امام سجّاد علیه السلام:

وَ أمّا حَقُّ اُمِّکَ فَأنْ تَعلَمَ أنَّها حَمَلَتکَ حَیثُ لایَحتَمِلُ أَحَدٌ أَحَدا و أعطَتْکَ مِن ثَمَرَةِ قلب‌ها مالا یُعطِی أحَدٌ أحَدا

حقّ مادرت بر تو این است که بدانى او تو را در جایى حمل کرده است که هیچ کس دیگرى را حمل نمی‌کند و از میوه دلش آن به تو داد که هیچ کس به دیگرى نمی‌دهد.

امالى صدوق ، ص۴۵۳ / آینه یادها : ص ۱۷۸

پیامبر (صلی الله علیه و آله) :

مَن قامَ عَلى مَریضٍ یَوماً ولَیلَةً ... جازَ عَلَى الصِّراطِ کَالبَرقِ اللّامِعِ .

هر کس یک شبانه روز بیمارى را پرستارى کند ... در روز قیامت به سان برق درخشان از صراط مى گذرد.

                                                                       ثواب الأعمال: ص ۳۴۱ ح ۱ / حکمت نامه پیامبر اعظم: ج 13، ص528

امام صادق علیه السلام :

إنَّما أولِیائِیَ الَّذینَ سَلَّموا لِأَمرِنا، وَاتَّبَعوا آثارَنا ، وَاقتَدَوا بِنا فی کُلِّ اُمورِنا

دوستان من ، در حقیقت ، کسانى هستند که در برابر فرمان ما (اهل بیت) ، گردن نهادند ، و از سنّت ما پیروى کردند ، و در همه کارهاى ما به ما اقتدا نمودند.

امام صادق سلام الله علیه :

اَنَّ الْعَبْدَ اِذا لَمْ یَعْرِفْ وَجْهَ رِزْقِهِ کَثُرَ دُعاؤَهُ؛

وقتى که بنده مؤمن نداند روزیش از کجا خواهد رسید، زیاد دعا مى‏کند.

توحید صدوق، ص 402؛

امام علی سلام الله علیه:

بِئسَ القَرینُ الغَضَبُ: یُبدِى الْمَعائِبَ وَیُدْنِى الشَّرَّ وَیُباعِدُ الخَیْرَ؛

خشم هم‏نشین بسیار بدى است: عیب‏ها را آشکار، بدى‏ها را نزدیک و خوبى‏ها را دور مى‏ کند.

غررالحکم، ج3، ص 257، ح4417

امام علی سلام الله علیه:

إذا جَمَعْتَ الْمالَ فَأنت فیهِ وَکیلٌ لِغَیرِکَ یَسْعَدُ بِهِ وَ تَشقى أنتَ

هرگاه مال اندوختى، تو در آن نماینده کس دیگرى هستى که او با آن خوشبخت مى‏ شود و تو بدبخت مى‏ گردى.

غررالحکم، ح 4135

امام صادق سلام الله علیه :

بِرُّوا آباءَکُمْ یَبِرَّکُمْ اَبْناؤُکُمْ.

به پدر و مادر خود نیکى کنید، تا فرزندانتان به شما نیکى کنند

پیامبر خدا صلى الله علیه و آله :

...حَسبُکَ أن تَکونَ مِنّی وأنَا مِنکَ ، تَرِثُنی وأرِثُکَ ،...لَولا أنتَ لَم یُعرَفِ المُؤمنونَ بَعدی

پیامبر (ص) خطاب به امام علی (ع): «... همین تو را بس که تو از منى و من از توام. از من ارث مى برى و من از تو ارث مى برم، ...اگر تو نبودى، پس از من، مؤمنان، شناخته نمى شدند».

امالی صدوق : ص ۱۵۶ ح ۱۵۰ / دانش نامه امیرالمؤمنین علیه السلام: ج 8 ص 250

امام علی علیه السلام

کَفاکَ مُؤَدِّبا لِنَفسِکَ تَجَنُّبُ ما کَرِهتَهُ مِن غَیرِکَ؛

دورى کردن از آنچه از دیگران ناخوش می‌دارى، بهترین ادب‌آموز توست.

غرر الحکم: ح ۷۰۷۷

امام علی علیه السلام:

تَمامُ العِلمِ العَمَلُ بِمُوجَبِهِ؛

کمال علم، عمل کردن به مقتضاى آن است.

غرر الحکم: ح ۴۴۸۲