3. حفظ قرآن

حفظ قرآن خیلی مؤثر است. جوانها ، دوره ی جوانی را ، قدرت حفظ را قدر بدانند. حفظ قرآن خیلی با ارزش است. حفظ قرآن این فرصت را به حافظ خواهد داد که با تکرار ، در قرآن قدرت تدبر پیدا کند . این فرصت است، این توفیق است . این را از دست ندهید.

4 . ترجمه قرآن

عزیزان من ! باید با قرآن انس پیدا کنید. زبان ما، زبان قرآن نیست؛ می توانیم به ترجمه قرآن مراجعه کنیم؛ اما عمق یابی مضامین قرآنی فقط با مراجعۀ به ترجمه نمی شود؛ کما اینکه با خواندن متن قرآن هم برای کسانی که می فهمند، همیشه به دست نمی آید؛ با «تدبّر» به دست می آید؛ باعمق یابی به دست می آید .

فهمیدن مفاهیم و ترجمه کلمه کلمه قرآن ، برای کسانیکه به زبان عربی آشنایی ندارند، لازم است. وقتی که کلمات قرآن را فهمیدید، آن وقت تدبّر لازم است. حتی آن کسی که الفاظ عربی را هم خوب بلد است ، اگر تدبّر نکند ، بهره کمی از قرآن خواهد برد.

5. مواجهه صحیح با قرآن

فردی که می خواهد در طریق کار قرآن حرکت بکند، دل را برای مواجهه ی با حقیقت ناب قرآنی آماده کند؛ یعنی آن پاکیزگی دل. اگر دل پاکیزه نباشد، آماده ی پذیرش حق و حقیقت از زبان قرآن نباشد، دلبسته ی مبانی غیر اسلامی و غیر الهی باشد با قرآن مواجه بشود، از قرآن استفاده ای نخواهد کرد. این که قرآن می فرماید : « یُضِلُّ بِهِ کثیراً و یَهدِی بِه کثیراً» ، اضلال به قرآن چرا؟ حالا هدایت به قرآن معلوم ، اما اضلال به قرآن چرا؟ این به خاطر این است که : « و أما الذین فی قلوبِهم مَرَضٌ فَزادَتهُم رِجساً إلی رِجسِهِم» آن کسانی که در دلشان مرض هست ، وقتی قرآن را می خوانند ، بر آن پلیدی درونی آنها افزوده خواهد شد. این پلیدی چیست؟ این " فی قلوبهم مَرَضً" چه مرضی است؟ این مرض یعنی همان بیماریهای اخلاقی.

وقتی دچار حسدیم ، وقتی دچار بد خواهی هستیم ، وقتی دچار حرصیم، دچار دنیا طلبی هستیم، وقتی شهوات بر ما غلبه دارد، وقتی قدرت طلبی ها بر ما غلبه دارد، وقتی حق کشی و ندیدن حق ، کتمان حق بر روح ما، بر دل ما غلبه دارد، از قرآن استفاده نمی کنیم. ضد آنچه که باید قرآن به ما بدهد ، از قرآن دریافت می کنیم. باید به خدا پناه برد.

 باید پاکیزه با قرآن مواجه شد تا نور قرآن و تذکر قرآنی در دل ما جا بگیرد و بتوانیم إن شاء الله از آن استفاده کنیم.

با قرآن باید مثل آینه مواجه شد؛ پاکیزه ، برّاق و بی زنگار، تا قرآن در دل ما منعکس شود. قرآن باید در جان ما انعکاس پیدا کند ؛ این همیشه و برای همه نیست ؛ برای کسانی است که دلشان را با صفای باطن و نفس پاکیزه کنند؛ با ایمان ، با باور و با قبول با قرآن مواجه شوند؛ والّا کسانی که دل معاند دارند، بنای بر نشنیدن و نفهمیدن دارند، نوای قرآن ، کلام قرآن و پیام قرآن در دل آنها اثری نمی کند.

ادامه دارد