تلاوت صفحه 591 :

آیه شماره 16  از سوره مبارکه عنکبوت
 وَ إِبْرَاهِیمَ إِذْ قَالَ لِقَوْمِهِ اعْبُدُواْ اللَّهَ وَ اتَّقُوهُ ذَالِکُمْ خَیرٌْ لَّکُمْ إِن کُنتُمْ تَعْلَمُونَ
ما ابراهیم را (نیز) فرستادیم، هنگامی که به قومش گفت: «خدا را پرستش کنید و از (عذاب) او بپرهیزید که این برای شما بهتر است اگر بدانید!
نکات تفسیری :

1- توحید و تقوا، سرلوحه‏ ى برنامه‏ ى انبیاست. «اعبدوا اللّه واتقّوه»
2- عبادت بدون تقوا کارساز نیست. «اعبدوا اللّه واتقّوه»
3- دستیابى به خیر، در گرو خداپرستى و تقواست. «اعبدوا اللّه واتقّوه ذلکم خیر»

چشم داشت به جا و منطقی
پیامبر خدا (صلّی الله علیه و آله و سلّم) و سلّم می فرماید: «لا یحل للمراة ان تتکلف زوجها فوق طاقته؛

برای زن جایز نیست که شوهرش را به بیش از توانایی اش مجبور کند».

باز هم عرفه، با همه راز و رمزهایش از راه رسید؛

روزى پر از شور و شیدایى و شناخت؛

روز خوشه‏چینى بندگان از پهن دشت معرفت الهى؛

روزى که نگاه قلب‏ها، بیش از همیشه به آسمان است؛

روز چشم‏هاى بارانى و نیازهاى آسمانى.

آرى، عرفه، روز بازگشت عارفانه است از کج‏راهه گمراهى و تاریکى، به شاه‏راه هدایت و نور...
اگرچه دیر...؛ ولى آمدم...

چه ‏قدر شیرین است ساعت‏ها در بر دوست نشستن و زمزمه «الهى الهى» بر لب داشتن؛

ساعت‏ها بر کرانه اقیانوس معرفت دعاى عرفه نشستن و پاى در خنکاى آب زلالش شُستن!

چه‏ قدر زیباست بازگشت همگانى بندگان فرارى به آغوش مهربان خدایى که همه را خواهد پذیرفت؛ مگر نه آنکه خود فرموده: «اگر روى گردانان از من شدت شوق مرا به بازگشت‏شان مى‏ دانستند، از نهایت شعف جان مى ‏دادند»؟!
الهى! این کهکشان بى‏ نهایت رحمت تو و این بندگان کوچک شرمسار؛

شاید دیر آمده ‏ام، ولى آمده ‏ام.

به زلال اشک‏هاى جارى بندگان صالحت در صحراى عرفات قسم، ما دور افتادگان از حریم عشق و عرفان را بپذیر

"آمین یا رب العالمین"

شادی روح شهدای فاجعه منا : "اللهم صل علی محمد و آل محمد و عجّل فرجهم"

تلاوت صفحه 590 :

قطره ای از دریای بیکران کلام الهی :

آیه شماره 14  از سوره مبارکه عنکبوت
 وَ لَقَدْ أَرْسَلْنَا نُوحًا إِلىَ‏ قَوْمِهِ فَلَبِثَ فِیهِمْ أَلْفَ سَنَةٍ إِلَّا خَمْسِینَ عَامًا فَأَخَذَهُمُ الطُّوفَانُ وَ هُمْ ظَلِمُونَ
و ما نوح را بسوی قومش فرستادیم; و او را در میان آنان هزار سال مگر پنجاه سال، درنگ کرد; اما سرانجام طوفان و سیلاب آنان را فراگرفت در حالی که ظالم بودند.
نکات تفسیری :

1- قرآن، با بیان عمر طولانى انسان، آن را محال نمى‏ داند. «الف سنة ...»
2 - اگر قابلیّت و آمادگى پذیرش نباشد، هزار سال تبلیغ هم اثرى ندارد. «الف سنة الاّ خمسین عاما»
3- در تربیت و تبلیغ، صبر و پایدارى لازم است. «الف سنة الاّخمسین عاماً» این آیه پایدارى نوح‏ علیه السلام و سرسختى‏ مردم را نشان دهد.»
4 - بى‏ توجّهى به پیام انبیا، ظلم است و ظلم، کلید قهر الهى است. «فاخذهم الطّوفان و هم ظالمون»

چگونه می توانی او را غمگین ببینی؟
امام صادق (علیه السّلام) می فرماید: «. . . سعیدة سعیدة امراة تکرم زوجها ولا تؤذیه وتطیعه فی جمیع احواله؛

خوشا به سعادت و خوشا به سعادت آن زنی باد که شوهرش را بزرگ دارد و به او آزار نرساند و همیشه از شوهرش فرمانبری کند».

تلاوت صفحه 589 :

قطره ای از دریای بیکران کلام الهی :

آیه شماره 20  از سوره مبارکه فرقان
 وَ مَا أَرْسَلْنَا قَبْلَکَ مِنَ الْمُرْسَلِینَ إِلَّا إِنَّهُمْ لَیَأْکلُُونَ الطَّعَامَ وَ یَمْشُونَ فىِ الْأَسْوَاقِ وَ جَعَلْنَا بَعْضَکُمْ لِبَعْضٍ فِتْنَةً أَ تَصْبرُِونَ وَ کَانَ رَبُّکَ بَصِیرًا
ما هیچ یک از رسولان را پیش از تو نفرستادیم مگر اینکه غذا می‏ خوردند و در بازارها راه می‏رفتند; و بعضی از شما را وسیله امتحان بعضی دیگر قراردادیم، آیا صبر و شکیبایی می‏ کنید (و از عهده امتحان برمی‏ آیید)؟! و پروردگار تو همواره بصیر و بینا بوده است.
نکات تفسیری :

1- تمام انبیا، زندگى مردمى داشتند. «لیأکلون الطعام و یمشون ...»
2- مربّى باید با مردم حشر و نشر داشته باشد. «یمشون فى‏الاسواق»
3- در آزمایش‏هاى الهى، مسأله‏ اى براى خداوند کشف نمى‏ شود، زیرا او به همه چیز آگاه است. «و کان ربّک بصیرا» (آزمایش ‏هاى او براى شکوفا شدن خصلت‏هاى درونى انسان است، زیرا کیفر و پاداش بر اساس بروز و ظهور خصلت‏ها است.)
4- علم به این که زیر نظر خداوند هستیم، عامل پیداش صبر است. «أتَصبرون و کان ربّک بصیرا»

اذیت نکن
پیامبر خدا (صلّی الله علیه و آله و سلّم) می فرماید: «من کان له امراة تؤذیه لم یقبل الله صلاتها ولا حسنة من عملها حتی تعینه وترضیه وان صامت الدهر وقامت واعتقت الرقاب وانفقت الاموال فی سبیل الله وکانت اول من ترد النار ثم قال: وعلی الرجل مثل ذلک الوزر والعذاب اذا کان لها مؤذیا ظالما؛

کسی که زنی دارد که [آن زن] به او آزار می رساند، خداوند نماز و کارهای نیک زن را نمی پذیرد تا اینکه به مرد کمک و او را راضی کند، اگر چه این زن تمام عمر را روزه بگیرد و نماز بخواند و بندگان را آزاد و دارایی [اش] را در راه خدا انفاق کند. این زن نخستین کسی است که وارد آتش جهنم می شود . سپس حضرت فرمودند: مرد نیز چنین گناه و عذابی دارد اگر زنش را آزار رساند و [به او] ستم کند».

تلاوت صفحه 588 :

قطره ای از دریای بیکران کلام الهی :

آیه شماره 32  از سوره مبارکه نور
 وَ أَنْکِحُوا الْأَیامى‏ مِنْکُمْ وَ الصَّالِحینَ مِنْ عِبادِکُمْ وَ إِمائِکُمْ إِنْ یَکُونُوا فُقَراءَ یُغْنِهِمُ اللَّهُ مِنْ فَضْلِهِ وَ اللَّهُ واسِعٌ عَلیمٌ
مردان و زنان بى‏ همسر خود را همسر دهید، همچنین غلامان و کنیزان صالح و درستکارتان را؛ اگر فقیر و تنگدست باشند، خداوند از فضل خود آنان را بى‏ نیاز مى ‏سازد؛ خداوند گشایش ‏دهنده و آگاه است!
نکات تفسیری :

1- خانواده و جامعه، مسئول ازدواج افراد بى‏ همسر است. «و اَنکِحوا»
2- لازم نیست خواستگارى، از طرف خاصّى باشد، هر یک از طرفین ازدواج مى‏ توانند پیش قدم شوند. «و اَنکحوا»
3- تنها سفارش به ترک نگاه حرام، کافى نیست، براى ازدواج جوانان باید اقدام کرد. «یَغضّوا، یَغضُضن، انکحوا»
4 - در تأمین نیازهاى جنسى، فرقى میان انسان‏ها نیست. (زن، مرد، غلام و کنیز) «منکم، عبادکم، امائکم»
5- خداوند، تأمین زندگى عروس و داماد را وعده داده است و ازدواج، وسیله وسعت و برکت زندگى است. «یغنهم اللّه»

کسی که بود شکافنده‌ی تمام علوم                              هزار حیف که از زهر کینه شد مسموم
سر تو باد سلامت یا رسول ‌الله                                    وصّی پنجم تو کشته شد، ولی مظلوم

این روزها، آسمان مدینه دیگر بار، در پس غروب غم، کز کرده است. بقیع، دوباره سیاه پوشیده است. و باز زخمی عمیق بر جگر شیعه.

این بار، پنجمین ناخدای کشتی ایمان، او که دریا دریا علم، از سینه ‏اش جاری بود و واژه واژه عشق، از نگاهش سرازیر، او که از کلامش وحی می‏ جوشید و از زبانش باران حدیث می‏ بارید، چهره در خاک کشیده است؛ مظلوم و غریب.

نمی ‏دانم چرا سرنوشت اهل‏ بیت ‏رسول صلی‏ الله ‏علیه‏ و ‏آله ‏و سلم را با اشک و خون گره زده ‏اند؟

کوچک بودی که عطش و آتش کربلای بزرگ جدت را دیدی و با آن نگاه کودکانه گریستی؛ آن هنگام که پدرانت را تشنه کام به خاک و خون کشیدند.

سر حسین علیه‏ السلام را بر فراز نیزه‏ ها به تماشا نشستی، تا به وقتش مراسم مرثیه خوانی صحرای عرفات را برای افشاگری بنی امیه وصیت کنی. ماندی تا دردها را روایت کنی و حدیث زخم بگویی.

فقه، تا همیشه وام‏دار روایت توست. دین، تا هماره مدیون مجاهدت توست.

و حالا، این تویی که در آغوش پدر سجاده نشینت در گوشه‏ ی بقیع، آرام گرفته‏ ای.

دیگر مدینه صدای نافذ تو را نخواهد شنید.

از این پس، مردم، آرزوی شنیدن فریاد فتوای تو را به گور خواهند برد.

از این پس، هیچ اشکی نخواهد ریخت؛ مگر در پای مظلومیت تو.

از این پس، هیچ آهی از دل بر نخواهد خاست؛ مگر در نفرین آنان که جانت را به زهر کینه ستاندند.

از این پس، همه‏ ی مرثیه‏ ها، اندوه تو را به سوگ می‏ نشینند.

اینک با این چشم گریان، با این دل آتشین و بی‏کران اندوه، با این جان سوخته و این جهان ماتم، چه کنیم؟! با این روزهای تیره‏ تر از شب چه بگوییم؟!

ای شب! کاش آن فاجعه را در سیاهی دل خود پنهان می‏کردی و بر دل‏هامان، داغی دیگر به امانت نمی ‏گذاشتی!

در مصیبتی چنین جانسوز، تنها راه چاره اشک است؛ اشک، این چراغ روشن دل، که در تاریکی‏ها راه را می‏ نمایاند و درد را به صبوری می‏ خواند. آری! اشک، این یگانه دسته گلی که مزارهای بی‏ شمع و چراغ بقیع را آذین بسته است.

آری! بقیع، این نماد مظلومیت شیعه در همیشه‏ ی تاریخ، زیارتگاه دل‏های عاشقی است که قرار خود را در پس دیوار آن جستجو می‏ کنند؛ آن جا که اشک، اجتناب‏ ناپذیر است و سوختن ناگزیر. و آن هم که یک سالی است با نامردمی آل سعود ، این شجره خبیثه از شیعیان ایران دریغ داشته شده! 

 یا صاحب الزمان سرت سلامت ، آقا! می شود امسال بجای ما در بقیع زیارتنامه بخوانی!

به امید روزی که با سقوط این شجره ملعونه بتوانیم مزار با خاک یکسان امام باقر علیه‏ السلام را، با نم‏ نم باران چشم‏هایمان، به طواف بنشینیم. زیارت نامه‏ ی سراسر خون فرزندان رسول اللّه صلی‏ الله‏ علیه‏ و‏ آله‏ و سلم را، با آه آتشین، ترجیع ‏وار زمزمه کنیم و در التهاب خاکستری رنگ فراق امامان مظلوممان بسوزیم.
.

رضایت و شفاعت
امام باقر (علیه السّلام) می فرماید: «لا شفیع للمراة انجح عند ربّها من رضا زوجها؛

برای زن هیچ شفیعی نزد پروردگارش به اندازه رضایت شوهرش سودمندتر نیست».