امام زین العابدین علیه السلام :

السَّلَامُ عَلَیْکَ یَا شَهْرَ اللَّهِ الْأَکْبَرَ، وَ یَا عِیدَ أَوْلِیَائِهِ ... السَّلَامُ عَلَیْکَ مِنْ قَرِینٍ جَلَّ قَدْرُهُ مَوْجُوداً، وَ أَفْجَعَ فَقْدُهُ مَفْقُوداً

درود بر تو اى بزرگترین ماه خدا، و اى عید دوستان خدا ... درود بر تو ای همنشینی که چون پدید آید، احترامش بزرگ است و چون ناپدید شود فقدانش دردناک باشد

صحیفه سجادیه، دعای 45؛ ماه خدا: ج1، ص36

امام على علیه السلام

عَجِبتُ لِمَن یَقنَطُ ومَعَهُ الاِستِغفارُ

در شگفتم از کسى که آمرزش خواهى را دارد و با این حال، نومید مى شود

نهج البلاغه، حکمت 87؛ نهج الذکر: ج4، ص28

امام على علیه السلام :

اللَّهَ اللَّهَ فی القرآنِ، لا یَسبِقُکُم بالعَمَلِ بهِ غَیرُکُم

خدا را! خدا را! درباره قرآن، مبادا دیگران با عمل به آن، بر شما پیشى گیرند

نهج البلاغه، نامه 47؛ میزان الحکمه: ج9، ص328

حضرت محمد صلی الله علیه و آله و سلم :

شَهرُ رَمَضانَ شَهرُ اللّه عَز َّوَ جَلَّ وَ هُوَ شَهرٌ یُضاعِفُ اللّه‏ُ فیهِ الحَسَناتِ وَ یَمحو فیهِ السَّیِّئاتِ وَ هُوَ شَهرُ البَرَکَةِ؛

ماه رمضان، ماه خداست و آن ماهى است که خداوند در آن حسنات را مى‏افزاید و گناهان را پاک مى‏کند و آن ماه برکت است.

بحار الانوار(ط-بیروت) ج۹۳ ، ص۳۴۰ – فضایل الاشهر الثلاثه ص۹۵

امام على علیه السلام:

اِعلَم أنّ کلَّ شی‏ءٍ تُصیبُهُ مِن الدنیا فوقَ قُوتِکَ فإنّما أنتَ فیهِ خازنٌ لِغیرِکَ

بدان که هر چه از دنیا بیش از کفایت فراهم مى کنى، آن را براى غیر خود ذخیره مى نمایى

امام مهدى علیه السلام :

أمّا وَجهُ الانْتِفاعِ بی فی غَیبَتی فکالانْتِفاعِ بالشَّمسِ إذا غَیَّبها عَنِ الأبصارِ السَّحابُ، وإنّی لَأمانٌ لأهلِ الأرضِ

چگونگى بهره مند شدن از من در روزگار غیبتم همچون بهره مند شدن از خورشید است، آنگاه که در پس ابر از دیدگان پنهان مى شود. من مایه امان زمینیانم همچنان که ستارگانْ مایه امان آسمانیان هستند

کمال الدین وتمام النعمة، ص483؛ مروارید درخشان، ص87

امام على علیه السلام:

مَن أحَبَّ شیئاً لَهِجَ بِذِکرِهِ؛

هرکه چیزى را دوست بدارد، یاد آن ورد زبانش شود.

غرر الحکم: ح7851؛ دوستی در قرآن و حدیث، ص336

قال الحسین علیه السلام :

إنَّ قَوماً عَبَدوا اللّه َ رَغبَةً فَتِلکَ عِبادَةُ التُّجّارِ وإنَّ قَوماً عَبَدوا اللّه َ رَهبَةً فَتِلکَ عِبادَةُ العَبیدِ وإنَّ قَوماً عَبَدوا اللّه َ شُکرا فَتِلکَ عِبادَةُ الأَحرارِ وهِیَ أفضَلُ العِبادَةِ؛

برخى خدا را به شوق [بهشت] مى پرستند . این ، پرستشِ سوداگران است . گروهى خدا را از ترس مى پرستند . این ، پرستشِ بردگان است . و گروهى خدا را از روى سپاسگزارى مى پرستند که این ، پرستشِ آزادگان وبرترین نوع پرستش است.

امام على علیه السلام:

کلُّ شَیءٍ یَنقُصُ عَلَى الإنفاقِ إلّا العِلمَ؛

هر چیزى با خرج کردن کم مى شود، مگر دانش.

امام کاظم ‏علیه السلام:

المُصیبَةُ لِلصّابِرِ واحِدَةٌ و لِلجازِعِ اثنَتانِ؛
مصیبت براى شکیبا یکى است و براى ناشکیبا دوتا.