تلاوت صفحه 393:
آیه
شماره 52 از سوره مبارکه عنکبوت
قُلْ کَفَى بِاللَّهِ بَیْنىِ وَ بَیْنَکُمْ شهَیدًا یَعْلَمُ مَا فىِ
السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضِ وَ الَّذِینَ ءَامَنُواْ بِالْبَاطِلِ وَ کَفَرُواْ
بِاللَّهِ أُوْلَئکَ هُمُ الْخَسِرُونَ
بگو: «همین بس که خدا میان من و شما گواه است; آنچه را در آسمانها و زمین است
میداند; و کسانی که به باطل ایمان آوردند و به خدا کافر شدند زیانکاران واقعی
هستند!
نکات تفسیری :
1-اگر استدلال با مخالف سودى نداشت،
بحث را قطع کنید و او را به خدا واگذارید. «قل کفى»
2- خداوند با نزول قرآن و بشارت آمدن پیامبر اسلام در کتابهاى آسمانى پیشین،
صداقت پیامبر را تأیید کرده و بر آن گواهى مى دهد. «شهیدا»
3- خداوند، به همه چیز آگاه است، پس لجاجت و بهانه تراشى چرا؟! «یعلم ما فى
السموات...»
4- رها کردن ایمان و معنویّت و دلبستگى به غیر او، قدم گذاردن در راه کفر، باطل،
پوچى و انحراف مى باشد که سرانجامش خسارت واقعى است. «آمنوا بالباطل ... هم
الخاسرون»
5- کافران، زیانکاران واقعى اند. «کفروا باللّه اولئک هم الخاسرون »
تلاوت صفحه 392 :
قطره ای از دریای بیکران کلام الهی :
آیه شماره 51 از سوره مبارکه عنکبوت
أَ وَ لَمْ یَکْفِهِمْ أَنَّا أَنزَلْنَا عَلَیْکَ الْکِتَابَ یُتْلىَ عَلَیْهِمْ إِنَّ فىِ ذَالِکَ لَرَحْمَةً وَ ذِکْرَى لِقَوْمٍ یُؤْمِنُونَ
آیا برای آنان کافی نیست که این کتاب را بر تو نازل کردیم که پیوسته بر آنها تلاوت می شود؟! در این، رحمت و تذکری است برای کسانی که ایمان می آورند (و این معجزه بسیار واضحی است) .
نکات تفسیری :
1- قرآن، کتابى جامع و کامل است و همه ى نیازهاى معنوى را به نوعى پاسخ داده و تأمین مى کند. «اولم یکفهم»
2- هم پیامبرِ خدا، «رحمة للعالمین»(154) است و هم کتابش. («رحمةً» نکره و با تنوین آمده، که نشانه ى بزرگى و عظمت آن است)
3- قرآن، مایه ى رحمت و دورى از غفلت است. «لرحمةً و ذکرى»
4- شرط دریافت رحمت و پذیرش تذکّرات الهى، ایمان است. «لقوم یؤمنون»
امام صادق علیه السلام :
اللّهُ مُصَیِّرٌ دُعاءَ المُؤمِنینَ یَومَ القِیامَةِ لَهُم عَمَلاً یَزیدُهُم بِهِ فِی الجَنَّةِ؛
خدا دعاى مؤمنان را در روز قیامت برایشان تبدیل به عمل مى کند و به واسطه آن، بر درجاتشان در بهشت مى افزاید.
کافی : ج ۸ ص ۷؛ نهج الدّعا: ج 1 ص 416
خداوند اسماء حسنای زیادی دارد ، به عقل ما اینطور می رسد که خداوند در طلیعه هر سوره ای متناسب با مضمون آن سوره یکی از اسماءش را به کار ببرد. مثلاً سوره توبه درباره جنگ و مبارزه و ... است، گفته شود : " بسم الله القاصم الجبّارین" در یک جایی بفرماید: " بسم الله الحکیم العلیم " ، " بسم الله الرازق الرحیم"... اما نه! همه جا می فرماید: " بسم الله الرحمن الرحیم" به نام خدایی که رحمت دارد، به نام خدایی که مهربان است. یعنی مسلمان ! اولین چیزی که از خدا در ذهنت نقش می بندد، مهربانی خدا باشد، غیر از این باشد غلط است، باطل است. خدا در طلیعه سوره هایش اعلان صلح و آشتی می کند. دین اسلام دین رحمت و آشتی است ....
برای دریافت فایل صوتی اینجا کلیک کنید.
حجم: 11.9 مگابایت
تلاوت صفحه 391 :
آیه
شماره 50 از سوره مبارکه عنکبوت
وَ قَالُواْ لَوْ لَا أُنزِلَ عَلَیْهِ ءَایَاتٌ مِّن رَّبِّهِ قُلْ
إِنَّمَا الآیَاتُ عِندَ اللَّهِ وَ إِنَّمَا أَنَا نَذِیرٌ مُّبِینٌ
گفتند: «چرا معجزاتی از سوی پروردگارش بر او نازل نشده؟!» بگو: «معجزات همه نزد
خداست (و به فرمان او نازل میشود، نه به میل من و شما); من تنها بیم دهنده ای آشکارم!
نکات تفسیری :
1- بهانه جویى افراد لجوج، تمام شدنى
نیست. (با دیدن انواع معجزه، باز هم معجزه ى دیگرى مى خواهند.) «لولا انزل»
2- پیامبر در برابر بهانه جویان مقاومت مى کرد و به آنان پاسخ مى داد، زیرا معجزه
کارى حکیمانه و الهى است نه بازیچه ى بهانه جویان. «قل انّما الایات عند اللّه»
3- هشدار و انذار، به دلیل غفلت زدایى، قوىتر و مؤثّرتر از بشارت و امید است.
«انّما انا نذیر» و نفرمود: «انّما انا بشیر»
4- هشدار انبیا، صریح و شفّاف است. (نه با کنایه و ابهام و تعریض) «مبین»
حضرت امیر مؤمنان در فراز آخر خطبه 152 می فرمایند:"بهائم همه همّ و غمّشان شکمشان است. درّندگان هم همه همّ و غمّشان تجاوز به غیر خودشان و کشتن و زخم زدن و حمله به دیگران است. زنها هم همه همّ و غمّشان زیور آلات دنیا و فساد در دنیاست." اینجا سؤالی مطرح می شود و آن اینکه حضرت می فرمایند بهائم چنین اند و سبائع این چنین و زنها هم چنان!! پس مردها چه می شوند ؟؟؟؟؟
تلاوت صفحه 390 :
آیه
شماره 49 از سوره مبارکه عنکبوت
بَلْ هُوَ ءَایَاتُ بَیِّنَاتٌ فىِ صُدُورِ الَّذِینَ أُوتُواْ الْعِلْمَ وَ
مَا یَجْحَدُ بِایَاتِنَا إِلَّا الظَّلِمُونَ
ولی این آیات روشنی است که در سینه دانشوران جای دارد; و آیات ما را جز ستمگران
انکار نمیکنند!
نکات تفسیری :
1- نشانهى علم واقعى، پذیرش آیات
روشن الهى است. «فى صدور الّذین اوتوا العلم»
2- گرچه انسان براى رسیدن به مقصود، مأمور به تلاش و کوشش است، لیکن علم، هدیه ى
الهى است. «اوتوا العلم»
3- آیات قرآن، بر دل اهل علم مى نشیند و این گروه هستند که حقانیّت آن را با تمام
وجود درک مى کنند. «الّذین اوتوا العلم»
4 - نمونه ى روشن ظلم، ظلم فرهنگى و انکار نابجاست. «و ما یجحد بآیاتنا الاّ
الظلمون»
5- آنچه را که انسان مى فهمد، اگر انکار کند، نوعى ظلم است. «الاّ الظالمون»
استاد محمدی در ادامه تبیین و تفسیر حدیث 31 به بیان مبحث جبر و تفویض پرداخت و به این نکته اشاره کرد که : " جبر عبارت است از سلب آثار خاصّه از مراتب وجود و نفی اسباب و مسبّبات به طور کلی و القای واسطه ها . این معنا مطلقاً باطل و مخالف با برهان قوی است و اختصاص به افعال مکلّفین ندارد. اگر کسی با شما از موضع جبر سخن گفت بزن تو گوشش! وقتی می گوید چرا زدی؟ بگو من نزدم! جبر بود! درتقدیر تو چنین بود که بزنم تو گوشت !!!"
حضرت فاطمه سلام الله علیها
فَرَضَ اللّهُ الإِیمانَ تَطهیراً مِنَ الشِّرکِ... وَالزَّکاةَ زِیادَةً فِی الرِّزقِ.
خداوند ایمان را پاک کننده از شرک... و زکات را افزاینده روزى ساخت.
کتاب من لا یحضره الفقیه : ج ٣