مؤمن در میدان حوادث خود را تنها نمی بیند ، دست لطف و حمایت خدا را دائماً بر سر خویش احساس می کند و یاری فرشتگان را در وجود خویش لمس می کند. در حالیکه اضطراب حاکم بر افراد بی ایمان از خلال گفتار و رفتارشان مخصوصاًبه هنگام وزش طوفانهای حوادث کاملاً محسوس است. در آیه هفتم خدای تعالی دو وسیله مهم آرامش مؤمنان را بیان می کند ، نخست می فرماید: " لله جنود السماوات و الارض" اگر با خدا باشی تمام قوای آسمان و زمین با توست و سپس می فرماید : " و کان الله علیماً حکیماً" خداوند هم نیازها و مشکلات و گرفتاریهای تو را می داند و هم از تلاشها و کوششها و اطاعت و بندگی تو با خبر است.

با ایمان به این دو اصل چگونه ممکن است آرامش خاطر بر وجود انسان حاکم نگردد؟

سوره مبارکه فتح ، آیات 1-21 :

دریافت
حجم: 14.2 مگابایت

اشاره کرد حضرت امیر(ع) به شهربانو و به فرزندش حسین(ع) فرمود: ((ای اباعبدلله، از این بانو برایت پسری متولد خواهد شد که بهترین مردمان روی زمین است)) ... به زودی بشارت علی(ع) محقق شد. 

از آن بانوی پرهیزکار کودکی خوش سیما متولد شد که او را به نام جدش ((علی)) نامیدند.  این کودک همان بود که خیلی پیشتر پیامبر (ص) او را ((زین العابدین)) لقب داده بود. آنجا که فرمود: ((در روز رستاخیز آواز دهنده اى صدا مى زند: کجاست زینت عبادت کنندگان؟ گویی هم اینک فرزندم على بن حسین بن على بن ابى طالب را مى بینم که از میان صفوف پیش می آید))

فرزند شهربانو وقتی در کوچه های مدینه قدم برمی داشت یاد رسول خدا (ص) را در دلها زنده می کرد.   نماز و عبادتش پیامبرگونه بود. سجده هایش زبانزد بود. و علم بی پایانش و تقوای بی نظیرش.  خداوند برگزید او را تا بعد از شهادت مظلومانه پدر پیشوای پاکان باشد. 

امام سجاد علیه السلام می فرمود:"أَعْظَمُ النّاسِ خَطَرًا مَنْ لَمْ یَرَ الدُّنْیا خَطَرًا لِنَفْسِهِ" پرارزش‌ترین مردم کسى است که دنیا را مایه ارزش خود نداند.

و می فرمود: "مؤمن از دعایش سه نتیجه مى گیرد:

۱ـ یا برایش ذخیره گردد،

۲ـ یا در دنیا برآورده شود

۳ـ یا بلایى را که خواست به او برسد، از او بگرداند.

ای دلربا بیا که قدومت مبارک است                    میلاد توست شأن نزول تبارک است

تا زین العابدین به دو عالم امام ماست                دنیا و آخرت ز ولایش به کام ماست

ولادت با سعادت چهارمین نور سپهر ولایت و امامت حضرت امام سجاد (ع) مبارک باد.

جلسه چهل و یکم :

(شیرخدا)) همسری برمی گزیند از طایفه شجاعان و دلیرمردان. فرزندی می خواهد که پرچم دار آزادگی و شرافت باشد تا ابد.
((ماه بنی هاشم)) طلوع می کند. قنداقه اش را که به دست پدر می دهند نگاهی به روی ماهش می اندازد, چشمانش تر می شود.آستین دست هاى کوچکش را بالا مى زد و بازوانش را غرق بوسه می کند. 
((لا اله الا الله و محمد رسول الله)) را در جانش می نشاند و نامش را می گذارد ((عباس)) 

عباس در همان کودکی جرعه نوش دریای ادب و معرفت علی(ع) می شود. 
در نوجوانی در رکاب پدر بر دشمنان خدا می تازد. بعد از پدر زانوی ادب به زمین می زند در پیشگاه برادرش حسن(ع).
با شهادت برادر، ماه بنی هاشم، دل می زند به دریای حسین(ع) و با موج کربلا اوج می گیرد.

چنان است عباس که پیشوای ششم او را ((عبد صالح)) خدا می خواند و آنچنان آبرو می یابد به درگاه پروردگارش که خلق خدا از هر کیش و آیینی دست به دامان کرامتش می شوند.

ولادت ابوفاضل، علمدار کربلا بر جانبازان ایران زمین که جانبازی را در کلاس معرفتش آموخته اند مبارک باد. 

آیه ی انا فتحنای قیام کربلا                                       آیت الله معظم سید ارض و سما
حضرت ذخرالحسین آیینه لطف خدا                           یابن قتال العرب یابن علی المرتضی
شیر مرد هاشمی سردار دشت نینوا                           یوسف ام البنین آقای کل ماسوا
ساقی لب تشنگان دریای ایثار و حیا                           ای امیر علقمه سلطان عرش و کبریا
حضرت باب الحوائج قبله ی اهل ولا                            بهترین تفسیر أو ادنی و هم قالو بلا
تشنه ی دریا دل ای امید اهل خیمه ها                       ای قیامت قامت ای مصداق والشمس والضحی
حضرت باب الحسین ای کوه تقوا و صفا                      ای علمدار حرم سرلشکر صاحب لوا
مظهر عشق و ادب یاساقی مشکل گشا                       ای فروغ سرمدی ای چشمه ی آب بقا
ای امیر لشکر سلطان مصباح الهدی                           حضرت پشت و پناه پادشاه سرجدا
ای سپهر غیرت و عزت همای دلربا                            عالَمی در وادی عشق تو باشد مبطلا
محور خلقت تویی ای شافع روز جزا                            گوشه ی چشمی نما از لطف و رحمت بر گدا

در جلسه قبل بیان شد که هر کس ادعای ایمان داشته باشد، ابتلائات و آزمایشات الهی به سراغ او می آید. مؤمن هر چه قدر ایمانش بالاتر ، ابتلائاتش هم بالاتر است....

اینکه کسی اصلاً بلا ندارد ، غصه ندارد، نشان دهنده این نیست که آدم خوبی است." ... و مَن سَخُفَ دینُهُ و ضشعُفَ عقلُهُ قلَّ بلاؤُه ..." کسی که دینش تنگ است و عقلش کم است آزمایشهایش هم کم است...

«مهجة قلبی»
معنایش را نمی دانم، شبیه سخنان عاشقانه است، از آنهایی که وقتی بچه ها دلبری می کنند مادرها می گویند.
لغتنامه را جستجو می کنم «م ه ج ه».
نوشته است: مهجه یعنی «خون قلب» و معنای دیگرش «روح» است. « مهجة قلبی» یعنی «خونی که در قلبم جاریست» یعنی «حیات دلم»

این سخن را مردم از رسول خدا(ص) شنیدند، هر بار که حسین(ع) دلش را می برد چشمه ای از این عارفانه های عاشقانه از دلش می جوشید.گاهی درباره اش می فرمود: « قُرَّةُ عَیْنِی»؛یا می فرمود« رَیْحَانَتِی»، یا « ثَمَرَةُ فُؤَادِی» و...

روزی مردم رسول خدا را دیدند که بوسه ای روی گونه حسین کاشت و فرمود «حسین منی و أنا من حسین» و فرمود: «مَنْ اَحَبَّه فقد اَحَبَّنی»؛ هر کس حسین را دوست داشته باشد، مرا دوست دارد
امروز سالروز اولین نگاه عاشقانه پیامبر(ص) خداست به چشمان حسین(ع). حبیب خدا(ص) امروز شادمان است. جمع گلها در باغ طه جمع است. محمد، علی، فاطمه، حسن و حسین(علیهم السلام )


ای که در مقــدم تـو بـاد صبــا گُل ریزد
پیـک شادی به نثارت همه جا گُل ریزد
شب میلاد تو عالم اگر عطـر آگیـن است
جبـرئیـل از در و از بـام و هـوا گُل ریزد
ای گُل سـرسبـد گلشـن زهـرا، جبـریل
گربه پـای تو نـریـزد به کجـا گُل ریزد
خبـری گر ز جمـال تـو بـه یوسف بـرسد
ز سـرشک شعف خود همه جا گُل ریزد
هرکسی نقش ببنـدد به لبش نام حسین
گـوئی از شـاخـۀ پُـربـار وفـا گُل ریزد

در باب مسئله غریزه جنسی کودکان یک قاعده کلی این است که : کودکان از نُه سالگی به بعد تحریک پذیری بالایی دارند، نگاهشان تغییر می کند و جنس مخالف را با چشم دیگری می بیند . توجه داشته باشبد پسران دارای قوه تخیل قوی ترینسبت به دختران هستند لذا....

دریافت
حجم: 17.4 مگابایت

چشم‌های هرزه به دنبال خود، دل های هرزه را به وجود می آورد. دل هرزه یعنی چه؟ یعنی دلی که محبت سالم و صحیح در آن پایدار نمی‌ماند. مرتب محبت ها در آن وارد و از آن خارج می شوند. در میان انسان‌ها هرزه دلان فراوانند. شما در داستان‌ها، فیلم‌ها و خبرهایی که می شنوید، بعضی از زندگی های کسانی را که در اجتماعات بی‌ایمان زندگی می‌کنند، ملاحظه میکنید.

مرد و زن خودشان را در معرض محبتهای گوناگون که به آن عشق میگویند - در واقع عشق هم نیست و محبت زودگذر است - قرار میدهند و محرم و نامحرم هم سرشان نمیشود. نتیجهٔ این گونه ارتباط‌ها چیست؟ آن است که کانون اصلی محبت – یعنی خانواده - به سردی می‌گراید و زن و شوهر که باید به هم عشق بورزند، نسبت به یکدیگر دلسرد، بی‌اعتنا و بی اهتمام میشوند.

 برای پرهیز از هرزگی دل، از کجا باید شروع کرد؟

از کنترل همین دروازهٔ کوچک که چشم و زبان نامیده میشود. در قرآن به زن ها میگویند حتی در حرف زدن با مردهای بیگانه و نامحرم، به گونه‌ای تکلم نکنید که آن کسی که در دلش مرض است - یعنی هرزه دل است - در طمع بیفتد.

مقام معظم رهبری: ۸۱/۱۱/۳

برای بهشت رفتن یا جهنم رفتن باید سبب مشخص شود، و این کار را محاکمه می کند. این محاکمه برای مؤمن از بهترین لذتها و خوشیهاست که فریادش بلند می شود : " هاؤم اقرُؤُا کتابیه إنِّی ظَنَنْتُ أَنِّی مُلَاقٍ حِسَابِیَهْ" که این حاکی از خوشحالی زائد الوصف اوست. و برای کفار کیفر و عذاب است " وَ وُجُوهٌ یَوْمَئِذٍ عَلَیْها غَبَرَةٌ * تَرْهَقُها قَتَرَةٌ * أُولئِکَ هُمُ الْکَفَرَةُ الْفَجَرَةُ...

ادامه مباحث معاد از زبان استاد رضا محمدی:

دریافت
حجم: 17 مگابایت

زیارت دیدار محبّ و محبوب است . تبعاً در هر دیداری یک آداب و یک گفتاری وجود دارد و برای هر دیداری یک میقاتی باید باشد تا دیدار در آن وعده گاه حاصل شود. حرم در واقع محل دیدار است. چون آخرین اثری که از آن زیارت شونده در اختیار بوده در آن حرم به ودیعت گذارده شده . ضمن اینکه زیارت شونده به محل دفنش توجه دارد . این دیدار برای خودش ادبیاتی دارد . در هر دیداری گفتگویی بین دوطرف واقع می شود و زیارتنامه در واقع همان غزلواره ای است که زائر با مزور گفتگو میکند ...

" و أدمتُم ذِکرَه و وَکَّدتُم میثاقَه " :