رسول خدا صلى الله علیه و آله :

مَن أحَبَّ الدُّنیا ذَهَبَ خَوفُ الآخِرَةِ مِن قَلبِهِ؛

کسى که دنیا را دوست داشته باشد، ترس از آخرت از دلش برود.

بحارالانوار: ج 78 ص 315 ؛ دنیا و آخرت از نگاه قرآن و حدیث: ج 1، ص 392

 امیر مؤمنان علی علیه السلام :
«تَعلَّمُوا القُرآنَ فإِنّهُ أَحسنُ الحدیث، و تفقّهوا فیه فإنّه ربیعُ القُلوب، و استشْفُوا بِنُوره فانّه شفاء الصُّدور، و أحسِنُوا تلاوَتَهُ فانّه أنفعُ القصص»
«قرآن را بیاموزید که بهترین گفتار است، و آن را نیک بفهمید که بهار دلهاست، از نور آن شفا و بهبودی خواهید که شفای سینه‏ های بیمار است، و قرآن را نیکو تلاوت کنید که سودبخش‏ترین داستانهاست»

امام حسین (علیه السلام) :

مَنِ اتَّکَلَ عَلى حُسنِ اختِیارِ اللّهِ لَهُ، لَم یَتَمَنَّ فی غَیرِ مَا اختارَهُ اللّهُ لَهُ؛

هر کس بر حُسنِ انتخاب خداوند اعتماد دارد، چیزى جز آنچه خداى متعال برایش برگزیده است، آرزو نمى کند.

الرسالة القشیریّة، ص ۱۹۵؛ حکمت نامه امام حسین (علیه السلام) ج 1 ص 118

رسول خدا صلى الله علیه و آله :

لِکُلِّ داءٍ دواءٌ ، ودواءُ الذُّنوبِ الاستِغفارُ؛

هر دردى را دارویى است و داروى گناهان استغفار است.

الجعفریّات ص 228؛ حکمت نامه پیامبر اعظم(ص): ج8، ص446