... وقتی صحبتهای حضرت بانو تمام شد ابوبکر بن ابو قحافه در مقام پاسخگویی برآمد. اقدام ابوبکر اشتباه بزرگی برای رئیس دولت کودتا به حساب می آید . برای اینکه ابتدا تا انتهای کلام بانو را که بررسی می کنید، هرگز شخص خاصّی را به صورت صریح مخاطب قرار نداد اگر چه طرح غصب فدک و امر ولایت امیر المؤمنین به خودی خود روشنگر و هدایتگر بود. اما این ابوبکر بود که با صراحت و روشنی به همه اهل مسجد و آیندگان تاریخ تفهیم کرد که "حرف اصلی سخنان افشاگرانه دختر پیغمبر منم!" چون اهل تاریخ خیلی با تاریخ کلاهبرداری کرده اند و خیلی از حقایق تاریخی را جعل کردند ... اگر ابوبکر وارد عمل نمی شد و صحبت نمی کرد قطع بدانید که این خط را تحریف می کردند. ولی وقتی ایستاد به مردم نشان داد که با من است . نه به آن مردم به آینده تاریخ هم گفت حرف دختر پیامبر با من است . امّا ....

آیات هشتم ونهم سوره ممتحنه مهمترین آیات پیرامون سیاست خارجی مملکت اسلامی است وظیفه ما را در تعامل با کفار و کسانی که دین ما را قبول ندارند بیان می کند. در این آیات دشمنان اسلام و کافران به دو گروه تقسیم شده اند:

الف( کافران حربى که با مسلمانان پیکار و آنان را از خانه هایشان اخراج کردند و یا افرادى که به این دشمنان کمک کردند و دشمنى خود را با اسلام و مسلمانان آشکار نموده اند. در این صورت مسلمانان وظیفه دارند که هرگونه رابطه ى دوستانه را با این کافران حربى قطع کنند.

ب( کافران غیر حربى که با مسلمانان کارى نداشتند و اقدام به جنگ و تبعید و آزار مسلمانان نمی کردند و حتى گروهى از آنان پیمان صلح با مسلمانان بستند.

تلاوت صفحه 388:

آیه شماره 39  از سوره مبارکه طه
 أَنِ اقْذِفِیهِ فىِ التَّابُوتِ فَاقْذِفِیهِ فىِ الْیَمّ‏ِ فَلْیُلْقِهِ الْیَمُّ بِالسَّاحِلِ یَأْخُذْهُ عَدُوٌّ لىّ‏ِ وَ عَدُوٌّ لَّهُ وَ أَلْقَیْتُ عَلَیْکَ محَبَّةً مِّنىّ‏ِ وَ لِتُصْنَعَ عَلىَ‏ عَیْنىِ
که: «او را در صندوقی بیفکن، و آن صندوق را به دریا بینداز، تا دریا آن را به ساحل افکند; و دشمن من و دشمن او، آن را برگیرد!» و من محبتی از خودم بر تو افکندم، تا در برابر دیدگان ( علم) من، ساخته شوی (و پرورش یابی)!
نکات تفسیری :

1- دریا نیز همچون تمام هستى، تحت امر الهى است. «فلیلقه الیمّ بالساحل»
2- تکرار کلمه «عدّو» نشانه عمق عداوت طاغوت نسبت به فرستادگان الهى است. «عدوٌّ لى و عدوٌّ له»
3- عدو شود سبب خیر، اگر خدا خواهد. «یأخذه عدوٌّ لى و عدوٌّ له»
4- محبوبیّت یکى از الطاف الهى است. آنکه دلها از اوست، محبّت نیز از اوست. «محبّة منّى»
5- اولیاى خدا، تحت نظر و تربیت ویژه‏ ى پروردگار قرار دارند. «على عینى»

زینت مولود کعبه  در دامن میوه ی بهشت خدا  در حال درخشش است .

در دامن دو دریای به هم پیوسته ی نبوت و امامت دختری متولد می شود که گوهر امامت در حفظ خویش انتظارش را میکشد .

در خانه ی علی و فاطمه دختری طلوع می کند که از تلاقی  لبخند و اشگ، شادی و حزن، تصویری شگفت می آفریند تصویری که 56 سال بعد کربلا آن را تفسیر می کند

انتظار فراق به لبخند وصال چهره ی زهرا را زهرایی می کند.

پیامبر از سفر باز آمده است گویا تمام خستگی راه را با دیدن چهره ی نوزاد فاطمه  فراموش می کند و خطاب به زهرا می فرماید نامش را زینب بگذارید. یعنی درخت پر ثمری که خلق و خوی دو دریای وجود علی و فاطمه را در خود جمع کرده است.

پیامبر در آیینه ی علم لدنی صبری را در او می نگرد که تداعی کننده ی اعجاز و کرامت است.

زینب مگو حیدری کلام و فاطمی کمال .

زینب مگو نگاه بان گوهر یکدانه ی امامت.

 زینب مگو کوه صبر و استقامت .

تولد زینب نیست تولد صبرهمه ی برگزیدگان خداست.

تولد ذوالفقار دیگر علی در کربلا و کوفه و شام است.

تولد زبان علی در حنجره ی خشمگین و غمبار زهرایی دیگر است

 آری تولد زینب است

زینب زینب است همانگونه که فاطمه فاطمه است

سلام بر صبر و سلام بر زینب

سلام بر درایت و کیاست و سلام بر زینب

سلام بر عبادت و سلام بر زینب

سلام بر شجاعت و ابهت و حیا و عفت ، و سلام بر زینب .سلام بر فصاحت و بلاغت و سلام بر زینب .

خورشید روی تو شرف مشرقین شد                                    یک نیمه ات حسن شد و نیمت حسین شد

ای ماورای حد تصور کمال تو                                                                 بالاتر از پریدن جبریل ، بال تو

از مادری چنین، چنین دختری شود                                   هم خوش به حال فاطمه هم خوش به حال تو

غیر از حسین فاطمه ، چیزی ندیده ایم                                                     در انعکاس آینه های زلال تو

نزدیک سایه های عبورت نمی شویم                                                  نامحرمان عشق کجا و خیال تو؟!

ازگوشه های چشم توساحل درست شد                                        محض خدا پای تو محمل درست شد

در قرآن آیه مهمی داریم که ممکن است اینگونه برداشت شود که هر چه که نفع دارد آن برحق است.(آیه 17 سوره رعد) :"خدا از آسمان آبی نازل کرد که در هر رودی به قدر وسعت و ظرفیتش سیل آب جاری شد و بر روی سیل کفی برآمد چنانچه فلزاتی را نیز که برای تجمّل و زینت یا برای اثاث و ظروف در آتش ذوب کنند مثل آب کفی برآورد خدا به مثل این برای حق و باطل مثل می زند که آن کف به زودی نابود می شود و امّا آن آب و فلز که به خیر و منفعت مردم است مدتی در زمین درنگ می کند. خدا مثل ها را برای فهم به این روشنی بیان می کند." ممکن است برخی تصور کنند که آنچه که نفع دارد و باقی می ماند حق است ولی آنچه که مثل کف است و از بین می رود باطل است . آیه می گوید هر چیزی که حق باشد نافع هم هست. ولی آیا هر چیزی که ماندگار باشد حق است ؟؟؟؟

دریافت فایل PDFجلسه چهارم تفسیر موضوعی