تلاوت صفحه 587 :

آیه شماره 37  از سوره مبارکه حج
 لَنْ یَنالَ اللَّهَ لُحُومُها وَ لا دِماؤُها وَ لکِنْ یَنالُهُ التَّقْوى‏ مِنْکُمْ کَذلِکَ سَخَّرَها لَکُمْ لِتُکَبِّرُوا اللَّهَ عَلى‏ ما هَداکُمْ وَ بَشِّرِ الْمُحْسِنینَ
نه گوشتها و نه خونهاى آنها، هرگز به خدا نمى‏ رسد. آنچه به او مى‏ رسد، تقوا و پرهیزگارى شماست. این گونه خداوند آنها را مسخّر شما ساخته، تا او را بخاطر آنکه شما را هدایت کرده است بزرگ بشمرید؛ و بشارت ده نیکوکاران را
نکات تفسیری :

1- خداوند به تکالیفى که انجام مى‏ دهیم، نیازى ندارد. «لن یَنالَ اللّه لُحومها»
2- در وراى مسائل ظاهرى دین، اهداف والاترى وجود دارد. (به ظاهر دستورات دینى بسنده نکنیم، داشتن اخلاص و روح تعبّد و تسلیم در برابر فرمان خداوند، باطن احکام الهى است). «و لکن یَنالُه التّقوى‏»
3- رابطه‏ ى انسان با خداوند از راه تقواست. «یَنالُه التّقوى‏ منکم»
4- خدا را به بزرگى یادکردن، یک نوع شکر الهى است. «لتکبّروا اللّه على ماهداکم»

لجبازی هرگز
پیامبر خدا (صلّی الله علیه و آله و سلّم) می فرماید: «خیر نسائکم الودود الولود المؤاتیة وشرها اللجوج؛

بهترین زنانتان زنی است که با محبت، فرزندآور و سازگار باشد، و بدترین آنان زنی است که لجباز باشد».

تلاوت صفحه 586 :

آیه شماره 32  از سوره مبارکه حج
 ذلِکَ وَ مَنْ یُعَظِّمْ شَعائِرَ اللَّهِ فَإِنَّها مِنْ تَقْوَى الْقُلُوبِ
این است (مناسک حج)! و هر کس شعائر الهى را بزرگ دارد، این کار نشانه تقواى دلهاست‏
نکات تفسیری :

سرانجام ناسپاسی
امام صادق (علیه السّلام) می فرماید: «ایما امراة قالت لزوجها: ما رایت قط من وجهک خیرا فقد حبط عملها؛

هر زنی به شوهرش بگوید: من از تو هرگز خیری ندیدم، [ثواب] کارش از بین می رود».

تلاوت صفحه 585 :

آیه شماره 132  از سوره مبارکه طه
 وَ أْمُرْ أَهْلَکَ بِالصَّلاةِ وَ اصْطَبِرْ عَلَیْها لا نَسْئَلُکَ رِزْقاً نَحْنُ نَرْزُقُکَ وَ الْعاقِبَةُ لِلتَّقْوى
خانواده خود را به نماز فرمان ده؛ و بر انجام آن شکیبا باش! از تو روزى نمى‏ خواهیم؛ (بلکه) ما به تو روزى مى‏ دهیم؛ و عاقبت نیک براى تقواست‏.
نکات تفسیری :

1- رهبر جامعه ‏ى اسلامى نباید از خانواده خود غافل باشد. «وامر اهلک بالصلوة»
2- مرد نسبت به سرنوشت فکرى و دینى خانواده خود مسئول است و تنها رعایت امور مادّى آنان کافى نیست. «وأمر اهلک»
3- موضوع نماز در خانواده داراى اهمیت خاصى است، باید والدین بر آن اصرار کنند.(164) «وأمر اهلک بالصلوة واصطبر علیها»
4- خداوند از عبادت ما سودى نمى ‏برد، ثمره‏ ى آن به خود ما باز مى‏ گردد. «لانسئلک رزقا»
5- سفارش به نیکى‏ ها باید جدّى و همراه بیان آثار باشد. «وامر اهلک... والعاقبة للتّقوى»
6- نماز، زمینه‏ ساز پاکدامنى و تقواست. «وأمر اهلک بالصلوة... والعاقبة للتقوى»
7- حسن عاقبت در سایه ‏ى تقواى الهى است، نه مادّیات. «والعاقبة للتقوى»

از دیگر احادیث توصیه شده به بانوان متأهل کلام رسول خداست:

عطر مهر و محبت
پیامبر خدا (صلّی الله علیه و آله و سلّم) می فرماید: «للرجل علی المراة ان تلزم بیته وتودده وتحبه وتشفقه وتجتنب سخطه وتتبع مرضاته وتوفی بعهده ووعده ؛ حق مرد بر زن این است که [زن] ملازم خانه او باشد، و به شوهرش دوستی و محبت و دلسوزی کند، و از خشم وی دوری گزیند، و آنچه را مورد رضایت اوست انجام دهد، و به پیمان و وعده وی وفادار باشد».

تلاوت صفحه 584 :

آیه شماره 103  از سوره مبارکه کهف
 قُلْ هَلْ نُنَبِّئُکُمْ بِالْأَخْسَرینَ أَعْمالاً الَّذینَ ضَلَّ سَعْیُهُمْ فِی الْحَیاةِ الدُّنْیا وَ هُمْ یَحْسَبُونَ أَنَّهُمْ یُحْسِنُونَ صُنْعاً (
بگو: «آیا به شما خبر دهیم که زیانکارترین (مردم) در کارها، چه کسانى هستند؟آنها که تلاشهایشان در زندگى دنیا گم (و نابود) شده؛ با این حال، مى ‏پندارند کار نیک انجام مى ‏دهند!»
نکات تفسیری :

1- پیامبر مأمور بیان سود و زیان واقعى مردم است. «قل... اعمالا»
2- شیوه‏ ى پرسش و پاسخ، از بهترین روشهاى آموزش و تربیت است. «هل ...»
3- انسان در معرض غفلت از سود و زیان خویش است. «هل ننبّئکم...»
4- هیچ عملى محو نمى‏ شود، گرچه به نظر گم مى‏ شود. «ضلّ سعیهم»
5 - تکیه بر خیال نکنیم و واقع‏گرا باشیم. «یحسبون»

باران عشق و محبت
امام رضا (علیه السّلام) می فرماید: «اعلم انّ النّسآء شتّی فمنهنّ الغنیمة والغرامة و هی المتحببة لزوجها والعاشقة له ...؛ بدان که زنان گوناگونند، برخی از آنان دستاوردی گران بها و تاوان [رنج های آدمی] هستند و این زن کسی است که به شوهرش محبّت می کند و عاشق اوست».

تلاوت صفحه 583 :

آیه شماره 88  از سوره مبارکه اسراء
  قُلْ لَئِنِ اجْتَمَعَتِ الْإِنْسُ وَ الْجِنُّ عَلى‏ أَنْ یَأْتُوا بِمِثْلِ هذَا الْقُرْآنِ لا یَأْتُونَ بِمِثْلِهِ وَ لَوْ کانَ بَعْضُهُمْ لِبَعْضٍ ظَهیراً
بگو: «اگر انسانها و پریان (جن و انس) اتفاق کنند که همانند این قرآن را بیاورند، همانند آن را نخواهند آورد؛ هر چند یکدیگر را (در این کار) کمک کنند.
نکات تفسیری :

1- جنّیان نیز همانند انسان‏ها مکلفنّد و قرآن، کتاب آنان نیز مى‏ باشد. «اجتمعت الانس و الجنّ»
2- ناتوانى در آوردن نظیرِ قرآن، دلیل اعجاز این کتاب است. «لایأتون بمثله»