تلاوت صفحه 388:

آیه شماره 39  از سوره مبارکه طه
 أَنِ اقْذِفِیهِ فىِ التَّابُوتِ فَاقْذِفِیهِ فىِ الْیَمّ‏ِ فَلْیُلْقِهِ الْیَمُّ بِالسَّاحِلِ یَأْخُذْهُ عَدُوٌّ لىّ‏ِ وَ عَدُوٌّ لَّهُ وَ أَلْقَیْتُ عَلَیْکَ محَبَّةً مِّنىّ‏ِ وَ لِتُصْنَعَ عَلىَ‏ عَیْنىِ
که: «او را در صندوقی بیفکن، و آن صندوق را به دریا بینداز، تا دریا آن را به ساحل افکند; و دشمن من و دشمن او، آن را برگیرد!» و من محبتی از خودم بر تو افکندم، تا در برابر دیدگان ( علم) من، ساخته شوی (و پرورش یابی)!
نکات تفسیری :

1- دریا نیز همچون تمام هستى، تحت امر الهى است. «فلیلقه الیمّ بالساحل»
2- تکرار کلمه «عدّو» نشانه عمق عداوت طاغوت نسبت به فرستادگان الهى است. «عدوٌّ لى و عدوٌّ له»
3- عدو شود سبب خیر، اگر خدا خواهد. «یأخذه عدوٌّ لى و عدوٌّ له»
4- محبوبیّت یکى از الطاف الهى است. آنکه دلها از اوست، محبّت نیز از اوست. «محبّة منّى»
5- اولیاى خدا، تحت نظر و تربیت ویژه‏ ى پروردگار قرار دارند. «على عینى»

زینت مولود کعبه  در دامن میوه ی بهشت خدا  در حال درخشش است .

در دامن دو دریای به هم پیوسته ی نبوت و امامت دختری متولد می شود که گوهر امامت در حفظ خویش انتظارش را میکشد .

در خانه ی علی و فاطمه دختری طلوع می کند که از تلاقی  لبخند و اشگ، شادی و حزن، تصویری شگفت می آفریند تصویری که 56 سال بعد کربلا آن را تفسیر می کند

انتظار فراق به لبخند وصال چهره ی زهرا را زهرایی می کند.

پیامبر از سفر باز آمده است گویا تمام خستگی راه را با دیدن چهره ی نوزاد فاطمه  فراموش می کند و خطاب به زهرا می فرماید نامش را زینب بگذارید. یعنی درخت پر ثمری که خلق و خوی دو دریای وجود علی و فاطمه را در خود جمع کرده است.

پیامبر در آیینه ی علم لدنی صبری را در او می نگرد که تداعی کننده ی اعجاز و کرامت است.

زینب مگو حیدری کلام و فاطمی کمال .

زینب مگو نگاه بان گوهر یکدانه ی امامت.

 زینب مگو کوه صبر و استقامت .

تولد زینب نیست تولد صبرهمه ی برگزیدگان خداست.

تولد ذوالفقار دیگر علی در کربلا و کوفه و شام است.

تولد زبان علی در حنجره ی خشمگین و غمبار زهرایی دیگر است

 آری تولد زینب است

زینب زینب است همانگونه که فاطمه فاطمه است

سلام بر صبر و سلام بر زینب

سلام بر درایت و کیاست و سلام بر زینب

سلام بر عبادت و سلام بر زینب

سلام بر شجاعت و ابهت و حیا و عفت ، و سلام بر زینب .سلام بر فصاحت و بلاغت و سلام بر زینب .

خورشید روی تو شرف مشرقین شد                                    یک نیمه ات حسن شد و نیمت حسین شد

ای ماورای حد تصور کمال تو                                                                 بالاتر از پریدن جبریل ، بال تو

از مادری چنین، چنین دختری شود                                   هم خوش به حال فاطمه هم خوش به حال تو

غیر از حسین فاطمه ، چیزی ندیده ایم                                                     در انعکاس آینه های زلال تو

نزدیک سایه های عبورت نمی شویم                                                  نامحرمان عشق کجا و خیال تو؟!

ازگوشه های چشم توساحل درست شد                                        محض خدا پای تو محمل درست شد

در قرآن آیه مهمی داریم که ممکن است اینگونه برداشت شود که هر چه که نفع دارد آن برحق است.(آیه 17 سوره رعد) :"خدا از آسمان آبی نازل کرد که در هر رودی به قدر وسعت و ظرفیتش سیل آب جاری شد و بر روی سیل کفی برآمد چنانچه فلزاتی را نیز که برای تجمّل و زینت یا برای اثاث و ظروف در آتش ذوب کنند مثل آب کفی برآورد خدا به مثل این برای حق و باطل مثل می زند که آن کف به زودی نابود می شود و امّا آن آب و فلز که به خیر و منفعت مردم است مدتی در زمین درنگ می کند. خدا مثل ها را برای فهم به این روشنی بیان می کند." ممکن است برخی تصور کنند که آنچه که نفع دارد و باقی می ماند حق است ولی آنچه که مثل کف است و از بین می رود باطل است . آیه می گوید هر چیزی که حق باشد نافع هم هست. ولی آیا هر چیزی که ماندگار باشد حق است ؟؟؟؟

دریافت فایل PDFجلسه چهارم تفسیر موضوعی

عدم توجه به نیازها ، نتیجه اش بروز ناهنجاری هاست . ارتباط کلامی یکی از نیاز های انسان است . وقتی کلام در محیط خانواده ضعیف شود باید نگران شویم . در شهر تهران میانگین ارتباط کلامی زوجین به 17 دقیقه رسیده است!!!!!!!!

تلاوت صفحه 387:

آیه شماره 38  از سوره مبارکه طه
 إِذْ أَوْحَیْنَا إِلىَ أُمِّکَ مَا یُوحَى
آن زمان که به مادرت آنچه لازم بود الهام کردیم...
نکات تفسیری :

تلاوت صفحه 386 :

قطره ای از دریای بیکران کلام الهی :

آیه شماره 37  از سوره مبارکه طه
 وَ لَقَدْ مَنَنَّا عَلَیْکَ مَرَّةً أُخْرَى
و ما بار دیگر تو را مشمول نعمت خود ساختیم...
نکات تفسیری :

1- نعمت‏هاى الهى از باب امتنان است، نه استحقاق. «و لقد مننّا»
2- هیچگاه الطاف خداوند را از یاد نبریم. «و لقد مننّا علیک مَرّة اُخرى»

تلاوت صفحه 385 :

قطره ای از دریای بیکران کلام الهی :

آیه شماره 48  از سوره مبارکه عنکبوت
 وَ مَا کُنتَ تَتْلُواْ مِن قَبْلِهِ مِن کِتَابٍ وَ لَا تخَطُّهُ بِیَمِینِکَ إِذًا لاَّرْتَابَ الْمُبْطِلُونَ
تو هرگز پیش از این کتابی نمی‏ خواندی، و با دست خود چیزی نمی‏ نوشتی، مبادا کسانی که در صدد (تکذیب و) ابطال سخنان تو هستند، شک و تردید کنند!

نکات تفسیری :
1- به خواندن و نوشتن خود مغرور نشویم، گاهى به اراده ‏ى الهى، یک فرد اُمّى و درس نخوانده، فرهنگ بشریّت را عوض مى‏ کند. «و ما کنتَ تتلوا»
نگار من که به مکتب نرفت و خط ننوشت‏                      به غمزه مسأله آموز صد مدرّس شد.
2- یکى از دلایل حقّانیّت قرآن، امّى بودن پیامبر اسلام است. «و لاتخطّهُ...»
3- هوشیارى و جلوگیرى از سوءاستفاده و بهانه‏ تراشى مخالفان لازم است. «اذاً لارتاب المبطلون»
4- نزول قرآن بر پیامبر امّى که خواندن و نوشتن نمى‏ داند، از راه هاى اتمام حجّت خداوند بر مردم است. «اذاً لارتاب المبطلون»
5 - رها کردن حقّ و به سراغ زمینه‏ هاى شک و تردید رفتن، نشانه‏ ى بیمارى و انگیزه ‏هاى ناصحیح انسان است. «لارتاب المبطلون»

تلاوت صفحه 384 :

قطره ای از دریای بیکران کلام الهی :

آیه شماره 47  از سوره مبارکه عنکبوت
 وَ کَذَالِکَ أَنزَلْنَا إِلَیْکَ الْکِتَابَ فَالَّذِینَ ءَاتَیْنَاهُمُ الْکِتَابَ یُؤْمِنُونَ بِهِ وَ مِنْ هَؤُلَاءِ مَن یُؤْمِنُ بِهِ وَ مَا یجَاحَدُ بِایَاتِنَا إِلَّا الْکَفِرُونَ
و این گونه، کتاب ( قرآن) را بر تو نازل کردیم، کسانی که کتاب (آسمانی)به آنها داده‏ ایم به این کتاب ایمان می ‏آورند; و بعضی از این گروه ( مشرکان) نیز به آن مؤمن می‏ شوند; و آیات ما را جز کافران انکار نمی‏ کنند.
نکات تفسیری :

1- قرآن، پیروان همه‏ ى ادیان پیشین را به اسلام دعوت مى‏ کند. «فالّذین آتیناهم الکتاب یؤمنون به»
2- هدایت‏گرى الهى حتمى و لازم است، گرچه همه‏ ى مردم هدایت پذیر نباشند. «انزلنا - و مِن هؤلاء مَن یؤمن به»
3- کسانى که با قرآن آشنا مى‏ شوند ولى آن را نمى‏ پذیرند، گرفتار نوعى کفرند. «و ما یجحد بآیاتنا الاّ الکافرون»

....خواندن متن مکالمه حکیمه خاتون و مادر امام زمان علی الخصوص در جمع بسیار مهم و تأثیر گذار است :

..."نیمه شب برای نماز شب برخواستم، وقتی از نماز شب فارغ شدم، دیدم نرجس خاتون هنوز خواب است، و هیچ اثری در او نیست. دراز کشیدم و خوابیدم، سپس او برخاست نماز شب گذارد، در این حال به شک و تردید افتادم که حضرت عسکری ـ علیه‌السّلام ـ از اطاقش صدا فرمودند: عمّه جان عجله مکن که امر نزدیک است..."