امام مهدى علیه السلام :

أمّا وَجهُ الانْتِفاعِ بی فی غَیبَتی فکالانْتِفاعِ بالشَّمسِ إذا غَیَّبها عَنِ الأبصارِ السَّحابُ، وإنّی لَأمانٌ لأهلِ الأرضِ

چگونگى بهره مند شدن از من در روزگار غیبتم همچون بهره مند شدن از خورشید است، آنگاه که در پس ابر از دیدگان پنهان مى شود. من مایه امان زمینیانم همچنان که ستارگانْ مایه امان آسمانیان هستند

کمال الدین وتمام النعمة، ص483؛ مروارید درخشان، ص87

امام على علیه السلام:

مَن أحَبَّ شیئاً لَهِجَ بِذِکرِهِ؛

هرکه چیزى را دوست بدارد، یاد آن ورد زبانش شود.

غرر الحکم: ح7851؛ دوستی در قرآن و حدیث، ص336

قال الحسین علیه السلام :

إنَّ قَوماً عَبَدوا اللّه َ رَغبَةً فَتِلکَ عِبادَةُ التُّجّارِ وإنَّ قَوماً عَبَدوا اللّه َ رَهبَةً فَتِلکَ عِبادَةُ العَبیدِ وإنَّ قَوماً عَبَدوا اللّه َ شُکرا فَتِلکَ عِبادَةُ الأَحرارِ وهِیَ أفضَلُ العِبادَةِ؛

برخى خدا را به شوق [بهشت] مى پرستند . این ، پرستشِ سوداگران است . گروهى خدا را از ترس مى پرستند . این ، پرستشِ بردگان است . و گروهى خدا را از روى سپاسگزارى مى پرستند که این ، پرستشِ آزادگان وبرترین نوع پرستش است.

امام على علیه السلام:

کلُّ شَیءٍ یَنقُصُ عَلَى الإنفاقِ إلّا العِلمَ؛

هر چیزى با خرج کردن کم مى شود، مگر دانش.

امام کاظم ‏علیه السلام:

المُصیبَةُ لِلصّابِرِ واحِدَةٌ و لِلجازِعِ اثنَتانِ؛
مصیبت براى شکیبا یکى است و براى ناشکیبا دوتا.

پیامبر خدا صلى الله علیه و آله :

سُمِّیَ شَهرُ رجَبٍ شَهرَ اللّهِ الأصَبَّ لأنّ الرحمَةَ على اُمَّتِی تُصَبُّ صبّا فیهِ؛

رجب را «ماه ریزانِ خدا» نامیده اند؛ چون در این ماه، رحمت بر امّت من، به شدّت فرو مى بارد.

بحار الأنوار : ج ۹۷ ص ۳۹ ح ۲۴؛ حکمت نامه پیامبر اعظم (ص): ج۱۴، ص۱۷۲

امام هادى علیه السلام :

الغِنى قِلَّةُ ما تَمَنّیکَ وَالرِّضا بما یَکْفیکَ

بى نیـازى، در کمـى آرزو و رضایت به چیزى است که تو را کفایت مى کند.

بحار الأنوار : ج 75 ص 109 ح 12؛ دانشنامه قرآن و حدیث: ج6، ص152

امام على علیه السلام :

لا تُعَوِّدْ نفسَکَ الغِیبَةَ ؛ فإنّ مُعتادَها عَظیمُ الجُرمِ؛

خودت را به غیبت کردن عادت مده؛ زیرا شخص معتاد به غیبت گویى گناهش بسیار بزرگ است.

غرر الحکم، ح10300؛ میزان الحکمه: ج8، ص576

امام هادی سلام الله علیه :

اِنَّ الْحَرامَ لا یَنْمى وَ اِنْ نَمى لایُبارَکُ لَهُ فیهِ وَ ما اَنفَقَهُ لَمْ یُؤجَرْعَلَیْهِ؛

به راستى که حرام، افزایش نمى یابد و اگر افزایش یابد، برکتى ندارد و اگر انفاق شود، پاداشى ندارد.

کافی: ج ۵ ص ۱۲۵؛ خیر و برکت از نگاه قرآن و حدیث، ص 590

قال النبی(ص) :

یا فاطمةُ اِنَّ اللهَ لَیَغْضَبُ لِغَضَبِکِ و یَرضی لِرِضاکِ.