آب تماشایی است چه وقتی که فواره می شود و بالامی رود، چه وقتی که آبشار می شود و فرو می ریزد،چه وقتی هم که در جوی یا نهری جاری می شود. صدای آب خیلی آرام بخش است و به انسان آرامش می دهد به شرطی که آب صاف و زلال باشد. آبی که گل آلود هست اصلا تماشایی نیست. وقتی که سیل آب می آید و گل آلود است هیچ تماشایی ندارد، صدای خوشی هم ندارد. صدای آب گل آلود نه تنها به شما آرامش نمی دهد بلکه خیلی هم کسل کننده و خسته کننده است.
انسانها هم دقیقا مثل آب هستند و چنین تقسیم بندی دارند. بعضی از آنها زلال و صاف هستند و یک صفایی دارند. انسان وقتی کنار این افراد می‌نشیند آرامش پیدا می‌کند. رفتار، کلام و نگاه آنها به عالم و هستی خیلی تماشایی است. بعضی ها هستند که مثل آب آلوده هستند و اصلا تماشایی نیستند. شما دوست دارید که اصلا این انسان را نبینید و اگر او را دیدید کنار او ننشینید و وقتی او کنار شما می نشیند اذیت می شوی و دوست داری که زود از او فاصله بگیری. خوب است که اگر انسان می خواهد کنار کسی بنشیند آن فرد کسی باشد که مثل آب زلال و گوارا باشد مثل امیرالمؤمنین. چه کسی از امیرالمؤمنین بهتر که کنار او بنشینیم. ما که می خواهیم حرفی و سخنی بشنویم، چه سخن و حرفی زلال تر از کلام امیرالمؤمنین است.
در حکمت 158 نهج البلاغه آمده: برادرت را با احسانی که در حقش می‌کنی سرزنش کن و شر او را با بخشش به او برگردان. بعضی ها مثل «چای تلخ» هستند،هر کاری که با چای تلخ می‌کنی باید با آنها هم بکنی. ما چای را با قند یا شکر می خوریم. امیر المومنین می فرماید که اگر کسی تلخ بود شما با شیرینی با او برخورد و صحبت کن. حالا بعضی ها بدتر از چای هستند، قهوه هستند. هرچقدر هم که در قهوه شکر بریزید شیرین نمی‌شود؛اما قابل تحمل می‌شود و تلخی آن قابل کنترل می‌شود،حتی اگر مثل قهوه باشد. با او تلخ صحبت نکن و تلخ رفتار نکن. نگویید که او باید چوب بخورد. مگر نمی‌خواهی که او دردش بیاید. این کاری را که می‌گویم اگر انجام بدهید او بیشتر دردش می‌آید. یعنی وقتی کسی به شما لطمه‌ای زد، اگر شما به او خدمت کنی شرمسار می‌شود. او حاضر است که به او توهین بکنی ولی این کار را نکنی. پس معلوم می شود که سختی این خیلی بیشتر است. لذا امیرالمومنین راه سرزنش کردن را به ما یاد می‌دهد و می گوید که اگر برادرت به تو آسیب رسانده و به تو بدی کرده، تو به او خوبی کن. اگر به شما گفتند که فلانی هرجا می‌نشیند بدی تو را می گوید، شما بگویید که نه او انسان درستی است. شر او را با یک نعمت برگردان. یعنی به تو سرایت نمی‌کند.
اگر لباس شما چاک بخورد چاک آن را که بیشتر نمی کنی بلکه آن را می دوزی. اگر می‌خواهی شر او به تو نرسد دهان او را ببند.” سخن تلخ نخواهی دهانش شیرین کن.” سعدی می‌گوید که اگر کسی دهانش را باز کرده و دارد به شما فحش می دهد، اگر یک شیرینی در دهانش بگذاری دیگر نمی‌تواند حرفی بزند. جواب خوبی را خوبی دادن سگ کاری است. جواب بدی را بدی دادن خرکاری است. اگر شما به الاغ یک لگد بزنی او هم به شما یک لگد می زند؛ ولی جواب بد را نیکو دادن کار خواجه عبدالله انصاری است. یعنی این کار انسان است و اگر کسی بخواهد آقا باشد باید یک کاری از خودش نشان بدهد. در حکمت قبلی داشتیم که اگر کسی به شما خوبی کرد شما پاسخ خوب تری به او بده. حالا می گوید که اگر کسی بدی کرد شما به او خوبی کن.

تلاوت صفحه 99 :

قطره ای از دریای بیکران کلام الهی:
آیات 13و 14 و 15  از سوره مبارکه فرقان
وَ إِذَا أُلْقُواْ مِنهْا مَکاَنًا ضَیِّقًا مُّقَرَّنِینَ دَعَوْاْ هُنَالِکَ ثُبُورًا*  لَّا تَدْعُواْ الْیَوْمَ ثُبُورًا وَاحِدًا وَ ادْعُواْ ثُبُورًا کَثِیرًا*  قُلْ أَ ذَالِکَ خَیرْ أَمْ جَنَّةُ الْخُلْدِ الَّتىِ وُعِدَ الْمُتَّقُونَ کاَنَتْ لهَمْ جَزَاءً وَ مَصِیرًا
و هنگامی که در جای تنگ و محدودی از آن افکنده شوند در حالی که در غل و زنجیرند، فریاد واویلای آنان بلند می‏ شود! *(به آنان گفته می‏ شود:) امروز یک بار واویلا نگویید، بلکه بسیار واویلا بگویید! * (ای پیامبر!) بگو: «آیا این بهتر است یا بهشت جاویدانی که به پرهیزگاران وعده داده شده؟! بهشتی که پاداش اعمال آنها، و قرارگاهشان است.»
1- دوزخیان با غل و زنجیر بسته مى‏ شوند. «مقرنین»
2- دوزخیان با تحقیر به دوزخ پرتاب مى ‏شوند. «اُلقوا» و نفرمود: «اُدخلوا»
3 - ناله و فریاد دوزخیان از راه دور به گوش مى ‏رسد. «دَعَوا هُنالک ثبورا» («هنالک» براى راه دور بکار مى‏ رود)
4-در قیامت، براى کفّار فریاد رسى نیست. «وادعوا ثبوراً کثیرا»
5- بهشت، جاودانى است. «جنّة الخلد»
6- وعده‏ ى بهشت، قطعى است. «جنّة الخلد الّتى وعد المتّقون»

پیامبر عزیز اسلام (ص) از راهى عبور مى‏ کرد، یکى از یارانش به نام سعد مشغول وضو گرفتن بود و آب زیاد بر اعضایش مى‌ریخت، حضرت فرمود: چرا اسراف مى‌کنى اى سعد!
عرض کرد: آیا در آب وضو نیز اسراف است؟
حضرت فرمود: بله، هر چند در کنار نهر آب باشى.!
تذکر: وسواسی ها باید خیلی دقت کنند تا گرفتار اسراف نشوند.

حسین انصاریان، تفسیر و شرح صحیفه سجادیه، ج‏10، ص 131

تلاوت صفحه 98 :

قطره ای از دریای بیکران کلام الهی:
آیه شماره 8  از سوره مبارکه لقمان
إِنَّ الَّذِینَ ءَامَنُواْ وَ عَمِلُواْ الصَّالِحَاتِ لَهُمْ جَنَّاتُ النَّعِیمِ
(ولی) کسانی که ایمان آورده و اعمال صالح انجام داده ‏اند، باغهای پرنعمت بهشت از آن آنهاست.
تفسیر : 1- بهشت، مخصوص اهل ایمان و عمل صالح است. «انّ الّذین آمنوا و عملوا الصّالحات لهم جنّات...»
2- تحقیر و تمسخرِ مستکبران، با وعده‏ ها و بشارت‏هاى الهى براى مؤمنان واقعى جبران مى‏ شود. «انّ الّذین آمنوا... لهم جنّات...»
3- ایمان همراه با عمل صالح، شرط بهره ‏گیرى از الطاف الهى است. «آمنوا و عملوا الصالحات لهم جنّات النعیم»

تلاوت صفحه 97 :

قطره ای از دریای بیکران کلام الهی:
آیه شماره 4 از سوره مبارکه فرقان
وَ قَالَ الَّذِینَ کَفَرُواْ إِنْ هَاذَا إِلَّا إِفْکٌ افْتَرَئهُ وَ أَعَانَهُ عَلَیْهِ قَوْمٌ ءَاخَرُونَ فَقَدْ جَاءُو ظُلْمًا وَ زُورًا
و کافران گفتند: «این فقط دروغی است که او ساخته، و گروهی دیگر او را بر این کار یاری داده ‏اند.» آنها (با این سخن،) ظلم و دروغ بزرگی را مرتکب شدند.
تفسیر : 1- کفّار، کفر خود را با دروغ خواندن کتب آسمانى توجیه مى ‏کنند. «اِنْ هذا الاّ اِفک افتراه»
2- تحقیر کتاب، «اِنْ هذا» و تحقیر پیامبران، «افتراه» شیوه‏ ى کفّار است.
3- عظمت قرآن را مخالفان نیز پذیرفته‏ اند. «اعانه علیه قومٌ»
4- عوام ‏فریبى از طریق تحقیر وتهمت و مانع هدایت دیگران شدن، از بدترین گناهان است. «ظلماً و زوراً»

.... اگر کسی تصور کند که امام است که حاجت او را می دهد و او را مستقل از خداوند بداند، دیدگاه مشرکانه دارد و این نوع شرک نفی شده است . در قرآن دو نوع شفاعت ذکر شده ، یک نوع آن نفی شده و یک نوع آن اثبات شده است . اگر در مسئله شفاعت چیزی شبیه واسطه گریهای دنیایی و اصطلاحا ً پارتی بازی مد نظرمان باشد ، نسبت ظلم به خداوند  داده ایم. و اگر شفیع را مستقل از خدا بدانیم به خداوند متعال نسبت شرک داده ایم . این دو نوع شفاعت در قرآن نفی شده است و باطل است . اما آن شفاعتی که از همین دنیا شروع می شود ، که باطن ولایت است و نمود ارتباط ولایی است ، یعنی نمود این است که عده ای چسبیده اند به ولی خودشان ،  در این دنیا وقتی ارتباط ولایی برقرار شود هر کسی یا با ولی نار یا با ولی نور ارتباط برقرار می کند . اگر کسی فرعون را به عنوان ولی خود بپذیرد ، این ارتباط .....
 

برای دانلود کردن اینجا کلیک کنید.

تلاوت صفحه96 :

قطره ای از دریای بیکران کلام الهی:
آیه شماره 9  از سوره مبارکه فرقان
اُنظُرْ کَیْفَ ضَرَبُواْ لَکَ الْأَمْثَالَ فَضَلُّواْ فَلَا یَسْتَطِیعُونَ سَبِیلًا
ببین چگونه برای تو مثلها زدند و گمراه شدند، آن گونه که قدرت پیدا کردن راه را ندارند!
تفسیر : 1- بهانه‏ جوئى‏هاى دشمن را با دقّت بنگرید. «اُنظر»
2- در برابر تضعیف‏ هاى مخالفان، شما نیز انحرافات آنان را بیان کنید. «ضربوا لک الامثال فضلّوا فلا یستطیعون سبیلا»
3- تشبیه و تمثیل نابجا، زمینه‏ ى انحراف است. «فضلّوا»
4- رها کردن منطق و معجزه و کمالات پیامبر و رفتن به سراغ مال و مقام و بهانه‏ جویى، گمراهى است. «فضلّوا»

حضرت امیر المؤمنین در ادامه نامه 31 به آثار تربیتی مرگ اشاره می نماید و به این نکته اشاره می نماید که مرگ سیر تکاملی بوده و یک نعمت است برای رسیدن به مراحل بالاتر و یک مرحله اکمالی است .....
با مرگ انسان وارد فضایی می شود که با مرحله قبل بسیار فرق دارد و برای فهم این قضیه مثالهایی در این دنیا وجود دارد مثلاً کرم ابریشم در ابتدا می خزد و از برگ تغذیه می کند بعد از پیله بستن (اگر پیله را بشکافی میبینی که خشک شده و اگر دست بزنی پودر شده و میریزد ) تبدیل به یک پروانه خوش آب ورنگ شده که پرواز می نماید یعنی یک سیر تکاملی پیدا کرده .....


برای دانلود کردن اینجا کلیک کنید.

شما آن حلالهای زیاد را رها کرده اید به حرام کم رو آورده اید و انواع نوشیدنی ها حلال است مگر یک مورد که مسکر باشد . حلالها خیلی بیشتر از حرام ها هستند حضرت می فرماید : " آنچه که کم است را به خاطر انچه که زیاد است رها کنید. "حلالهای زیاد را رها کرده اید و حرام های کم را گرفته اید . این ظاهر فرمایش حضرت است . می توان سخن حضرت را اینگونه تعبیر کرد که : دنیا به منزله حرام است، به منزله مردار است که انسان از روی ناچاری باید به اندازه ای که نمیرد از این مردار استفاده کند . آخرت به منزله حلال است . شما از دنیا که حرام است صرف نظر کنید به خاطر آخرت. دنیا که با آخرت اصلاً قابل قیاس نیست . تمام دنیا لهو و لعب و بازیچه است . حیات دنیا قلیل است . حیات دنیا فقط اسمش حیات است آخرت سراسرش حیات است. عقل حکم می کند انسان به خاطر آن حیات کثیر و وسیع وعمیق وسراسر حیات از خیر این حیات موقت بگذرد . دنیای کم را رها کند به خاطر آخرت زیاد ...

برای دانلود کردن اینجا کلیک کنید.

تلاوت صفحه 95:

قطره ای از دریای بیکران کلام الهی:
آیه شماره 26  از سوره مبارکه نحل
قَدْ مَکَرَ الَّذِینَ مِن قَبْلِهِمْ فَأَتَى اللّهُ بُنْیَانَهُم مِّنَ الْقَوَاعِدِ فَخَرَّ عَلَیْهِمُ السَّقْفُ مِن فَوْقِهِمْ وَأَتَاهُمُ الْعَذَابُ مِنْ حَیْثُ لاَ یَشْعُرُونَ
پیش از آنان کسانى بودند که مکر کردند و[لى] خدا از پایه بر بنیانشان زد درنتیجه از بالاى سرشان سقف بر آنان فرو ریخت و از آنجا که حدس نمى‏ زدند عذاب به سراغشان آمد
تفسیر : 1- توطئه در برابر حق، همواره بوده است. «قد مکر الذّین من قبلهم»
2- آنجا که اساس دین در خطر باشد، خداوند خود وارد عمل مى ‏شود. «فاتى اللَّه»
3- مخالفان دین و مکتب بدانند که خداوند طرفِ آنهاست. «فاتى اللَّه بنیانهم»
4- هر کجا بنیان دین در خطر افتد، (در آیات قبل، کفار، وحى را اساطیر معرفى مى‏ کردند) برخورد نیز باید بنیانى باشد. «فاتى اللَّه بنیانهم»
5- کیفرهاى الهى مخصوص آخرت نیست. «فاتى اللَّه بنیانهم»