تلاوت صفحه 587 :

آیه شماره 37  از سوره مبارکه حج
 لَنْ یَنالَ اللَّهَ لُحُومُها وَ لا دِماؤُها وَ لکِنْ یَنالُهُ التَّقْوى‏ مِنْکُمْ کَذلِکَ سَخَّرَها لَکُمْ لِتُکَبِّرُوا اللَّهَ عَلى‏ ما هَداکُمْ وَ بَشِّرِ الْمُحْسِنینَ
نه گوشتها و نه خونهاى آنها، هرگز به خدا نمى‏ رسد. آنچه به او مى‏ رسد، تقوا و پرهیزگارى شماست. این گونه خداوند آنها را مسخّر شما ساخته، تا او را بخاطر آنکه شما را هدایت کرده است بزرگ بشمرید؛ و بشارت ده نیکوکاران را
نکات تفسیری :

1- خداوند به تکالیفى که انجام مى‏ دهیم، نیازى ندارد. «لن یَنالَ اللّه لُحومها»
2- در وراى مسائل ظاهرى دین، اهداف والاترى وجود دارد. (به ظاهر دستورات دینى بسنده نکنیم، داشتن اخلاص و روح تعبّد و تسلیم در برابر فرمان خداوند، باطن احکام الهى است). «و لکن یَنالُه التّقوى‏»
3- رابطه‏ ى انسان با خداوند از راه تقواست. «یَنالُه التّقوى‏ منکم»
4- خدا را به بزرگى یادکردن، یک نوع شکر الهى است. «لتکبّروا اللّه على ماهداکم»