکه در همه چیز، لطف و قدرت خدا را مى‏ بیند. «سبحانک اللّهم، الحمد للّه»
5 - آغاز سخن مؤمنان با «سبحان اللّه» وپایان آن با «الحمدللَّه» مى ‏باشد. (از عبارت «آخر دعواهم ان الحمدللَّه» استفاده مى‏ شود که اوّل سخن آنان «سبحانک الّلهم» است)

تلاوت صفحه 438 :

قطره ای از دریای بیکران کلام الهی :

آیه شماره 73  از سوره مبارکه مومنون
 إِنَّکَ لَتَدْعُوهُمْ إِلىَ‏ صِرَاطٍ مُّسْتَقِیمٍ
بطور قطع و یقین، تو آنان را به راه راست دعوت می‏کنی.
نکات تفسیری :

پیامبر، منادى راه درست است. «انّک لتدعوهم الى صراط مستقیم»

سوره حشر (قسمت اول ):

تاریخ اسلام از همان آغاز با توطئه هاى یهود آمیخته شده بود و در بسیارى از حوادث دردناک آنها را داخل صحنi یا در پشت صحنه مشاهده می کنیم. امروز نیز در بیشتر توطئه هاى ضد اسلامى یهود را در صحنه و یا در پشت صحنه مشاهده می کنیم و این عبرتى است براى صاحبان بصیرت! و همانگونه که تاریخ پیغمبر اکرم(ص) نشان مى دهد تنها طریق دفع آنان برخورد قاطعانه است، به خصوص «صهیونیستها» که در منطقشان هیچگونه مدارا و عدل و انصاف نیست، زبانشان زور است، و جز با زور و قدرت نمى توان با آنها سخن گفت، ولى با این حال از مؤمنان راستین بیش از هر چیز مى ترسند، و اگر مسلمانان امروز همانند یاران پیامبر(ص) از ایمان و استقامت و قاطعیت کافى برخوردار باشند ترس و وحشت آنها بر دل هاى این دشمنان خونخوار چیره می شود، و مى توان با همین لشکر الهى آنها را از زمینه اى اشغال شده بیرون راند و این درسى است که رسول اللَّه (ص) در چهارده قرن قبل به ما داده است.

برای دریافت فایل صوتی اینجا کلیک کنید.
حجم: 11.5 مگابایت

تلاوت صفحه 437 :

آیه شماره 9  از سوره مبارکه یونس
 إِنَّ الَّذِینَ آمَنُواْ وَعَمِلُواْ الصَّالِحَاتِ یَهْدِیهِمْ رَبُّهُمْ بِإِیمَانِهِمْ تَجْرِی مِن تَحْتِهِمُ الأَنْهَارُ فِی جَنَّاتِ النَّعِیمِ
کسانى که ایمان آورده و کارهاى شایسته کرده‏ اند پروردگارشان به پاس ایمانشان آنان را هدایت مى‏ کند به باغهاى [پر ناز و] نعمت که از زیر {پاى} آنان نهرها روان خواهد بود {در خواهند آمد}
نکات تفسیری :

1- زمینه‏ ى هدایت الهى را باید خود ایجاد کنیم. «یهدیهم ربّهم ‏بایمانهم»
2- در مقایسه بین ایمان و عمل، ایمان محور است. «یهدیهم ربّهم ‏بایمانهم» و نفرمود: «بایمانهم و عملهم»
3 - هدایت خدا نسبت به مؤمنان، مطلق وفراگیر است. «یهدیهم» مطلق است.
4- ربوبیّت خداوند، سبب دستگیرى دائمى او از مؤمنان است. «یهدیهم ربّهم»
5- نهرهاى بهشتى، نه تنها از زیر درختان، بلکه از زیر خانه‏ هاى بهشتى نیز جارى است. «من تحتهم الأنهار»

تلاوت صفحه 436 :

قطره ای از دریای بیکران کلام الهی :

آیه شماره 7  از سوره مبارکه یونس
 إَنَّ الَّذِینَ لاَ یَرْجُونَ لِقَاءنَا وَرَضُواْ بِالْحَیاةِ الدُّنْیَا وَاطْمَأَنُّواْ بِهَا وَالَّذِینَ هُمْ عَنْ آیَاتِنَا غَافِلُونَ
کسانى که امید به دیدار ما ندارند و به زندگى دنیا دل خوش کرده و بدان اطمینان یافته‏ اند و کسانى که از آیات ما غافلند
نکات تفسیری :

1-امید و یأس، در اصلاح و افساد انسان، نقش مؤثّرى دارد. «لایرجون لقاءنا»
2- انسان، هر چه بیشتر از قیامت غافل و مأیوس شود، دنیاگراتر مى‏ شود. پس معتقدان به قیامت نباید دنیاگرا باشند.«لایرجون لقاءنا ورضوا بالحیوة الدنیا»
3- اطمینان واقعى تنها با یاد خداست و دنیا، آرام‏ بخش کاذب آن هم براى غافلان است. «اطمأنّوا بها... غافلون»

تلاوت صفحه 435 :

قطره ای از دریای بیکران کلام الهی :

آیه شماره 61  از سوره مبارکه مومنون
 أُوْلَئکَ یُسَارِعُونَ فىِ الخْیراتِ وَ هُمْ لهَا سَابِقُونَ
(آری) چنین کسانی در خیرات سرعت می‏ کنند و از دیگران پیشی می‏ گیرند (و مشمول عنایات ما هستند).
نکات تفسیری :

1- نشانه‏ ى ایمان واقعى، سرعت دائمى در کارهاى خیر است. («یسارعون» فعل مضارع، رمز استمرار است)
2- سرعت و سبقت در کار خیر، یک ارزش است. «یُسارعون فى الخیرات»

حجاب و عفاف

حضرت زهرا(س) الگوى یک بانوى اسلامى است. او حتی خود را بر نامحرم نابینا می پوشاند.

على (ع) می فرماید: نزد پیامبر بودیم و او در منبر بود ٬پرسید: به من خبر دهید و بگوئید چه چیز براى زن از همه چیز بهتر است؟ هر کس سخنى گفت و به نتیجه اى منجر نشد. مردم درمانده و متفرق شدند. من به نزد فاطمه آمدم و سؤال پیامبر را تکرار کردم. فاطمه فرمود: بهترین چیز براى زن این است که او مردى را نبینند و مردى هم او را نبیند.

حضرت فاطمه(س) حتی الامکان از ظاهر شدن در انظار عمومی اجتناب می کرد اما این بدان معنی نبود که در مواقع حساس و لازم از انجام وظیفه خود شانه خالی کند.

ابن ابی الحدید از واقدی نقل می کند که پس از جنگ احد فاطمه (س) با گروهی از زنان مدینه از خانه خارج شد و چون چهره مجروح پدرش را دید او را در آغوش گرفت و خون از صورت مبارکش پاک کرد؛ سپس آبی فراهم نمود و خونهای چهره رسول خدا را شست و شمشیر او را پاک کرد.

همچنین می نویسد :زنانی که از مدینه آمده بودند چهارده نفر بودند که زهرا(س) یکی از آنان بود و آب و نان با خود به جبهه برده و در کنار رزمندگان از مجروحین پرستاری می کردند.

همچنین علی (ع) نقل می کند:ما بهمراه پیامبر (ص) در جریان حفر خندق بودیم که فاطمه (س) با تکه نانی نزد پیامبر (ص) آمد و آن را به خدمت او برد . پیامبر (ص) فرمود : این چیست فاطمه عرض کرد: از نانی است که برای دو فرزندم پختم ، این تکه آن را برای شما آوردم. پیامبر (ص) فرمود: دخترم ! این اولین غذایی است که بعد از سه روز وارد دهان پدرت می شود.

از مهمترین و بارزترین قله های زندگی بانوی بزرگ اسلام حضرت فاطمه زهرا(س) دفاع ایشان از حریم ولایت امیرمومنان علی (ع) و خطبه فدکیه آن حضرت است. که سرانجام آن حضرت در راه دفاع از ولایت مجروح شده، نوزادش محسن(ع) را سقط کرده و به شهادت رسید.