یا بنیّ اجعل نفسک میزاناً فیما بینک و بینَ غیرِکَ فَأحبِب لغیرِکَ ما تُحِبُّ لنفسک واکرَه له ما تکرَهُ لها ...

این بخش از وصایای حضرت امیر سلام الله علیه از یک شمول گسترده ای برخوردار است و تقریباً همه شئون زندگی انسانی خاصّه اهل ایمان را در خودش میگیرد به این معنا که هم دو شهروند معمولی در بدنه جامعه اسلامی نباید دل و زبانشان را آلوده به غیبت و تهمت و افترا و تحقیر دیگران بکنند و هم خواصّ و مهتران و صاحب منصبان و مقامات و عمّال حکومتی و شخصیتهای مرجع باید مراقب سخن گفتن و مواضع خودشان باشند و دل و زبانشان چه به لحاظ حقیقی و چه به لحاظ حقیقی و چه به لحاظ حقوقی از زشتیها و بدیها در امان بدارند....
دریافت
حجم: 12.2 مگابایت

وجود مبارک پیغمبر(علیه و علی آله آلاف التّحیة و الثّناء) فرمود: «الْإِسْلَامُ یَعْلُو وَ لَا یُعْلَی عَلَیْه»‏؛ یعنی جامعه اسلامی جامعه برین است، جامعه الگوست، دیگران چه شرق و چه غرب از جامعه اسلامی باید کمک بگیرند. مستحضرید این جمله خبریه به داعی انشا القا شده است؛ یعنی «یا أیها المسلمون» این چنین باشید که مردم از شما فرا بگیرند. دست شما نزد کسی دراز نباشد، اگر دست کسی به طرف شما دراز شد او را دست خالی برنگردانید. این گزارشی نیست که فقط حضرت خواسته باشد تعریف کرده باشد؛ این یک جمله خبری در معنای انشایی است؛ یعنی «یا أیها المسلمون» این چنین باشید، «الْإِسْلَامُ یَعْلُو وَ لَا یُعْلَی عَلَیْه».

حالا چگونه اسلام و جامعه مسلمین جامعه برین و برترین باشد؟ فرمود ما جامعه انسان مخصوصاً مسلمان را عزیز و کریم خلق کردیم. ساختار درونی او این چنین نیست که نسبت به ذلّت و عزّت یکسان باشد. او عزیز است، او کریم است، این ساختار، ساختار عزیزانه است، ساختار کریمانه است، من انسان را با دو دست قدرت و عزت خلق کردم: ﴿خَلَقْتُ بِیَدَی‏﴾. راه‌هایی که در قرآن و نهج البلاغه آمده، چند هدف دارد: یکی اینکه ما این ساختار اوّلی را بشناسیم که آیا ما عزیز خلق شدیم یا بی‌تفاوت؟ آیا کریم خلق شدیم یا بی‌تفاوت؟ و اگر راهی برای حفظ این هست چیست؟ چند تا راه است که هم بعد از شناخت این عزت و کرامت ساختاری، آنچه باعث رشد این عزّت و کرامت است به ما نشان دادند. آنچه مانع پیشرفت این عزّت و کرامت است به ما نشان دادند. بعد فرمود اگر شما اینها را یکی پس از دیگری شناختید و عمل کردید، کم‌کم ﴿زادَتْهُمْ إیماناً﴾؛ این یک بخش از قرآن است که ایمان اینها بیشتر می‌شود. آن‌گاه دو طایفه از آیات، یکی در سوره «انفال» یکی در سوره «آل عمران» است که درجه‌بندی را روشن می‌کند. فرمود: اگر این ایمان یکی پس از دیگری بالا آمد، ﴿لَهُمْ دَرَجَاتٌ﴾؛ کم‌کم صاحب درجات برتر می‌شوید. وقتی صاحب درجات برتر شدید، درجه با صاحب‌ درجه می‌شود یکی، این «لام» را باید برداشت؛ لذا در سوره «آل عمران» «لام» نیست، فرمود: ﴿هُمْ دَرَجَاتٌ﴾، ببینید تفاوت ره از کجاست تا به کجا! در رذایل اخلاقی هم همین طور است، این طور نیست که حالا بگوییم آن‎جا «لام» محذوف شده است؛ در رذایل اخلاقی هم همین طور است. اگر عده‌ای «لهم درکات» است، بعد «هم درکات» می‌شوند، شما ببینید در این کریمه فرمود: ﴿وَ أَمَّا الْقَاسِطُونَ فَکَانُوا لِجَهَنَّمَ حَطَباً﴾؛ نفرمود ما از جنگل هیزم می‌آوریم، فرمود همین ظالم گُر می‌گیرد. خدا نکند ما برویم و ببینیم و آن‎جا چه خبر است؟ حالا از جاهایی هیزم می‌آورند، مواد سوخت و سوز می‌آورند، ما آنها را نمی‌دانیم؛ اما «این قَدَر هست که بانگ جَرسی می‌آید» فرمود: ﴿وَ أَمَّا الْقَاسِطُونَ فَکَانُوا لِجَهَنَّمَ حَطَباً﴾؛ هیزم جهنم همین ظالم است که گُر می‌گیرد. برخی از بزرگان گفتند وقتی عده‌ای از این افراد حرف می‌زنند، از دهن آنها آتش در می‌آید ما می‌بینیم. صریحاً می فرماید خود ظالم گُر می‌گیرد، پس ما این راه‌ها را اگر عمل کردیم به جایی می‌رسیم که «الْإِسْلَامُ یَعْلُو وَ لَا یُعْلَی عَلَیْه»‏. اسلام برترین مکتب است و مسلمان برترین مکتب است و وجود مبارک حضرت امیر راه‌های برتر بودن را به ما نشان داد.

بیانات استاد جوادی آملی

فرارسیدن یازدهم ذى القعده سالروز ولادت هشتمین امام معصوم، خورشید فروزان خراسان، مایه برکت و افتخار کشور ایران، محبوب دلهاى شیعیان، حضرت ابى الحسن على بن موسى الرضا علیه السلام را به محضر ولی عصر ارواحنا فداه و همه مسلمانان جهان بالأخصّ شیعیان تبریک مى گوییم.

سلام بر تو اى امام هشتم، اى فرزند پیامبر و على، اى پاره تن فاطمه! اى جگر گوشه حضرت موسى بن جعفر، و اى امامى که هر لحظه دل هاى ما به شوق دیدار حرم مطهّرت مى تپد، سلام بر تو اى على بن موسى الرضا، و سلام بر پدارن بزرگوارت و فرزندان پاک و معصومت.

سلام بر تو که عظمت کشور ما هستی و ضامن سعادت و سربلندی ما!

سلام بر تو و بر خانه ‏ای که قدم در آن نهادی!

سلام بر تو و دامانی که تو را بپرورید!

سلام بر تو و زندگیِ سراسر نورانی ‏ات.

سلام بر تو و مزاری که وعده‏ گاه زیارت و التجای عاشقان است! مولا جان، امام رضا علیه ‏السلام ! به خانه دل‏ های عاشقان خوش آمدید!

چشممان روشن، که در تاریکخانه تاریخ، از خانه ولایت، خورشیدی دیگر سربرکشید و در تداوم راه، از «مدینه» تا «طوس» را پیمود و از برکت این هجرت، ایران برای همیشه در چشم انداز پرتو «امامت» قرار گرفت،و سرزمین عجم را با پیام رسول عرب عجین نمود و سرزمین سلمان را بیمه «خط اهل بیت» ساخت......

مقدمتان گلباران!

مسیح محو صدای نقاره خانه او               کرم نَـمی بُوَد از بهر بی کرانه او
به زائر حرمش وعده داده و باید                که روز حشر سه جا بازدید او آید
  الا رئوف تر از ما به ما امام رضا                 غریب ِ با همه کس آشنا امام رضا
ابوالحسن خَلَف مرتضی امام رضا             رفیق زائر بی دست و پا امام رضا
نگاه ماست به دست تو یا امام رضا

یا رضا جان کن مدد بر خوانِ تو مهمان منم                         در شبِ میلادِ تو دلْ‌تشنه‌ی درمان منم
دست من از عیدی لطف و شفاعت خالی است                  پادشاهی من گدایم، دست بر دامان منم
میلاد امام رضا مبارک باد

با زیارت، زائر در حوزه معنوی و کمالی امام قرار می گیرد و در واقع از امام اثر می پذیرد ، رقّت قلب پیدا می کند و ملکوتی می شود. یکی از اصحاب امام باقر علیه السلام به امام عرض کرد که ما وقتی در خدمت شما هستیم ، قلبمان نرم است و از دنیا و آنچه در آن است، می بُریم و حال خوشی داریم ولی وقتی از شما جدا می شویم دنیا و مادیات بر ما مسلط می شود و از این حالات جدا میشویم واین ما را نگران میکند ....

"و برئتُ إلی الله عزّ و جلّ من اعدائکم"

دریافت
حجم: 19.2 مگابایت