تلاوت صفحه 500:

قطره ای از دریای بیکران کلام الهی :

آیه شماره ۱۵  از سوره مبارکه نحل
 وَأَلْقَى فِی الأَرْضِ رَوَاسِیَ أَن تَمِیدَ بِکُمْ وَأَنْهَارًا وَسُبُلًا لَّعَلَّکُمْ تَهْتَدُونَ
و در زمین کوههایى استوار افکند تا شما را نجنباند و رودها و راهها [قرار داد] تا شما راه خود را پیدا کنید
نکات تفسیری :

1- کوهها چون ثابت و استوار هستند، مى ‏توانند مانع اضطراب و مایه آرامش زمین و ساکنانِ آن شوند. «رواسى ان تمید بکم» (آرى کسى مى‏ تواند جلوى ناآرامى و اضطرابِ جامعه را بگیرد که خود ثابت‏ قدم و استوار باشد.)
2- کوهها با سراشیبى دامنه ‏هاى آن، سبب جریان آب در نهرها مى‏ شوند. «انهاراً» 3- کوهها هم مایه ‏ى هدایت ظاهرى ‏اند وهم معنوى. «لعلّکم تهتدون»
(کوهها بهترین علامت راه در بیابان است و همچنین بهترین راه خداشناسى و توجّه به عظمت و قدرتِ خالق ‏اند.)

تلاوت صفحه 499:

آیه شماره 45  از سوره مبارکه بقره
 وَ اسْتَعینُوا بِالصَّبْرِ وَ الصَّلاةِ وَ إِنَّها لَکَبیرَةٌ إِلاَّ عَلَى الْخاشِعینَ
از صبر و نماز یارى جوئید؛ (و با استقامت و مهار هوسهاى درونى و توجه به پروردگار ، نیرو بگیرید؛) و این کار، جز براى خاشعان، گران است‏.
نکات تفسیری :

- هر چه در آستان خدا اظهار عجز و بندگى بیشتر کنیم، امدادهاى او را بیشتر دریافت کرده و بر مشکلات پیروز خواهیم شد. «استعینوا بالصبر و الصلوة»
- استعانت از خداوند در آیه ‏ى «ایّاک نستعین» منافاتى با استعانت از آنچه به دستور اوست، ندارد. «استعینوا بالصبر»
- سنگین بودن نماز، نشانه‏ ى تکبّر در برابر خداست. «لکبیرة الاّ على الخاشعین»

تلاوت صفحه 498 :

آیه شماره 9  از سوره مبارکه فاطر
 وَاللَّهُ الَّذِی أَرْسَلَ الرِّیَاحَ فَتُثِیرُ سَحَابًا فَسُقْنَاهُ إِلَى بَلَدٍ مَّیِّتٍ فَأَحْیَیْنَا بِهِ الْأَرْضَ بَعْدَ مَوْتِهَا کَذَلِکَ النُّشُورُ؛
و خدا همان کسى است که بادها را روانه مى ‏کند پس [بادها] ابرى را برمى ‏انگیزند و [ما] آن را به سوى سرزمینى مرده راندیم و آن زمین را بدان [وسیله] پس از مرگش زندگى بخشیدیم رستاخیز [نیز] چنین است
نکات تفسیری :

1- وزش بادها حرگت ابرها و ریزش بارانها تصادفى نیست با اراده الهى است. الله ارسل الریاح فتثیر...فسقناه»

2- در هستى، برنامه و نظم و تدبیر حاکم است. «ارسل... فتثیر... فسقناه... فاحیینا»

3- براى فهم غیب، از شهود استفاده کنید. «کذلک النشور»

14 و 15 خرداد

ای ماه جماران که زهجرت چو هلالیم                        یکبار بر افروز و ببین ما به چه حالیم
سر تا به قدم محنت و اندوه و ملالیم                         باید که بسوزیم و بگرییم و بنالیم

عینیتِ آرزوی هزار ساله شیعه، روح اللهی بود که با عصا و ید بیضای موسوی و بیان و فرقان مصطفوی به نجات مظلومان کمر بست و دیده مستضعفان را به نور امید روشن ساخت. او که اندیشه اش چونان نسیم جان بخش سحرگاهی ارمغان پیروزی به همراه داشت، خاطره بخشندگی ابرها و درختان را تکرار می کرد.

آن دم که فجر در برابر نور او رنگ باخت، سروها در برابرش قیام کردند و عشق به زهدش شهادت داد و ایمان در تشهد به او سلام کرد ، او به همه جهانیان فهمانید که تکامل و زیستن چون علی (علیه السلام) و شهادت در قالب مرگ طبیعی، افسانه نیست. او معنی حقیقی شجاعت و عزت را در صفحات تاریخ حک کرد.

این ذخیره الهی شیعه با رفتنش دنیایی را داغدار خود کرد و الفاظ را نیز به سوگ نشانید. اینک طوفان کلمات، ساحلی می طلبد تا فقدان سپه سالار لشکر حضرت حجت (عجل الله تعالی فرجه الشریف) و مردی از تبار پیامبر (صلی الله علیه و آله) را در کنار واژه صبر تسکین دهد.

کجاست او که با رهبریش جهانی را لرزاند و با عطوفت پدرانه اش هزاران مرد را چون کودکان به گریه در آورد؟

او که بود که مسلمانان بار دیگر یتیم شدند و پرچم عزا برافراشته شد؟

کجاست آن روزنه امید صدها میلیون مسلمان و میلیاردها انسان تحت ستم در سراسر جهان؟ در کجای تاریخ باید به دنبال او گشت؟

امام خمینی «رحمة الله علیه» عینیت آرزوی هزار ساله شیعه بود.

آری! صبر بسیار بباید پدر پیر فلک را                          تا دگر مادر گیتی چو تو فرزند بزاید

تلاوت صفحه 497 :

آیه شماره 19  از سوره مبارکه لقمان
 وَاقْصِدْ فِى مَشْیِکَ وَاغْضُضْ مِن صَوْتِکَ إِنَّ أَنکَرَ الْأَصْوَاتِ لَصَوْتُ الْحَمِیرِ
و در راه رفتن (و رفتارت)، میانه ‏رو باش و از صدایت بکاه، زیرا که ناخوش‏ترین صداها، آواز خران است.
نکات تفسیری :

1-در آیین الهى، عقاید و اخلاق در کنار هم مطرح است. «لاتشرک باللّه... واقصد فى مشیک»
2- میانه ‏روى، دورى از افراط وتفریط، و متانت در راه رفتن، سفارش قرآن است. «واقصد فى مشیک »
3- نه فقط در راه رفتن، بلکه در همه‏ ى کارها میانه روى را مراعات کنیم. «واقصد فى مشیک»
4- صداى خود را کوتاه کنیم، از فریاد بیهوده بپرهیزیم و بیانى نرم و آرام داشته باشیم. «واغضض من صوتک»
5- فریاد کشیدن و بلند کردن صدا، امرى ناپسند و نکوهیده است. «واغضض من صوتک انّ انکر الاصوات لصوت الحمیر»

تلاوت صفحه 496 :

 وَلَا تُصَعِّرْ خَدَّکَ لِلنَّاسِ وَلَا تَمْشِ فِى الْأَرْضِ مَرَحاً إِنَّ اللَّهَ لَا یُحِبُّ کُلَّ مُخْتَالٍ فَخُورٍ
و روى خود را از مردم (به تکبّر) بر مگردان، و در زمین مغرورانه راه مرو، زیرا خداوند هیچ متکبّر فخر فروشى را دوست ندارد.
نکات تفسیری :

1-با مردم، چه مسلمان و چه غیر مسلمان، با خوشرویى رفتار کنیم. «لاتصعّر خدّک للنّاس»
2- تکبّر ممنوع است، حتّى در راه رفتن. «لاتمش فى الارض مرحا»
3- از عامل خشنودى خداوند براى تشویق و از ناخشنودى او براى ترک زشتى‏ ها و گناهان استفاده کنیم. «انّ اللّه لایحبّ»
4- به موهومات، خیالات و بلندپروازى‏ ها خود را گرفتار نسازیم. «مُختال»
5- بر مردم فخر فروشى نکنیم. «انّ اللّه لایحبّ کلّ مُختال فَخور»

تلاوت صفحه 495 :

آیه شماره 16  از سوره مبارکه لقمان
 یَا بُنَىَّ إِنَّهَآ إِن تَکُ مِثْقَالَ حَبَّةٍ مِّنْ خَرْدَلٍ فَتَکُن فِى صَخْرَةٍ أَوْ فِى السَّمَوَاتِ أَوْ فِى الْأَرْضِ یَأْتِ بِهَا اللَّهُ إِنَّ اللَّهَ لَطِیفٌ خَبِیرٌ
اى فرزندم! اگر (عمل تو) همسنگ دانه ‏ى خردلى باشد و در دل تخته سنگى یا در آسمان‏ها یا در زمین نهفته باشد، خداوند آن را (در قیامت براى حساب) مى ‏آورد، زیرا که خداوند دقیق و آگاه است.
نکات تفسیری :

1- ایمان انسان به حضور عملش در قیامت، سرچشمه‏ ى اصلاح اوست. «اِن تک مثقال حبّة... یأت بها اللّه»
2- در یک ارزیابى و نظارت کامل، باید کوچک‏ترین کارها نیز مورد توجّه قرار گیرد. «مثقال حبّة من خردل»
3- خداوند به همه چیز آگاه و بر همه چیز تواناست. «یأت بها اللّه... لطیف خبیر»
4- اعمال انسان، در این جهان از بین نمى‏ رود. «یأت بها اللّه»
5-حسابرسى خداوند دقیق است، زیرا او لطیف است. «لطیفٌ خبیر»

همایش ازدواج سالم با محموریت اصلاح باورهای غلط در ازدواج با سخنرانی دکتر عزیزی در روز جوان 29 اردیبهشت ماه برگزار گردید.

در این همایش معیارهای شناخت ، معیارهای همسر گزینی و ... مطرح گردید:

برای دریافت فایل صوتی اینجا کلیک کنید.
حجم: 21.5 مگابایت

تلاوت صفحه 494 :

قطره ای از دریای بیکران کلام الهی :

آیه شماره 17  از سوره مبارکه حجرات
 یَمُنُّونَ عَلَیْکَ أَنْ أَسْلَمُواْ قُل لَّا تَمُنُّواْ عَلَىَّ إِسْلاَمَکُم بَلِ اللَّهُ یَمُنُّ عَلَیْکُمْ أَنْ هَدَاکُمْ لِلْإِیمَانِ إِن کُنتُمْ صَادِقِینَ
آنان بر تو منّت مى‏ گذارند که اسلام آورده اند. بگو: اسلام آوردنتان را بر من منّت ننهید، بلکه این خداوند است که بر شما منّت دارد که شما را به سوى ایمان هدایت کرد، اگر راست مى ‏گویید.
نکات تفسیری :

1-خداوند به اسلام و ایمان و عبادت ما احتیاج و نیازى ندارد. «لاتمنّوا علىّ»
2- نشانه‏ ى ایمان صادقانه، خود را منّت‏ دار خداوند دانستن است، نه منّت گذاشتن بر او. «لاتمنّوا... بل اللَّه یمنّ... ان کنتم صادقین» (مسلمان واقعى خود را طلبکار خدا نمى‏ داند.)
3- منّت نهادن بر پیامبر، در حقیقت منّت گذاردن بر خداست. (خداوند پاسخ منّت بر پیامبرش را آنگونه مى ‏دهد که گویا منّت بر او گذاشته ‏اند.) «یمنّون علیک... بل اللَّه یمنّ...»
4- شما اسلام آوردن خود را منّت مى‏ گذارید، «یمنّون علیک ان اسلموا» در حالى که خداوند شما را به مرحله‏ ى ایمان هدایت فرموده است. «هداکم للایمان»
5- مقصد نهایىِ تکامل انسان، ایمان است، «هداکم للایمان» نه تظاهر به اسلام، زیرا منافقان نیز در ظاهر چنین مى‏ باشند.