در ماه مبارک رمضان و ماه مهمانی خدا بر آنیم تا جرعه ای از معارف الهی قرآن برگرفته و توشه راه نماییم.در این راستا بهتر دیدیم با رهنمودهای رهبر معظّم انقلاب اسلامی که خود از ابتدای عمر  شریفشان با قرآن انس داشتند در هر فرصت و مناسبتی مردم، مسئولین، ملت های دیگر و ... را به رجوع به قرآن و انس با آن و تدبر در آن توصیه می نمایند، همراه شویم.

از بیانات ایشان می توان به روشنی مراحل و برنامه های رسیدن به جامعه قرآنی را تنظیم کردکه به صورا اجمالی عبارتند از :

1.                 تلاوت قرآن

قدم اول ، یاد گرفتن متن قرآن است و این باید روز به روز زیاد شود. اگر بخواهیم همه قرآن بیاموزند ، عدّه ای باید در اوج قرار گیرند – مثل همه چیز دیگر – اگر بخواهید قرآن در خانه ها ، بین بچه ها ، بین بزرگترها ، بین زنها و مردها رواج پیدا کند ، بایستی قهرمانان قرآنی را احترام کنید...

2.                 انس با قرآن

عزیزان من! باید با قرآن انس پیدا کنید.

اگر جوان مسلمان با قرآن انس پیدا کند و فرصت تدبر در قرآن را به خود بدهد ، بسیاری از شبهات دشمنان بی اثر خواهد شد.

اگر ملتی بتواند از طریق انس با قرآن ، خود را در فضای قرآنی قرار دهد ، در فضای معرفتی قرآن قرار دهد ، خواهد توانست مشکلات خود را برطرف کند. مشکل بزرگ مسلمانان دنیا دوری از قران است؛ علاج هم برگشت به قرآن است.

گوینده آن ذات اقدس الهی است . کلمات آن هم مال ذات اقدس الهی است. لذا بایستی در آن دقت کرد ، باید آن را فهمید در آن غور کرد. اینها حاصل نمی شود مگر با انس با متن قرآن .

اگر بتوانیم با قرآن انس بگیریم ، معارف قرآن را در دل و جان خودمان نفوذ بدهیم ، زندگی ما و جامعه ی ما قرآنی خواهد شد؛ اصل این است که دلمان ، جانمان و معرفتمان حقیقتاً قرآنی باشد...

ادامه دارد

تلاوت صفحه  502 :

آیه شماره 29  از سوره مبارکه فرقان
 لَّقَدْ أَضَلَّنىِ عَنِ الذِّکْرِ بَعْدَ إِذْ جَاءَنىِ وَ کَانَ الشَّیْطَنُ لِلْانسَنِ خَذُولًا
او مرا از یادآوری (حق) گمراه ساخت بعد از آنکه (یاد حق) به سراغ من آمده بود!» و شیطان همیشه خوارکننده انسان بوده است!
نکات تفسیری :

شَهْرُ رَمَضَانَ الَّذِی أُنْزِلَ فِیهِ الْقُرْآنُ هُدًى لِلنَّاسِ وَبَینَاتٍ مِنَ الْهُدَى وَالْفُرْقَانِ

ماه رمضان است، ماهی که قرآن برای راهنمایی مردم و نشانه‌های هدایت و فرق میان حق و باطل در آن نازل شده است.

فرارسیدن ماه مبارک رمضان، ماه شناخت و معرفت، ماه توبه و مغفرت، ماه عبادت و بندگی، ماه خدا، ماه قرآن، ماه پیامبر (ص) و ماه امیرالمومنین (ع)، ماه نزول رحمت و ضیافت بیکران الهی و ماه شکستن بت‌های نفس و سجده‌ی عشق بر درگاه معبود یکتا و نامتناهی را به همه دوستان و همراهان که همواره با تقوا و ایمان، تقرب به رحمت واسعه الهی را اصلی‌ترین هدف خود می‌دانند و با استفاده از فرصت‌های نورانی ماه رجب و شعبان، خود را مهیای ضیافت الهی نموده‌اند، صمیمانه تبریک و تهنیت می‌گوییم.

 برخورداری درک صحیح از ماه مبارک رمضان، زمینه به دست آوردن مواهب و برکات الهی و عطایای ربانی را فراهم می‌نماید و در سایه این درک و فهم و شناخت است که نقش بی‌بدیل و آثار و فواید آن آشکار می‌شود.

طرح‌ریزی برنامه‌های پویای دینی ، اخلاقی و فرهنگی در دانشگاه‌ و بسط و تسری مولفه‌ها و پیوندهای عرفانی ایام پرعظمت و لیالی گرانقدر ماه مبارک رمضان بر دیگر ماه‌های سال، جان‌ها را به وجد آورده و محیطی سرشار از نشاط و معنویت می‌آفریند.

ماه مبارک رمضان، فرصتی استثنایی و بس گرانقدر و ارزشمند است که باید با برنامه‌ریزی صحیح به استقبال آن برویم، این ماه فرصتی برای دعا و نیایش و شب زنده‌داری است که عشق ملکوتی و انس با محبوب جاودانه را پدید می‌آورد و شهد مناجات و نیایش را در کام انسان، حلاوت می‌بخشد.

امیدواریم همگی از سفره پربرکت فیوضات ربوی در این ماه مبارک به نحو مطلوب بهره مند شویم و با تهذیب نفس و خضوع و خشوع در قبال پروردگار جهانیان، دل‌ها و جان‌ها را در آسمان رحمت واسعه الهی جلا دهیم.

تلاوت صفحه 501 :

آیه شماره 44  از سوره مبارکه بقره
  أَ تَأْمُرُونَ النَّاسَ بِالْبِرِّ وَ تَنْسَوْنَ أَنْفُسَکُمْ وَ أَنْتُمْ تَتْلُونَ الْکِتابَ أَ فَلا تَعْقِلُونَ
آیا مردم را به نیکى (و ایمان به پیامبرى که صفات او آشکارا در تورات آمده) دعوت مى ‏کنید، اما خودتان را فراموش مى‏ نمایید؛ با اینکه شما کتاب (آسمانى) را مى‏ خوانید! آیا نمى ‏اندیشید؟
نکات تفسیری :

1- آمران به معروف، باید خود عامل به معروف باشند. «تأمرون الناس بالبرّ و تنسون انفسکم»
2- اگر مقدّمات فراموشى را خود فراهم کرده باشیم، معذور نیستیم. عذر آن فراموشکارى پذیرفته است که بى‏ تقصیر باشد. «تنسون، تتلون»
3- تلاوت کتاب آسمانى کافى نیست، تعقّل لازم است. «تتلون الکتاب افلا تعقلون»

تلاوت صفحه 500:

قطره ای از دریای بیکران کلام الهی :

آیه شماره ۱۵  از سوره مبارکه نحل
 وَأَلْقَى فِی الأَرْضِ رَوَاسِیَ أَن تَمِیدَ بِکُمْ وَأَنْهَارًا وَسُبُلًا لَّعَلَّکُمْ تَهْتَدُونَ
و در زمین کوههایى استوار افکند تا شما را نجنباند و رودها و راهها [قرار داد] تا شما راه خود را پیدا کنید
نکات تفسیری :

1- کوهها چون ثابت و استوار هستند، مى ‏توانند مانع اضطراب و مایه آرامش زمین و ساکنانِ آن شوند. «رواسى ان تمید بکم» (آرى کسى مى‏ تواند جلوى ناآرامى و اضطرابِ جامعه را بگیرد که خود ثابت‏ قدم و استوار باشد.)
2- کوهها با سراشیبى دامنه ‏هاى آن، سبب جریان آب در نهرها مى‏ شوند. «انهاراً» 3- کوهها هم مایه ‏ى هدایت ظاهرى ‏اند وهم معنوى. «لعلّکم تهتدون»
(کوهها بهترین علامت راه در بیابان است و همچنین بهترین راه خداشناسى و توجّه به عظمت و قدرتِ خالق ‏اند.)

تلاوت صفحه 499:

آیه شماره 45  از سوره مبارکه بقره
 وَ اسْتَعینُوا بِالصَّبْرِ وَ الصَّلاةِ وَ إِنَّها لَکَبیرَةٌ إِلاَّ عَلَى الْخاشِعینَ
از صبر و نماز یارى جوئید؛ (و با استقامت و مهار هوسهاى درونى و توجه به پروردگار ، نیرو بگیرید؛) و این کار، جز براى خاشعان، گران است‏.
نکات تفسیری :

- هر چه در آستان خدا اظهار عجز و بندگى بیشتر کنیم، امدادهاى او را بیشتر دریافت کرده و بر مشکلات پیروز خواهیم شد. «استعینوا بالصبر و الصلوة»
- استعانت از خداوند در آیه ‏ى «ایّاک نستعین» منافاتى با استعانت از آنچه به دستور اوست، ندارد. «استعینوا بالصبر»
- سنگین بودن نماز، نشانه‏ ى تکبّر در برابر خداست. «لکبیرة الاّ على الخاشعین»

تلاوت صفحه 498 :

آیه شماره 9  از سوره مبارکه فاطر
 وَاللَّهُ الَّذِی أَرْسَلَ الرِّیَاحَ فَتُثِیرُ سَحَابًا فَسُقْنَاهُ إِلَى بَلَدٍ مَّیِّتٍ فَأَحْیَیْنَا بِهِ الْأَرْضَ بَعْدَ مَوْتِهَا کَذَلِکَ النُّشُورُ؛
و خدا همان کسى است که بادها را روانه مى ‏کند پس [بادها] ابرى را برمى ‏انگیزند و [ما] آن را به سوى سرزمینى مرده راندیم و آن زمین را بدان [وسیله] پس از مرگش زندگى بخشیدیم رستاخیز [نیز] چنین است
نکات تفسیری :

1- وزش بادها حرگت ابرها و ریزش بارانها تصادفى نیست با اراده الهى است. الله ارسل الریاح فتثیر...فسقناه»

2- در هستى، برنامه و نظم و تدبیر حاکم است. «ارسل... فتثیر... فسقناه... فاحیینا»

3- براى فهم غیب، از شهود استفاده کنید. «کذلک النشور»

14 و 15 خرداد

ای ماه جماران که زهجرت چو هلالیم                        یکبار بر افروز و ببین ما به چه حالیم
سر تا به قدم محنت و اندوه و ملالیم                         باید که بسوزیم و بگرییم و بنالیم

عینیتِ آرزوی هزار ساله شیعه، روح اللهی بود که با عصا و ید بیضای موسوی و بیان و فرقان مصطفوی به نجات مظلومان کمر بست و دیده مستضعفان را به نور امید روشن ساخت. او که اندیشه اش چونان نسیم جان بخش سحرگاهی ارمغان پیروزی به همراه داشت، خاطره بخشندگی ابرها و درختان را تکرار می کرد.

آن دم که فجر در برابر نور او رنگ باخت، سروها در برابرش قیام کردند و عشق به زهدش شهادت داد و ایمان در تشهد به او سلام کرد ، او به همه جهانیان فهمانید که تکامل و زیستن چون علی (علیه السلام) و شهادت در قالب مرگ طبیعی، افسانه نیست. او معنی حقیقی شجاعت و عزت را در صفحات تاریخ حک کرد.

این ذخیره الهی شیعه با رفتنش دنیایی را داغدار خود کرد و الفاظ را نیز به سوگ نشانید. اینک طوفان کلمات، ساحلی می طلبد تا فقدان سپه سالار لشکر حضرت حجت (عجل الله تعالی فرجه الشریف) و مردی از تبار پیامبر (صلی الله علیه و آله) را در کنار واژه صبر تسکین دهد.

کجاست او که با رهبریش جهانی را لرزاند و با عطوفت پدرانه اش هزاران مرد را چون کودکان به گریه در آورد؟

او که بود که مسلمانان بار دیگر یتیم شدند و پرچم عزا برافراشته شد؟

کجاست آن روزنه امید صدها میلیون مسلمان و میلیاردها انسان تحت ستم در سراسر جهان؟ در کجای تاریخ باید به دنبال او گشت؟

امام خمینی «رحمة الله علیه» عینیت آرزوی هزار ساله شیعه بود.

آری! صبر بسیار بباید پدر پیر فلک را                          تا دگر مادر گیتی چو تو فرزند بزاید